Lato kalendarzowe zaczęło się, wychodzimy coraz częściej do ogrodu, aby nacieszyć się ładną pogodą, popracować przy grządkach, dotlenić się. Kiedy jednak słońce zaczyna nam doskwierać, szukamy cienia wśród roślinności. Rośliny pnące mogą utworzyć przyjemny i zacieniony kąt, wymagają jednak odpowiednich konstrukcji. Jedną z nich jest pergola. To rodzaj budowli ogrodowej, podcienie utworzone przez filary, kolumny lub drewniane słupy (ustawione w jeden lub dwa rzędy) podtrzymujące konstrukcję kratową - rusztowanie z belek drewnianych dla roślin pnących.
Pergola znana jest od czasów starożytnych, a stosowana do czasów obecnych. Pełni różne funkcje. Najczęściej chroni przed nadmiernym nasłonecznieniem w upalne dni, w jej otoczeniu często ustawia się meble ogrodowe, zawiesza huśtawkę, hamak, ławeczkę. Może stanowić rodzaj optycznej przegrody, parawanu dla tarasu, placyku z grillem czy kominkiem. Może być częściowo nieprzeźroczysta, jeżeli estetycznie uzupełnimy ją w jakimś fragmencie: płytą, matą trzcinową, ażurowym murem, balustradą. Może też pełnić rolę "galerii" łączącej dom z innymi budowlami, np. budynkiem gospodarczym, garażem, szklarnią czy altaną. Widziałam również pergolę służącą jako skład dla drewna kominkowego. Konstrukcja pergoli powinna być w miarę prosta, o klasycznych proporcjach. Jeżeli do jej budowy wykorzystujemy drewniane słupy, to dobrze byłoby umieścić je w metalowych stopach zakotwionych w betonowym fundamencie. Wówczas nie będą narażone na gnicie spowodowane kontaktem z ziemią. Nie stosujmy słupów metalowych, bowiem nie wygląda to dobrze. Drewniane części pergoli powinny być zabezpieczone przed wilgocią, np. pokostem, drewnochronem, bejcą. Nie należy ich malować farbami olejnymi, aby nie zakrywać naturalnej faktury drewna. Przed podjęciem decyzji o budowie pergoli, warto zastanowić się, czy będziemy w stanie utrzymać ją w odpowiednim porządku, bowiem, jak każdy obiekt wprowadzany do gospodarstwa domowego, będzie wymagał odpowiedniej konserwacji.