Obcy: Romulus. Dawno nie było tak dobrze
17 sierpnia 2024
(66 opinii)
Recenzja filmu "Kruk". Takich rzeczy się nie robi
23 sierpnia 2024, godz. 17:00
Eric Draven powraca z zaświatów, by zemścić się na tych, którzy w brutalny sposób odebrali życie jemu i jego ukochanej. Mężczyzna nie jest ani żywy, ani martwy, więc nie można zrobić mu większej krzywdy. W przeciwieństwie do fanów otoczonego legendą klasyka lat 90. z Brandonem Lee. To oni bowiem podczas seansu nowego "Kruka" przeżywać będą największe katusze. Być może w tytule filmu powinna widnieć nazwa innego ptaka. Tego, który żeruje na pozostawionych przez innych resztkach i kojarzy się z zepsuciem, bo produkcja Ruperta Sandersa wygląda po prostu na nieświeżą, rozgrzebaną i porzuconą na stracenie.
W historii kinematografii znajdziemy filmy, które nawet jeśli nie domagały do końca warsztatowo lub fabularnie, to zapisały się na trwałe w pamięci widzów i dorobiły się statusu kultowych. Jednym z nich niewątpliwie jest "Kruk" z 1994 roku. W kontekście dzieła Alexa Proyasa można mówić o niesamowicie wykreowanej na ekranie gotyckiej stylistyce, znakomitej ścieżce dźwiękowej okraszonej utworami The Cure, Nine Inch Nails czy Stone Temple Pilots, o charyzmatycznej kreacji Brandona Lee (którą inspirował się przy budowaniu postaci Jokera sam Heath Ledger) czy umiejętnym połączeniu makabry (choć raczej tej w wersji soft) z humorem i romantyzmem.
To wszystko oczywiście sprawiło, że miłośnicy komiksu Jamesa O'Barra, na podstawie którego powstał filmowy "Kruk", do dziś z rozrzewnieniem i nostalgią wspominają jeden z największych klasyków ery magnetowidowej. Prawdziwą legendą produkcja obrosła jednak już wtedy, gdy nieświadomy zagrożenia aktor Michael Massee (wcielający się w postać Funboya) podczas jednej ze scen wycelował - jak się okazało naładowany ostrą amunicją - pistolet w kierunku Brandona Lee. Kula zraniła odtwórcę tytułowej roli w brzuch, a postrzał okazał się śmiertelny. Zdjęcia dokończono, choć w kilku sekwencjach syna Bruce'a Lee musiał zastąpić Chad Stahelski (ówczesny kaskader, a dziś twórca franczyzy "Johna Wicka").
Klątwa "Kruka" wciąż straszy
Zresztą od początku realizacji filmu Proyasa na planie działy się dziwne rzeczy, a tragiczny wypadek tylko nawarstwił dyskusje o klątwie wiszącej nad całym przedsięwzięciem. W pewnym sensie jej potwierdzeniem były zupełnie nieudane kontynuacje "Kruka", które z miejsca trafiały na same tyły kinowej półki z filmami klasy B. Pech nie opuszczał też tych, którzy po latach nosili się z zamiarem nakręcenia remake'u opowieści o powracającym zza grobu mścicielu. Coś zawsze stawało na drodze do realizacji tych projektów. Udało się w końcu Rupertowi Sandersowi, ale i on - nawet pomimo upływu trzech dekad - z respektem podszedł do klątwy "Kruka".
Dlatego jedną z pierwszych decyzji reżysera i całego pionu realizacyjnego była ta dotycząca używania na planie jedynie gumowych lub metalowych atrap broni palnej. Całkowicie zrezygnowano ze wszystkiego, co posiada mechanizm spustowy. Nawet za cenę wydłużenia etapu postprodukcji i konieczności zaangażowania dodatkowych speców od CGI. I cóż z tego, że podczas zdjęć nie padł żaden prawdziwy strzał, skoro ten najgłośniejszy i najboleśniejszy sobie w stopę swoim filmem oddał Rupert Sanders. Nowego "Kruka" można po prostu nazwać zbędnym nieporozumieniem, choć na usta cisną się bardziej dosadne słowa o cynicznym żerowaniu na legendzie pierwszego filmu i katastrofalnej w skutkach próbie reinterpretowania komiksu O'Barra.
"Kruk" do "Kruka" niepodobny
Porównywania obu produkcji - tegorocznej i tej sprzed 30 lat - nie da się uniknąć, choć niespecjalnie w takim działaniu widać większy sens. I to nie dlatego, że przez trzy dekady sporo w robieniu filmów się zmieniło, a dlatego, że nie ma tu właściwie żadnych wspólnych elementów. Oczywiście poza szkieletem samej historii, w której Eric ( co najwyżej poprawny Bill Skarsgård) i Shelly (słabiusieńka FKA Twigs) giną z rąk bezwzględnych złoczyńców. W oryginale byli nim uliczni anarchiści i degeneraci, w nowym "Kruku" oprawcami są natomiast sługusy diabolicznego Roaga (Danny Huston), który jest kimś w rodzaju prominentnego biznesmena, a zarazem wampira (?) pożerającego dusze niewinnych osób.
Oczywiście zarówno komiksowy, jak i filmowy "Kruk" zanurzone są w mrocznej i mistycznej stylistyce, ale wykorzystane przez Sandersa i jego scenarzystów wątki nadprzyrodzone (te poboczne, nie ten główny) zakrawają już o absurd i śmieszność. Podobnie jak rola Hustona, którego obszerne aktorskie CV daje szansę na to, że karykaturalny występ u Sandersa zniknie niezauważenie w gąszczu znacznie poważniejszych zawodowych osiągnięć. Jego Roag to przynudzający i pozbawiony jakiejkolwiek charyzmy antagonista, któremu daleko do noszącego się po wiktoriańsku i szepcącego chrypliwym głosem Top Dollara z oryginalnego "Kruka".
O jakimkolwiek porównaniu stylistycznym obu filmów również nie ma mowy. Neogotyk w postaci strzelistych kościelnych wież i cmentarnych nagrobków, ponury "industrial" opuszczonych hal i magazynów - wszystko spowite mrokiem i skąpane w deszczu. Taki klimat dosłownie wylewał się z "Kruka" Proyasa. Co znajdziemy u Sandersa? Luksusowe apartamenty, rozświetlone neonami nocne kluby czy dostojne wnętrza opery. Bałaganiarski misz-masz, który sprawia, że nowy "Kruk" nie ma absolutnie żadnej tożsamości, własnej tonacji i artystycznego sznytu. I ten zarzut odnosi się nie tylko do scenografii, ale i całego filmu, który w zestawieniu z niepozbawionym przecież wad dziełem z 1994 roku wygląda jak tani bibelot.
Brandonie Lee, nadal jesteś legendą
Oglądając nową wersję fani oryginału mogą wpaść w rozpacz jeszcze większą niż Eric po stracie Shelly. Widzom, którzy nie mieli okazji zapoznać się z produkcją Proyasa, również dobrych wieści nie przyniosę. "Kruk" Sandersa jest po prostu nudnym i rozwleczonym filmem, którego fabuła ma wyraźny problem nie tylko z logiką, ale i chronologią wydarzeń. Trudno także doszukać się tutaj spójnej wizji artystycznej. Pierwsze kilkadziesiąt minut filmu przypomina równie ckliwe, co płytkie love story, które dłuży się z każdym wypalonym przez Erica i Shelly jointem.
Potem "Kruk" miota się między turpistycznym kryminałem a satanistycznym horrorem, by w końcu skręcić w kierunku brutalnego kina akcji. Owszem, Sanders w przeciwieństwie do Proyasa nie stosuje półśrodków i serwuje nam doprawdy krwawą ucztę, na którą trzeba się naczekać - bagatela - półtorej godziny. Jatka w operze jest imponująca, ale jest tylko jatką. Draven w wersji Lee nie patyczkował się z rywalami, ale poza ciosami czy amunicją potrafił ich poczęstować kąśliwym żartem lub odzywką. Erik w wydaniu Skarsgårda to skrupulatnie zaprogramowana maszynka do zabijania, która bez opamiętania (a przy okazji bez nadmiernej kreatywności scenarzystów i choreografów) szlachtuje mieczem swoich oponentów.
Z tytułowym bohaterem jest znacznie więcej problemów. W pierwszym "Kruku" widzieliśmy buntownika i romantyka, dla którego przemoc nie była środkiem ekspresji, a narzędziem do osiągnięcia celu. U Sandersa Draven bardziej przypomina desperata, który jedynie potrzebował impulsu, by wyzwolić z siebie zło. Charakterologicznie to dwie zupełnie różne postaci. I dwie kompletnie odmienne aktorskie wizje. Brandon Lee czasami nawet nie potrzebował słów, by błysnąć charyzmą i dać widzowi coś w gratisie. Przy nim Skarsgård, aktor przecież szalenie utalentowany, przypomina bardziej rzemieślnika niż artystę.
A że wizualnie prezentuje się gorzej niż poprzednik? To już stricte subiektywna kwestia, ale te modne ciuszki, pierdyliard niespójnych ze sobą "dziar" i podmalowane tuszem do tatuażu oczy jakoś do mojego boomerskiego serduszka nie przemawiają. Przerabialiśmy już emo-Jokera (Jared Leto), teraz mamy emo-Dravena.
Niech "Kruk" pozostanie gatunkiem chronionym
Jakiś czas temu odświeżyłem sobie klasycznego "Kruka". Po części po to, by rzetelniej przygotować się na seans nowego, a po trochu dlatego, aby utkany w pamięci status kinowej legendy skonfrontować po latach z rzeczywistością. I choć dzieło Proyasa nadal wizualnie prezentuje się przednio, a sam Brandon Lee jeszcze raz mi zaimponował, to cały film mocno się zestarzał, a fabularnie nie okazał się dziełem spełnionym.
Co ciekawe, Sanders postanowił nieco rozbudować te wątki, które od razu wychwyciłem jako te potraktowane przez Proyasa z rezerwą, a może nawet celowo zlekceważone. Mam tu na myśli genezę samego Erika, jego relację z Shelly (która w oryginale właściwie ogranicza się do kilku flashbacków) i większą eksplorację zaświatów.
Po tym jednak, co zobaczyłem w nowym "Kruku", szybko zacząłem żałować tego, że ośmieliłem się na coś w duchu narzekać. Niech więc pierwszy "The Crow" pozostanie tym nieco wybrakowanym już po latach, ale wciąż porywającym kinem zemsty. Byle nikt nie zabierał się za kolejne "ulepszone" wersje, bo kino może już tego więcej nie dźwignąć. Ktoś tu chciał złapać kilka ptaków za ogon, tylko zapomniał, że ten numer robi się ze srokami, a nie z krukami.
Film
1.0
1 ocena
Kruk
Zobacz także
"Motocykliści": mocny trailer nas oszukał
9 sierpnia 2024
(18 opinii)
"Pułapka". Thriller w sam raz na raz
3 sierpnia 2024
(17 opinii)
Opinie (8)
-
1 godz.
Nie wiedziałem nawet, że taka abominacja powstała
Ale tym bardziej warto wiedzieć, żeby nie iść do kina.
- 4 0
-
1 godz.
Wow, jestem pod wrażeniem.
Taka recenzja zdarza się niezmiernie rzadko.
- 6 0
-
1 godz.
The Crow nigdy nie potrzebował rimejka (1)
- 4 0
-
55 min
Podobnie jak Zły porucznik
Ten film dla mnie jest tylko jeden i gra tam Harvey Keitel. Obejrzałem ten drugi i cały czas nie chcę przyjąć do wiadomości, że powstał.
- 0 0
-
1 godz.
Kruk był tylko 1,z Brandonem Lee,synu Bruca Lee.
- 4 0
-
1 godz.
(1)
Pamiętam jak Pan Redaktor życzył wszystkiego najgorszego producentom ostatniej części filmu 365 dni. Ocenił ten film 1 na 10.
- 0 0
-
54 min
Widocznie 0 na 10 się nie dało
- 0 0
-
6 min
Urocza "recenzja"
Recenzja "Kruka" autorstwa Ruperta Sandersa jest zdecydowanie krytyczna, ale warto spojrzeć na ten film z innej perspektywy, uwzględniając kontekst współczesnego kina i oczekiwań widzów.
Po pierwsze, oryginalny "Kruk" z 1994 roku to film, który na stałe zapisał się w historii kinematografii, przede wszystkim dzięki swojej gotyckiej stylistyce i niesamowitej atmosferze. Jednak trzeba pamiętać, że kultowy status tego filmu w dużej mierze wynika z tragicznej historii Brandona Lee, co niewątpliwie wpłynęło na sposób, w jaki film został zapamiętany. Porównywanie współczesnej produkcji z dziełem sprzed trzech dekad może być niesprawiedliwe, ponieważ film Proyasa nie był tylko filmem, ale również pewnym symbolem tamtych czasów.
Rupert Sanders podjął się trudnego zadania - reinterpretacji historii, która dla wielu stała się niemal świętością. Zarzut o cynicznym żerowaniu na legendzie jest jednak przesadzony. Przemysł filmowy od lat opiera się na remake'ach i reinterpretacjach klasyków, co jest naturalnym elementem ewolucji kina. Nowa wersja "Kruka" ma prawo różnić się od oryginału, wnosząc nowe elementy, które mogą przemawiać do współczesnego widza.
Stylistyczne wybory Sandersa, choć krytykowane, mogą być postrzegane jako próba wprowadzenia świeżości do historii, która już raz została opowiedziana. Luksusowe apartamenty i nowoczesne wnętrza mogą wydawać się niepasujące do mrocznego klimatu "Kruka", ale jednocześnie stanowią kontrast wobec brutalności świata przedstawionego. To właśnie ten kontrast może podkreślać upadek moralny bohaterów i ich otoczenia.
Co więcej, choć Bill Skarsgård nie dorównuje Brandonowi Lee pod względem charyzmy, jego interpretacja postaci jest odmienna, bardziej introspektywna i pasująca do współczesnych standardów aktorskich. Krytyka Skarsgårda jako "skrupulatnie zaprogramowanej maszynki do zabijania" może być niesprawiedliwa, biorąc pod uwagę, że jego Draven jest bardziej surowy, a jego brutalność może lepiej oddawać głęboką rozpacz i determi- 0 0
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Kina
Gdańsk
Helios Forum Gdańsk
Forum Gdańsk
Helios Alfa Centrum
Alfa Centrum
Helios Metropolia
Galeria Metropolia
Cinema1
Galeria Morena
Kino Muzeum
Muzeum II Wojny Światowej
Kino IKM
Instytut Kultury Miejskiej
Kino Spektrum
Klub Kot
Gdynia
Helios Riviera Gdynia
Centrum Riviera
Sopot
Multikino Sopot
Centrum Haffnera
Rumia
Multikino Rumia
Galeria Rumia
Filmy
