Wystawa Magdaleny Schmidt-Góry

W pracach Magdaleny Schmidt-Góry intryguje obecność słowa. Chociaż to żadna nowość. Na początku ubiegłego stulecia, ojcowie włoskiej awangardy obrali poezję jako jeden z elementów swoich prac. Pisane wersy poddali nowym zasadom typograficznym, projektując zawiłe meandry słowne - parole in libertá.

W pracach Magdaleny Schmidt-Góry słów także jest dużo, ale na zupełnie innej zasadzie. Nie komunikują znaczeń. Po prostu są. Ukryte, mało czytelne, niejednokrotnie wręcz niewidoczne. Zapisane ręką artystki na zwiniętych w rulon arkuszach papieru, wytłoczone po hebrajsku na poskręcanej blasze.

Obszerne fragmenty ksiąg staro i nowotestamentowych, pisma Dantego, Norwida, Herberta komponują zaledwie delikatny ornament na powierzchni rzeźb. Tak jakby zaraz miały przeniknąć naturalne tworzywo prac i ... zniknąć. Dematerializują się, ustępują naturze. Być może wracają do źródła, do 'Słowa', które było na początku, jak przypomina jedna z prac. To 'Słowo' właśnie, mam wrażenie, rozbrzmiewa w pracach Magdaleny Schmidt-Góry najsilniej i najwyraźniej.


Wernisaż wystawy 15 lutego o godzinie 18.00 w Galerii Nadbałtyckiego Centrum Kultury