"Żółto-niebiescy" spędzili łącznie na boiskach II ligi aż 20 sezonów (najwięcej Zawisza - 31). Daje im to 11. lokatę w zestawieniu wszech czasów, ex-aequo z Avią Świdnik, Garbarnią Kraków, Cracovią i Stalą Rzeszów.
W edycjach 1961-62, 1964/65-1967/68, 1969/70-1973/74, 1975/76, 1982/83-1983/84, 1985/86-1986/87, 1988/89
oraz 1992/93-1994/95 arkowcy rozegrali 600 spotkań. Odnieśli 202 zwycięstwa i 225 razy przegrywali. Bramki: 623-722. Rzecz jasna największe triumfy święcili, gdy walczyli o ekstraklasę.
W sezonie 1973-74 zajęli 1. miejsce w grupie północnej (tylko mistrz awansował), wyprzedzając Motor Lublin o 2 punkty, natomiast 2 lata później okazali się lepsi o 3 "oczka" od... Lechii Gdańsk i o 10 - od Motoru. Apropos "biało-zielonych" - w latach 70. mieli pecha jak mało kto. Oto ich kolejne pozycje: 4., 2., 2., 5., 2., 3. Niezła seria, prawda? Ostatni przyzwoity w wykonaniu gdynian sezon na zapleczu ekstraklasy to 1992/93 - 9. miejsce po jesieni. W tamtej ekipie pierwsze skrzypce grał Maciej Faltyński, natomiast Grzegorz Witt był rezerwowym.
Trzeba też przypomnieć, iż w 1972 i 1976 roku odpowiednio Andrzej Szarmach (15 goli) i Janusz Kupcewicz (14) sięgali po koronę króla strzelców.
----------
Kadra według Gierszewskiego:Wosicki (23 lata, w Arce od stycznia 2001).
Poznał w Amice lepszą piłkę, więc nie dziwne, że Arkę traktuje jako przystanek w drodze do kariery. Chciałbym, aby zrobił ją w Gdyni.
Merchut (24, od lipca 2000).
Gra w ataku - fajna sprawa, lecz on ma bronić i z tego będzie rozliczany. W III lidze błędy jakoś mu uchodziły.
Fornalak (36, od stycznia 2001).
Gwarant funkcjonowania defensywy, skarbnica doświadczeń. Na jego pozycji trzeba być skutecznym. On wie, kiedy trzeba sobie darować piękno futbolu.
Kowalski (21, od stycznia 2000).
Młody, obiecujący. Jeśli będzie cierpliwy, osiągnie dużo, co powtarzam od dawna. Z Jagiellonią grał dobrze, toteż jutro będzie drugim środkowym.
Witt (32, od stycznia 1990).
Mocny punkt obrony, umiejętnie włączający się w akcje ofensywne, z dobrym dośrodkowaniem. Atakując musi jednak brać większą odpowiedzialność za swoją formację.
Radoń (27, do stycznia 1999).
Mam wrażenie, że związek małżeński pozytywnie wpłynął na jego postawę. Jakby wracał do wysokiej formy z jesieni.
Stencel (30, od lipca 2000).
Zostawi serce na boisku. Przy ofensywnych bokach obrony będzie jednym z dwóch pomocników zabezpieczających tyły.
Kobus (23, debiutant).
Wierzę w Zbyszka. To istotne wzmocnienie. Pasuje do mojej koncepcji. Pochodzi stąd i wkrótce przeprowadza się z Kwidzyna do Gdańska. Będzie grać jako ofensywny pomocnik.
Ulanowski (30, od lipca 1994).
Wahałem się co do jego osoby, lecz w tej chwili nie wyobrażam sobie środka pomocy bez Darka. W końcu to kapitan.
Kalkowski (27, od stycznia 2001).
Jego ogranie w II lidze jest bezcenne. To główny silnik na lewym skrzydle. Utrzymuje tendencję zwyżkową. Widać, że potrzebuje czasu na aklimatyzację.
Hartman (23, od września 1998).
Ze skromnego grona napastników, bo są tylko jeszcze będący na dorobku Godlewski i Laskowski, jest najlepszy. Smarzyński też początkowo nie strzelał, aż nagle...
Zagórski (32, od lutego 2000).
Otrzymał szansę kontynuacji, podobnie jak Waldek Stanik, który swego czasu prawie zrezygnował. Nie ma ustalonej hierarchii bramkarzy. W III lidze każdy pokazał, że porafi bronić.
Brede (20, debiutant).
W Poznaniu zrobił się z niego taki mały zawodowiec, co mnie się bardzo podoba. Wie, czego chce. Pierwszy zmiennik dla obrońców.
Faltyński (28, od października 2000).
Ponoć dopiero we wtorek dowiemy się, co z jego kartą. Zależy mi na obecności Maćka. Widzę go obok Fornalaka.
Lewna (27, debiutant).
Traktuję go tak, jak Kobusa. Walczy o swój powrót. Cenię go za to, że z godnością siada na ławce i następnie pracuje jeszcze mocniej.
Unton (31, debiutant).
Na nasze warunki to bardzo dobry gracz. Z niego nikt nie zrobił playmakera, on się takim wychowywał. Żałuję, że wciąż nie podpisał kontraktu.
Murawski (20, od stycznia 2000).
Wszystko przed nim. Ma tego pecha, że ma wielu konkurentów i to szczęście, iż od Untona czy Kalkowskiego może się dużo nauczyć.
Rybkiewicz (24, od lipca 1999).
Gdyby umiał grać w ataku - bo wiemy, że czuje się tam źle - byłbym szczęśliwy. Na boisku oczekuję wyjaśnienia, dlaczego wiosną zdobył 4 gole.
----------
KLUBOWE REKORDY: (tylko w II lidze)*
Najwięcej występów265 - Stanisław GADECKI (1961-74)
246 - Czesław PRZYBYLSKI (1961-73)
194 - Andrzej SZYBALSKI (1965-76)
177 - Zbigniew BIELIŃSKI (1966-82)
168 - Józef MOTOWIDŁO (1962-72)
Najwięcej goli33 - Stanisław GADECKI (1961-74)
32 - Andrzej SZYBALSKI (1965-76)
29 - Czesław FILIPIAK (1961-67)
Czesław PRZYBYLSKI (1961-73)
22 - Zygmunt GADECKI (1962-69)
20 - Wojciech PTASZYŃSKI (1982-89)
Najwyższe zwycięstwa8:1 -
ARKA - Włókniarz Pabianice (1971/72)
7:0 - ARKA - Piast Gliwice (1971/72)
7:1 - ARKA - Garbarnia Kraków (1961)
6:0 - ARKA - Avia Świdnik (1975/76)
Najwyższe porażki0:9 - Wisła Kraków - ARKA (1994/95)
0:8 - Gwardia Warszawa - ARKA (1961)
0:8 - Odra Wodzisław Śl. - ARKA (1988/89)
Najwyższe wyniki4:6 - Unia Racibórz - ARKA (1961)
4:5 - ARKA - Wawel Kraków (1961)
8:1 - ARKA - Włókniarz Pabianice (1971/72)
0:9 - Wisła Kraków - ARKA (1994/95)
* Z archiwum Macieja Witczaka
----------
Dorobek ligowy w barwach ArkiNajwięcej występów:218 - Ulanowski
179 - Witt
171 - Faltyński
78 - Radoń
71 - Stanik
68 - Hartman
66 - Rybkiewicz
51 - Laskowski
Najwięcej bramek:27 - Rybkiewicz
19 - Smarzyński
12 - Faltyński
11 - Ulanowski, Merchut
8 - Hartman
7 - Witt
