Fakty i opinie
  • Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport
Wiadomości
Dodaj raport
Fakty i Opinie Wiadomości
Facebook E-mail Messenger WhatsApp Kopiuj link Więcej

Czytelnik: Wolę komunikację i rower od auta

Maciej
30 stycznia 2018 (artykuł sprzed 6 lat) 
Opinie (621)
Najnowszy artykuł na ten temat 1,5 tys. stłuczek gdyńskiej komunikacji miejskiej od początku 2019 r.
Zadowoleni z komunikacji miejskiej przekonują, że jest ona lepszym rozwiązaniem, nie tylko w dniach, kiedy panują trudne warunki atmosferyczne. Zadowoleni z komunikacji miejskiej przekonują, że jest ona lepszym rozwiązaniem, nie tylko w dniach, kiedy panują trudne warunki atmosferyczne.

Zadowoleni z komunikacji miejskiej przekonują, że jest ona lepszym rozwiązaniem, nie tylko w dniach, kiedy panują trudne warunki atmosferyczne.

fot. Krzysztof Koprowski/Trojmiasto.pl

W niedzielę opublikowaliśmy list zagorzałego kierowcy, który opisywał swoje nienastrajające optymizmem wrażenia z eksperymentu, jakim była jazda tramwajem po Gdańsku. Opowieść wywołała gorącą dyskusję. Jeden z czytelników postanowił użyć tego samego schematu wypowiedzi, aby przekonać wszystkich do zgoła przeciwnych wniosków. Oto jego list.



Przeczytaj niedzielny artykuł opisujący bolączki komunikacji miejskiej

Co ma największy wpływ na to, w jaki sposób dojeżdżasz do pracy?

Odpowiedź czytelnika wykazującego wyższość komunikacji miejskiej i jazdy rowerem nad przemieszczaniem się samochodem

Czy dorosły człowiek, który musi być o stałych porach w stałych miejscach i przyzwyczaił się do sprawnego przemieszczania się po mieście rowerem i komunikacją publiczną jest w stanie bez większego problemu przesiąść się do samochodu? Na pewno nie każdy.

Mam na imię Maciej i mam 30 lat. Jestem pracownikiem biurowym i ojcem dwójki dzieci w wieku ok. 2 i 4 lat. Zarabiam nieźle, a każdego dnia do pracy, przedszkola i żłobka dojeżdżam rowerem, zimą łącząc go z kolejką PKM, czasem z tramwajem. Nie narzekam. Lubię to, pomimo że czasem zdarzy się trochę zmoknąć albo zmęczyć.

Do pracy zawsze jadę tyle samo czasu - ok. 30-35 minut, więc wiem, że zdążę odebrać dzieci ze żłobka i przedszkola (przyczepka i fotelik pozwalają wozić dwójkę dzieci rowerem), na co potrzebuję dodatkowych 20-30 minut. Raz jest lepiej, raz gorzej. W każdym razie jazda rowerem daje mi dużo frajdy, czego nie powiem o jeździe samochodem.

W awaryjnych sytuacjach, kiedy zmuszony jestem zrezygnować z roweru, zazwyczaj... staram się wybrać komunikację szynową. Wolę dojść na przystanek, kupić bilet i pojechać nawet z dwiema przesiadkami - na pociąg i tramwaj, niż spóźnić się po odbiór dzieci po południu. Może jestem dziwakiem, ale myślę, że wielu z nas robi podobnie.

Szansa dla samochodu



Ostatnio postanowiłem dać szansę dojazdom samochodem. Próbowałem to polubić i nawet przeszło mi przez myśl, że mógłbym kupić drugi samochód specjalnie na dojazdy do pracy. Siedziałbym w cieple, słuchał muzyki i nie przejmował się pogodą - same plusy. Dodam tylko, że zanim urodziły mi się dzieci, jakieś pięć lat temu, dojeżdżałem przez rok do pracy samochodem.

Jednak do rzeczy. Na początku tygodnia przed Bożym Narodzeniem lekko bolało mnie gardło, więc postanowiłem rano wsiąść w samochód, żeby się nie przeziębić. Ponieważ wyjechałem z domu ok. 7:00 udało mi się do pracy dojechać ciut szybciej niż zwykle - w 20 minut. Pomyślałem, że dzięki temu będę mógł wyjść wcześniej i nie trafię w popołudniowe korki. Nic bardziej mylnego. To był pierwszy strzał w kolano.

Pole position nie ma znaczenia



Na wyjeździe z Olivia Business Center zameldowałem się chwilę po 15:30. Wyjechałem z miejsca parkingowego, a moim oczom ukazał się sznurek samochodów czekający do wyjazdu na al. Grunwaldzką. Jeszcze wtedy miałem dobry humor.

Natłok samochodów nie zwiastował dobrze, ale przecież ci wszyscy kierowcy nie mogli jechać dokładnie w tym samym kierunku co ja. Jak się chwilę później okazało - mogli. Po upływie 15 minut dojechałem do skrzyżowania z ul. Abrahama podjeżdżając w żółwim tempie na pierwszym albo maksymalnie drugim biegu. Żadna walka o najlepszą "pozycję startową" nie miała sensu - w korku każdy musi odstać swoje.

Uwięzienie i tłok



Każdy dojeżdżający codziennie samochodem wydaje się wręcz instynktownie znać alternatywne drogi omijające korki. Pomyślałem, że i ja skręcę w bok z al. Grunwaldzkiej, a na pewno ominę największe skupisko samochodów. Wspomniałem już o dobrym humorze? Nieaktualne. Ledwo skręciłem, a przede mną wyrósł sznur samochodów, które poruszały się jeszcze wolniej.

Pomyślałem, że może jak dojadę do szerokiej, dwupasmowej al. Żołnierzy Wyklętych zrobi się trochę luźniej. Na bank. Mocno się pomyliłem, tam korek był tak samo gęsty. Na całe szczęście dziećmi tego dnia zajmowała się babcia, bo w tym momencie wiedziałem już, że nie zdążyłbym odebrać ich przed 17 (o tej godzinie zamykają żłobek i przedszkole). O tyle dobrze.

Masa samochodów, smród spalin, ciągłe skupienie uwagi na podjeżdżaniu o kilka metrów, świadomość utknięcia bez możliwości wyjścia i zostawienia samochodu - to była kumulacja. Przyznajcie sami, to niezbyt komfortowa podróż - spędziłem w korku już prawie pół godziny i byłem dopiero w połowie trasy, a komunikacją miejską byłbym już prawie w domu. A kolega z pracy mówił - jak jedziesz samochodem, to zrób sobie kawę i kup kanapkę na drogę. Kanapkę i kawę? Po co? Wyśmiałem go, a potem żałowałem.

Nawigacja do śmietnika



Wisienką na torcie tej farsy była nawigacja samochodowa pokazująca bieżący czas potrzebny na pokonanie trasy. Od wyjazdu z biura do mniej-więcej połowy drogi non-stop pokazywała szacowany czas przejazdu na poziomie 35 minut. Alternatywna "szybsza trasa" okazała się tak samo wolna, albo wręcz gorsza. Ostatecznie do domu jechałem godzinę i dziesięć minut. Gdybym miał jeszcze odebrać dzieci, trasa zajęłaby mi ponad półtorej godziny.

Mijały kolejne minuty mojej samochodowej katorgi, a ja próbowałem znaleźć jakiekolwiek pozytywy. Znalazłem. Przynajmniej było ciepło i radio jeszcze grało. Marne to pocieszenie, bo wciąż byłem daleko od domu.

Mój wzrok wlepiony był w światła stopu samochodu przede mną. Marzyłem o mecie. Po kolejnych 35 minutach dojechałem do swojego garażu. Nie zdawałem sobie sprawy, że człowieka tak może boleć głowa z powodu powrotu z pracy do domu. Serio.

Współczuję niemającym wyboru



Być może dramatyzuję, być może wyolbrzymiam zupełnie normalną sytuację z korkami w mieście. Być może, ale codziennie dojeżdżając do pracy rowerem lub PKM-ką nie zauważa się takich problemów - wychodzi się z domu o tej samej godzinie i wraca o tej samej.

Zapewne jedni z was nazwą mnie dziwakiem albo niedzielnym kierowcą, drudzy zaproponują zjedzenie popularnego "batona na gwiazdorzenie", a jeszcze innym moja historia coś przypomni. Może też miałem pecha, a na co dzień wygląda to całkiem inaczej?

Przejechałem się tak trzy dni z rzędu, przeżyłem to jakoś, ale strasznie współczuję wszystkim, którzy nie mają wyboru i muszą codziennie jeździć samochodem w tych korkach. Natomiast zupełnie nie rozumiem ludzi, którzy mając wybór codziennie decydują się na samochód.
Maciej

Co Cię gryzie - artykuł czytelnika to rubryka redagowana przez czytelników, zawierająca ich spostrzeżenia na temat otaczającej nas trójmiejskiej rzeczywistości. Wbrew nazwie nie wszystkie refleksje mają charakter narzekania. Jeśli coś cię gryzie opisz to i zobacz co inni myślą o sprawie. A my z radością nagrodzimy najciekawsze teksty biletami do kina lub na inne imprezy odbywające się w Trójmieście.

Zobacz także

Auta kontra komunikacja (9)

Opinie (621) ponad 20 zablokowanych

  • 2018-01-30 17:22

    to fajnie ja do pracy rowerem jechał bym 1,5h

    to fajnie ja do pracy rowerem jechał bym 1,5h
    ale hipsternia nie ma takich problemów

    6 lat

    • 20 2

  • 2018-01-30 17:23

    Dobra riposta

    6 lat

    • 5 8

  • 2018-01-30 17:24

    Dojazd do pracy (2)

    Gdyby biurowce stały na polu tak jak powinny a nie na jednej z dwóch łącznic Trójmiasta to korków by nie było,albo maleńkie.

    Goral_skoda

    6 lat

    • 22 2

    • 2018-01-30 17:43

      i gdyby to samo stosowano konsekwetnie od hipermarketow

      patrz Auchan i Real (dawny Geant).

      6 lat

      • 6 1

    • 2018-01-30 20:46

      Gdyby tak sie dalo to pewnie by tak bylo. Ale za dojazdy do pracy w polu musieliby znacznie wiecej placic wiec buduja biurowce blizej miejsc zamieszkania potencjalnych pracownikow

      6 lat

      • 1 3

  • 2018-01-30 17:24

    Zależy gdzie i skąd jedziemy.. (1)

    Jak masz pod chatę przystanek, to ma sens, w innym przypadku i ewentualnych przesiadek będziesz jechał tak samo długo, a jeżeli jeszcze w grę wchodzi autobus to spoisz w tym samym korku..

    Obywatel

    6 lat

    • 12 1

    • 2018-01-30 17:55

      .

      Mam blisko przystanek, jakieś 7 minut spacerkiem, korzystam z komunikacji, jak muszę, choć czas dojazdu mam porównywalny, ale do pracy, ale wracając różnica jest do 20 minut na korzyść auta, a jedziemy tą samą trasą.

      Balbina

      6 lat

      • 3 1

  • 2018-01-30 17:24

    a kto dziś dojeżdza do roboty, to robota ma przyjechac do ciebie

    6 lat

    • 3 3

  • 2018-01-30 17:25

    Wstęp najlepszy (3)

    Jeśli porównujemy środki transportu to po jaką cholerę opisywać ile ma się dzieci, jaką ma się pracę i ile zarabia? :) nie lepiej przejść do konkretu i podać przykłady, gdzie się dana osoba przemieszcza i jakie ma połączenie komunikacją?

    Scott

    6 lat

    • 16 2

    • 2018-01-30 23:12

      (2)

      chodzi zapewne o okreslenie przez autora warunków w jakich zyje i tego,że taki rodzaj transportu jest jego świadomym wyborem, a nie koniecznością (osoby komentujące mogłyby mu zarzucić że dorabia ideologię do swojej sytuacji życiowej). Autor pisze też o dzieciach, żeby uprzedzić osoby które odpisałyby "gdybys musiał zawieźć dzieci do i z przedszkola itp. to wybrałbyś samochód".

      Podziwiam i gratuluję panu kondycji, ale i tak wybieram auto. Wygodna jestem, chociaż kiedyś zasuwałam do pracy pieszo albo ZKM, bo miałam stosunkowo blisko.

      6 lat

      • 2 1

      • 2018-01-31 10:17

        niestety infrastruktura dla rowerów w Gdańsku nie jest jeszcze tak wygodna jak mogłaby być (1)

        6 lat

        • 0 0

        • 2018-01-31 11:05

          Jest dobra tylko całkowicie zajęta przez śmierdzące i głośne pojazdy spalinowe, których użytkownicy są bardzo agresywni, trąbią i spychają z drogi. ;]

          6 lat

          • 0 0

  • 2018-01-30 17:26

    ło matko co za retard

    6 lat

    • 9 3

  • 2018-01-30 17:28

    Rower? Tak, ale nie z

    6 lat

    • 1 2

  • 2018-01-30 17:35

    Wszystko super.... mam trójkę dzieci, do szkoly kawałek. Samochodem 5-7 minut - komunikacją miejską w jedną stronę okolo 40 minut (dojście do przystanku, przejazd, dojście z przystanku do szkoły). Zostawiam dzieci, jadę do Gdańska do mamy, którą się zajmuję, autem około 30 minut - komunikacją miejską około 1,20 (dojście do peronu skm, potem autobus, dojście do domu). Trzeba jeszcze ogarnąć zakupy dla siebie i mamy i wrócić z Gdańska do Gdyni. gdybym przesiadła sie na komunikację miejską mogłabym u mamy byc max 2 godziny, ponieważ jadę samochodem moge być około 4,5 godziny.
    Podane czasy sama na sobie przetestowałam, nie są wzięte z kosmosu :)

    6 lat

    • 23 3

  • 2018-01-30 17:37

    jutro ja napiszę artykuł o wyższości motocykla nad wami wszystkimi

    6 lat

    • 15 2

5
6
7
8
9

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Najnowsze

więcej wiadomości (9)

Najczęściej komentowane

Były senator PiS poszukiwany listem gończym za znęcanie się nad psem

List gończy za byłym senatorem PiS

Port nie radzi sobie z pyłem nad Gdańskiem

Port nie radzi sobie z pyłem nad Gdańskiem

więcej

Najczęściej czytane