- 1 Ubywa mieszkańców i rozwodów (315 opinii)
- 2 Od środy ruch wahadłowy na ul. Puckiej (26 opinii)
- 3 Do 5 tys. zł dotacji na rower elektryczny (335 opinii)
- 4 Niespokojna noc na gdańskich drogach (167 opinii)
- 5 Rowerzyści: nie dzwońcie na pieszych (883 opinie)
- 6 Reklamy wideo na przystankach w Gdyni (91 opinii)
Fontannę Neptuna po raz pierwszy uruchomiono 390 lat temu
9 października 2023, godz. 07:00
Waży 650 kg, ma dwa metry wysokości i rzymskie oblicze, a poza nim 390 lat na karku. Fontanna Neptuna - jeden z najbardziej rozpoznawalnych symboli Gdańska - po raz pierwszy została uruchomiona 9 października 1633 roku.
Tak naprawdę historia gdańskiego Neptuna zaczęła się jednak jeszcze wcześniej. Już w połowie XVI wieku gdańscy rajcy postanowili zastąpić znajdującą się przed Dworem Artusa studnię zdecydowanie bardziej reprezentacyjnym obiektem.
Nieco później, bo na przełomie wieków, za sprawą burmistrza Bartłomieja Schachmanna, pojawił się pomysł, aby rzeźbę lub fontannę, które miały powstać w tym miejscu, poświęcić rzymskiemu bogowi mórz i oceanów. Miało to podkreślić związek Gdańska z morzem.
Nie tylko Gdańsk ma swojego Neptuna
Początkowo przed Dworem Artusa stanęła jednak nie fontanna, a rzeźba. Skończono ją w 1615 roku. Jej projektodawcą był znany gdański rzeźbiarz i architekt Abraham van den Blocke, który zasłużył się również budową ołtarza głównego w kościele św. Jana i zaprojektowaniem Złotej Bramy.
Na stworzenie i uruchomienie fontanny mieszkańcy Gdańska musieli poczekać kolejnych kilkanaście lat. Przeszkód zresztą było wiele: odbyła się przebudowa Dworu Artusa, pojawiły się problemy z zasilaniem w wodę, szczelnością instalacji, potem przyszła wojna trzydziestoletnia, do tego w 1628 roku zmarł Abraham van den Blocke.
W końcu jednak udało się. Po raz pierwszy fontannę uruchomiono 9 października 1633 roku.
Warto tu jednak zaznaczyć, że w sposób ciągły fontanna zaczęła działać dopiero w marcu kolejnego roku. Co ciekawe, nie tryskała ona wodą przez cały czas. Miejscy rajcy zadecydowali bowiem, że będzie ona działać co roku od świąt Wielkanocy do 29 września, ale tylko przez trzy dni w każdym tygodniu, i to tylko przez godzinę.
Przez lata, żeby nie powiedzieć "przez wieki", mieszkańcy Gdańska i odwiedzający miasto mogli więc podziwiać działającą fontannę tylko w niedziele (od godz. 11 do 12) oraz we wtorki i czwartki (od godz. 12 do 13).
Powód tych ograniczeń był prozaiczny i - cóż - techniczny. Uruchamianie fontanny wiązało się bowiem z koniecznością napełniania zbiornika znajdującego się na poddaszu Dworu Artusa. Zmieniło się to dopiero w drugiej połowie XIX wieku, po stworzeniu w Gdańsku nowoczesnego wodociągu i kanalizacji, do których udało się podłączyć też fontannę.
Ogłoszenia.trojmiasto.pl – Sprawdź ceny mieszkań w gdańskim Śródmieściu
Mieszkanie w centrum Gdańska na Starym Mieście ul.Rajska
540 000 zł
Gdańsk, Śródmieście
1 pokój 20 m2
Najdłuższą przerwę w działaniu fontanny spowodowała II wojna światowa. Uszkodzona w czasie walk została on zdemontowana i wywieziona do Parchowa pod Bytowem. Czaszę i podstawę zamurowano cegłami. Po 1945 została odrestaurowana, ale ponownie uruchomiono ją dopiero 22 lipca 1954 roku.