Czy w hitlerowskim Gdańsku produkowano mydło ze zwłok pomordowanych więźniów? Ze wstępnych ustaleń Instytutu Pamięci Narodowej wynika, że tak było. Zdaniem prof.
Witolda Kuleszy, szefa pionu śledczego IPN, w laboratorium
Akademii Medycznej, kierowanym przez Rudolfa Spannera, produkcja mydła przebiegała na etapie doświadczeń. Kulesza oparł się na dokumentach Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich, która po wojnie badała "sprawę profesora Spannera".
- Ta dokumentacja nie daje podstaw do kwestionowania zawartych w niej ustaleń - powiedział Kulesza.
Dodał przy tym, że śledztwo IPN w tej sprawie nie zostało jeszcze zakończone, ponieważ instytut wciąż czeka na odpowiedź centrali ścigania zbrodni nazistowskich w Ludwigsburgu. IPN chce, by niemiecka centrala przekazała Polsce akta powojennych procesów Spannera, z których wszystkie zakończyły się uniewinnieniem profesora.
Prof. Kulesza zaznaczył, że teraz nie da się przesądzić, czy w hitlerowskich Niemczech planowano na szeroką skalę produkować mydło ze zwłok ofiar reżimu. Na przykład, jedna z wersji mówi o zastosowaniu masowej metody w obozie koncentracyjnym Stutthof, niedaleko Gdańska. W 1945 roku niemieccy świadkowie zeznali, że w Gdańsku mydło ze zwłok wyrabiano na wewnętrzne potrzeby instytutu, by przemywać nim stoły sekcyjne. Podobno Niemcy zdołali wytworzyć ok. 40 kg takiego mydła...
IPN zajął się tą sprawą na prośbę Związku Mniejszości Niemieckiej, który domaga się ostatecznej oceny postaci prof. Rudolfa Spannera.
"Był zbrodniarzem, czy są to tylko plotki rozdmuchiwane przez powojenną propagandę?" - pytają Niemcy.
W ostatnich latach na łamach gdańskich gazet pojawiają się zróżnicowane w ocenach artykuły na temat prof. Spannera. Niektórzy (np. "Dziennik Bałtycki" przed dwoma laty) biorą go w obronę, inni przeciwnie.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
