• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Kończy się dramat 13-letniej Weroniki z Orłowa

Marzena Klimowicz-Sikorska
12 grudnia 2015 (artykuł sprzed 8 lat) 

13-letnia Weronika wkrótce przeprowadzi się do nowego mieszkania. Teraz jej rodzina zbiera pieniądze na leczenie.

13-letnia Weronika, która mieszka w rozpadającym się domu w Orłowie, prawdopodobnie już niebawem doczeka się nowego mieszkania. Najpierw będzie to lokal wynajęty z pomocą miasta, a od kwietnia - lokal komunalny. Sprawdziliśmy, dlaczego dziewczynka i jej rodzina znalazły się w tak trudnej sytuacji.



Kilka dni temu o sprawie chorej 13-letniej Weroniki Rasały z Gdyni dowiedziała się cała Polska z wyemitowanego w telewizji TVN programu Uwaga. Nastolatka, która ze względu na brak odpowiedniego leczenia, wygląda jak kilkuletnie dziecko, mieszka z niepełnosprawnym bratem Romanem w rozpadającym się baraku, który nigdy nie powinien pełnić funkcji lokalu mieszkalnego. 1 grudnia jej mama, która od miesięcy chorowała na raka, zmarła w szpitalu. Od tego czasu jej siostra - Agnieszka Rasała - walczy o to by zostać opiekunem prawnym dziewczynki i wreszcie żyć w godnych warunkach. Dziś nie są one godne - od progu czuć zapach stęchlizny, dach wygląda jakby zaraz miał się zawalić, a w ciasnych pokojach hula wiatr.

Będzie mieszkanie

Czy twoim zdaniem urzędnicy mogli bardziej pomóc rodzinie Weroniki?

W ciągu ostatnich dni sytuacja nastolatki się zmieniła: dzięki wsparciu Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Gdyni złożono do sądu rodzinnego wniosek o ustanowienie pani Agnieszki rodziną zastępczą spokrewnioną dla Weroniki. Do ZUS-u trafiły dokumenty o przyznanie renty i dodatku sierocego. Miasto pomogło też znaleźć na wolnym rynku mieszkanie, którego wynajem będzie współfinansować do czasu przyznania rodzinie lokalu komunalnego.

Tylko dlaczego tak intensywna pomoc przyszła dopiero, kiedy o Weronice usłyszała cała Polska?

- Nie zgadzam się z twierdzeniem, że pomoc przyszła po burzy medialnej. Pomoc ze strony MOPS udzielana była na bieżąco. Wszystkie prośby, które mama Weroniki, pani Wioleta, składała do nas, zostały spełnione - mówi Cezary Horewicz z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Gdyni. - Nigdy nie było tak, by odmówiono jakiejkolwiek pomocy, rzeczowej czy finansowej. Były m.in. dopłaty do wakacji, obiadów szkolnych i innych rzeczy.
Przedstawiciele Urzędu Miasta tłumaczą sytuację mieszkaniową rodziny.

- Nasza propozycja dotycząca mieszkania pomostowego, a więc wynajęcie go na wolnym rynku przy pomocy finansowej miasta, z której korzysta teraz pani Agnieszka, jest dokładnie tą samą, którą kilka miesięcy temu usłyszała pani Wioleta, czyli nieżyjąca już mama Weroniki - mówi Sebastian Drausal, rzecznik prasowy Urzędu Miasta Gdyni. - Aktualnie pani Agnieszka wraz z mężem, bratem i Weroniką są na etapie wybierania takiego mieszkania. Dodatkowo zostanie wypłacona jednorazowa zapomoga, która przysługuje Weronice w związku ze śmiercią mamy. Pośredniczymy też we wszystkich możliwych sprawach związanych ze składaniem wniosków do różnych instytucji o np. wypłatę należnych Weronice świadczeń. Działamy tak samo intensywnie jak przed rozgłosem medialnym wokół tej sprawy.
Pani Agnieszka, siostra Weroniki, ocenia to jednak inaczej.

- Ja wiem, o którą propozycję chodzi. Nie zapomnę tego do końca życia, jak mama opowiadała ze łzami w oczach. Przyszli do nas państwo zajmujący się bezdomnością, jak zobaczyli stan budynku to byli przerażeni. Stwierdzili, że nas rozdzielą - Weronikę oddadzą w inne miejsce, mamę i brata też. To by była tylko taka pomoc - skarży się pani Agnieszka. - Jestem przekona, że gdyby miasto zaproponowało mamie mieszkanie i udział w jego kosztach to skorzystałaby z takiej propozycji, bo kto by chciał mieszkać w takich warunkach? - pyta retorycznie.
Sebastian Drausal: - Rozumiem, że sytuacja rodzinna była trudna, związana z wieloma emocjami. Jednak pierwsza oferta mieszkania pomostowego dla pani Wioletty, nie wiązała się z rodzieleniem z Weroniką. Taka propozycja byłaby niezgodna z prawem, ponieważ dziewczynka jest nieletnia. Sądzę, że mogło dojść do nieporozumienia, jednak na pewno w tym przypadku nikt nie chciał rozdzielić córki i mamy. (wypowiedź nadesłana do redakcji i dodana już po publikacji artykułu)

Pani Agnieszka przyznaje, że po śmierci matki nie ma już zastrzeżeń do działania urzędników.

- W tej chwili pomoc miasta i MOPS-u jest rewelacyjna. Wszyscy się starają. Ale gdyby to wszystko miało miejsce trzy lata temu może moja mama by żyła - mówi Agnieszka Rasała. - Podejrzewam, że gdyby nie ten stres, który towarzyszył jej podczas starania się o mieszkanie, a była już w trakcie chemii, oraz warunki w jakich żyjemy, dochodziłaby do zdrowia. Wiadomo, że w zdrowieniu chodzi o to żeby mieć komfort psychiczny. A moja mama nie miała go do końca.
Początek gehenny w Orłowie

Grunt, na którym znajdował się barak gospodarczy, w którym swój dom znaleźli państwo Rasała, dzierżawili od miasta już od lat 80. Mieszkali tam najpierw dziadkowie Weroniki, a jej rodzice wprowadzili się na krótko przed urodzeniem się pani Agnieszki. Dopóki żył ojciec rodziny, życie toczyło się spokojnie. Przez większość życia radzili sobie sami, sporadycznie prosząc miasto o pomoc np. w dofinansowaniu opału czy obiadów dla Weroniki. Wszystko zmieniło się po śmierci głowy rodziny. Wtedy ich życie zaczęło wywracać się do góry nogami.

- To splot dramatycznych wydarzeń z przestrzeni ostatnich trzech lat. Największym ciosem była dla nas śmierć ojca w 2012 r. Tata zawsze dbał o ten dom, o dach, który z powodu zaniedbania i braku męskiej ręki stał się ruiną i kompletnie nie da się w nim mieszkać - mówi pani Agnieszka. - Brat jest niepełnosprawny, jest chory na epilepsję. Nie wszystko może w domu zrobić. Pomagał mamie na tyle, na ile mógł.
Co dalej z Weroniką?

Silna więź matki z córką oraz trudne warunki życiowe pani Agnieszki, która mieszka z mężem, jego niepełnosprawną siostrą i teściami w małym mieszkaniu, spowodowały, że siostra choć chciała, to nie mogła przygarnąć Weroniki.

- Weronika była oczkiem w głowie mamy. Nikomu nie pozwoliłaby zabrać siostry na dłużej. Nawet mnie. Próbowała więc znaleźć jej dom, i chodziła po urzędach, starała się o mieszkanie komunalne, ale wszędzie były problemy - mówi siostra Weroniki.
Wkrótce jednak to się zmieni, a pani Agnieszka i jej mąż zostaną rodzicami zastępczymi dla 13-latki. To też przyśpieszy wiele biurokratycznych procedur i pomoże w jej leczeniu - dziewczynka ma nienaturalnie niski wzrost i potrzebuje odpowiedniej kuracji. Koszty leczenia przewyższają jednak możliwości rodziny.

- Mamy już kilka propozycji konsultacji lekarskich. Na pewno z nich skorzystamy, czekam tylko na uregulowanie stanu prawnego. Na razie jestem jedynie opiekunem zastępczym, ale to za mało - mówi pani Agnieszka.
Po pomyślnej decyzji sądu całą rodziną - Weronika, jej brat, siostra Agnieszka wraz z mężem - zamieszkają w wynajętym lokalu. Miasto i MOPS mają pomóc im nie tyko w opłatach, ale też w urządzeniu się. Według zapewnień miasta do kwietnia 2016 r. rodzina ma otrzymać mieszkanie komunalne.

Jak wygląda życie Weroniki teraz?

Jak na razie dziewczynka, mimo niedawnej śmierci mamy, stara się żyć normalnie. Chodzi do szkoły, spotyka się z koleżankami, większość czasu spędza u siostry, gdzie też nocuje, i regularnie odwiedza brata Romana, który na razie postanowił zostać w rozlatującym się domu.

- Staram się stworzyć Weronice takie warunki po śmierci mamy, żeby żyła jak najnaturalniej, żeby nie wracała do tego wszystkiego. Chodzi więc do szkoły, spotyka się z koleżankami, odwiedzamy brata. Na noc zawsze wraca tam gdzie mieszkam z mężem - mówi pani Agnieszka. - Brat został w starym domu. Zdaje sobie sprawę z tego, że u nas nie ma miejsca na kolejną dorosłą osobę.
Weronika już wie, że wkrótce przeprowadzi się do czystego, normalnego mieszkania. Może więc już snuć plany na przyszłość.

- Ciesze się, że się stąd wyprowadzam - mówi Weronika. - Moim marzeniem teraz jest żeby być z wszystkimi razem, a w przyszłości chciałabym być tancerką. Jak będziemy mieć mieszkanie to Aga mnie zapisze na tańce. Tak mi obiecała.
Jak pomóc Weronice?

Weronika Rasała jest pod opieką fundacji TVN "Nie jesteś sam". Numer konta: 68 1140 1010 0000 2581 1800 1003 - koniecznie dopisek: "dla Weroniki" Dla wpłat z zagranicy: SWIFT BREXPLPWWA1, IBAN PL25 1140 1010 0000 2581 1800 1001 - także z dopiskiem "dla Weroniki". Wszystkie zgromadzone środki trafią bezpośrednio do rodziny. Jest to jedyna zaakceptowana przez rodzinę i oficjalna zbiórka na rzecz Weroniki.

Rodzinie można też pomóc kontaktując się bezpośrednio z siostrą Weroniki Agnieszką Rasałą rasala@interia.eu

Miejsca

Opinie (440) 9 zablokowanych

  • Być albo żyć

    Uważam, ze dobrze się stało, ze Weronika jak i jej rodzeństwo będą mogli skorzystać z oferty mieszkaniowej zaoferowanej przez miasto. Natomiast jest mi przykro, że ostatni przedmówca określil dziecko jako warzywo. Takich schorzeń u dzieci i młodzieży w Polsce są tysiące. Tym niemniej to pediatra podczas rutynowych badań lub bilansów powinien zwrócić uwagę na nieprawidłowy wzrost dziewczynki. Znam takie przypadki, gdzie dzieci były na kontrolach w przychodniach rejonowych i nikt nie zwracał uwagi na niski wzrost, dopiero starania rodziców o skierowanie na specjalistyczne badania spowodowały, że dzieci zaczęły być prawidłowo leczone. To, ze do tej pory Polacy bezrobotni, ubodzy, nie dajacy sobie rady z problemami egzystencjonalnymi są traktowani jako ludzie drugiej kategorii jest ewidentne w naszym kraju. Również wysokość świadczeń socjalnych jak i pomoc oferowana przez MOPS-y pozostawia wiele do życzenia. Natomiast przypadków dzieci osieroconych, chorych z problemami egzystencjonalnymi przybywa z dnia na dzień w całym kraju. Mam nadzieję, że zmieni sie prawo lokalowe a dotacje miast w celu zapewnienia minimum egzystencji takim dzieciom jak Weronika i inne dzieci w tej sytuacji będą na tyle skuteczne, że z tych pseudo "warzyw" wyrosną odpowiedzialni i zaradni obywatele Polski.

    • 6 3

  • Mieszkan komunalnych nie ma bo... (1)

    .. nasz ukochany prezydent zaoferowal je emigrantom z Syri , Afganistanu Iraku i innych dzikich miejsc....Panie Wojtku ja juz swojego glosu na Pana nie oddam i nie dam sie chelpic tymi 90% poparciem...duzo dobrwego Pan zrobil ale teraz coraz wiecej zlego....

    • 8 10

    • gdzie masz w Gdyni tych imigrantów z Syri, Afganistanu, Iraku ?

      • 8 0

  • :( (1)

    Część osób broniąca urzędników zapomniała o przydzielaniu mieszkań komunalnych za łapówki, dla biednych ludzi dość wysokie łapówki.

    • 3 8

    • no to zgłoś te przypadki do prokuratury

      bo jeśli to tylko pomówienie, to jest karalne

      • 4 0

  • MOPS

    Wywalic tą całą bandę urzędników nic nie robią dosłownie nic wiele jest takich rodzin mogę z łatwością podać przykłady

    • 4 11

  • Kolejny dramat to urzędniczka i to jedna z zastępczyń Szczurka ! Pani Śp. Cegielska w grobie się przewraca !

    • 9 8

  • Dziecko

    Naczelnicy urrzedu przykład idzie z góry nie idzćie tą drogą bo też wstyd będzie.Trzeba będzie spieprzać

    • 3 3

  • (1)

    Co zrobił do tej pory jej dorosły brat i siostra, aby poprawić warunki życia Weroniki i jej mamy? Próbowali zapracować na mieszkanie lub na to, aby uzyskać zdolność kredytową? Pytam, bo nie wiem....
    Mnie też nie stać na zakup mieszkania, a nawet na wynajęcie. Przez to nie decyduję się na dzieci itp. Tak naprawdę większość z nas żyje na przeciętnym poziomie, ale jakbym miała mieszkać w lesie to wolałabym pracować na dwóch etatach (sprzątanie, kasa w Biedrze itp. ) aby wynająć nawet małe mieszkanie.
    Wszystkiego dobrego dla Weroniki aby zanim skończy 18 lat jej rodzeństwo dobrze gospodarowalo pieniędzmi, które będzie dawać na nią miasto i państwo.

    • 28 4

    • oby kasa z zapomogi szła faktycznie na życie i rozwój Weroniki (oraz opłacenie części czynszu), a nie utrzymanie dorosłych osób w wieku produkcyjnym tj. brata, siostry z mężem.
      Ktoś to będzie kontrolował ???

      • 17 0

  • A ty znasz dobrze? To w jaki sposob ponagales dziewczynce?

    • 3 6

  • Prezydencie (1)

    Brawo Prezydencie Gdyni, forsy nie brak na imprezy, nagrody, diety i różnego rodzaju fundacje dla przydupników I popleczników. Zainteresuj się ludzkim nieszczęściem!!!

    • 7 12

    • Nie organizujmy i nie budujmy niczego, a całą kasę z podatków osób pracujacych przeznaczmy na tych, którzy pracować nie chcą i zajmują się poprawianiem współczynnika urodzeń!!!

      • 7 1

  • Media

    Tylko dlaczego tak się dzieje dopiero przy ogromnej tragedii, Państwo przycisniete przez media i pomoc obcych ludzi zaczyna pomagać...
    Może zacznijmy w końcu pomagać ludziom, a nie politycy martwią się o uchodźców..

    • 4 7

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Najczęściej czytane