Agnieszka, 21 lat, uwielbia ścielić łóżko.
Ewa, 46 lat, z prawdziwą pasją gotuje i robi zakupy, jej ulubiona potrawa to sałatka grecka.
Marek, 28 lat, najbardziej lubi myć naczynia. Mieszka tu jeszcze 45-letni
Wiesiek, jednak dzisiaj jest poza domem. Pracuje. Odpowiada za porządek na kortach tenisowych przy gdańskiej AWFiS.
nauczenie ich samodzielności, m.in. przez mieszkania treningowe
42%
stworzenie im godnych warunków pracy
18%
wychowanie społeczeństwa w akceptacji dla niepełnosprawności
40%
Jesteśmy w mieszkaniu treningowym przy Dziennym Ośrodku Adaptacyjnym sopockiego MOPS. Dwa pokoje, jadalnia z aneksem kuchennym, niewielka łazienka, wszędzie panuje nienaganny porządek. To tutaj osoby niepełnosprawne umysłowo uczą się samodzielnego życia.
Jest godzina 16, pora podwieczorku. Agnieszka otwiera ptasie mleczko - to prezent od rodziców. Każdy kawałek w skupieniu układa na talerzu, który następnie kładzie na stole. Ewa równocześnie przygotowuje herbatę. Mimo obecności opiekunki, doskonale radzą sobie sami - mieszkają razem już trzeci tydzień.
- Najtrudniejsza jest organizacja pracy - mówi
Małgosia Mokwa, opiekunka grupy. -
Na początku trzeba dokładnie ustalić obowiązki. Oczywiście zdarzają się kłótnie, jak w prawdziwym domu. Mężczyźni zrzucają obowiązki na kobiety, kobiety są przewrażliwione na punkcie ładu i porządku. Często też dochodzi do śmiesznych sytuacji. Przykładowo ostatnio Markowi wykipiały gotujące się kiełbaski. Kiedy skórki wypłynęły na wierzch, przybiegł do mnie z krzykiem: Pomocy! Kiełbasa mi ucieka! Na opanowanie podstawowych obowiązków mają miesiąc. W tym czasie lokatorzy uczą się zmywać, prać, prasować, gotować. Każdego dnia ustalana jest lista zakupów. W dni powszednie, kiedy obiady jedzą w ośrodku, budżet na osobę wynosi 4,5 zł. W weekendy 12 zł. Wtedy też robione są największe zakupy, więc cała grupa udaje się na 20 min. spacer do Biedronki.
- To bardzo ważne, by grupa nauczyła się nie tylko planować zakupy, ale także podejmować decyzje finansowe - dodaje Małgosia. -
Chcemy pomóc, ale nie będziemy ich wyręczać.Jednocześnie w mieszkaniu może zamieszkać 5 osób. Ich pobyt jest finansowany w większości przez MOPS. W przyszłości projekt ma objąć również miejsca zamieszkania osób uczestniczących w terapiach ośrodka.
-
To, czy projekt się uda zależy nie tylko od naszych podopiecznych - mówi
Magdalena Urban, koordynatorka projektu . -
Często słyszę od rodziców odwiedzających mieszkanie: "Co on robi? Zmywa naczynia? Przecież on tego nie potrafi!" "A pozwala mu pani?" - pytam wówczas. "No nie, bo on tak zawsze chlapie". Zarówno rodzina, jak i społeczeństwo powinno zdać sobie sprawę, że to normalne osoby, tylko z pojedynczymi uszkodzeniami mózgu. Oni siebie nie odbierają jako niepełnosprawnych, to w nas tkwi choroba, przez co nie potrafimy ich zaakceptować. Mieszkanie treningowe to placówka, w której niepełnosprawni uczą się samodzielnego życia. Projekt stworzyła grupa pracowników DOA w trakcie polsko-duńskiego szkolenia w 1999 r. Pomysł został wyróżniony jako najlepszy spośród 12 propozycji z Polski północnej i przedstawiony w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej w Warszawie. Do jego realizacji przystąpiono 2000 r., a już rok później otwarto pierwsze mieszkanie. W sumie w projekcie wzięło już udział 35 osób. Jedna, z przyczyn losowych, mieszka już sama.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
