Domy podcieniowe to najbardziej charakterystyczne zabytki Żuław. Wznosili je głównie mennonici, osadnicy z Holandii, którzy uciekając przed kontrreformacją, osiedlali się w Polsce - na Żuławach oraz w dolinie Dolnej Wisły. Najstarszy taki obiekt znajduje się w Lipcach pod Gdańskiem, a najbardziej okazały w Trutnowych
.
| 
| 
|
| 
| 
|
2008-03-31 10:36
bo jakos mam wątpliwości...
2008-03-31 13:04
Dziennikarze wciaz popelniaja te bledy - Zulawy sa cenne i jedyne, ale maja bardziej skomplikowana historie niz tylko tlumaczyc wszystko, co wyjatkowe i przyciaga wzrok - dzialaniem tajemniczych Menonitow!Menonici byli u nas niedlugo,sporo zrobili - ale nie podcienia, pozniej sie czesciowo zasymilowali z Prusakami lub wyemigrowali.To na prawde tylko epizod bogatej historii Zulaw.Domow podc. jest sporo a niestety wiekszosc w ruinie,podobnie jak wiatraki zaraz znikna...Brawo dla wlascicieli z Trutnowych!
2008-03-31 13:59
Panie Łukaszu Unterschuetz. Bardzo milo, ze ma pan obiektyw 10mm, a do tego lubi go uzywac. Ale domyslam sie, ze ma pan rowniez dostep do programow graficznych, w ktorych na potrzeby zdjec do www, mozna spokojnie poradzic sobie ze znieksztalceniami perspektywy. Te zdjecia zostaly by zdyskawlifikowane przez kazdego fotoedytora lub odrzucone przez piewszy lepszy serwis stockowy.
2008-03-31 15:14
2008-03-31 14:06
..."Narodziny tradycji menonickiej
W szesnastym wieku, uciekając przed prześladowaniami religijnymi w Niderlandach, menonici znaleźli schronienie w delcie rzeki Wisły. Nauczyli się dialektu dolnoniemieckiego tamtych okolic, a następnie języka wysokoniemieckiego, kiedy region ten stał się częścią Prus w 1772 roku.
Budując kościoły i domy na terenie delty menonici zachowali wiele tradycji holenderskich. Jednocześnie na ich budownictwo wywarł wpływ lokalny sposób budowania i urządzania domów, jak również kształt i ornamentyka mebli. I tak oto styl w architekturze i budowie mebli charakterystyczny dla mieszkańców Żuław stał się częścią tradycji menonickiej.
Wędrująca tradycja
Kiedy Żuławy Wiślane zostały przejęte przez Prusy w 1772 roku cesarz Fryderyk Wielki nałożył na menonitów ogromne podatki i skasował specjalne przywileje, takie jak dzierżawienie gruntów oraz zwolnienie ze służby wojskowej. Niektórzy menonici zaczęli szukać sposobności na poprawę bytu. Możni w centralnej Polsce i w Rosji poszukiwali pracowitych robotników do wyrębu lasów i przygotowania ziemi pod uprawę.Obietnice przyznania ziemi i tolerancji religijnej przyciągnęły menonitów z Żuław Wiślanych jak również tych mających swoje korzenie w Szwajcarii.
Rosyjska caryca Katarzyna Wielka zaprosiła menonitów,żeby ci kolonizowali nowo podbite ziemie wzdłuż Dniepru. W latach 1789 1802, jakieś 460 menonickich rodzin przeniosło się z Żuław do Chorycy na południu Rosji (obecnie Ukraina). Przeważnie byli to ludzie ubodzy, nie posiadający żadnej ziemi.
Druga fala migracyjna z Żuław Wiślanych miała miejsce między rokiem 1804 i 1835; utworzono wówczas kolonię Mołoczna. Wśród tych osadników byli też ludzie zamożniejsi, którzy mogli zatrudniać rzemieślników. W miarę jak rodziny się rozrastały owe pierwsze kolonie, Chortyca i Mołoczna, dały początek szeregu koloniom-córkom na terenie całej Rosji.
W XIX wieku osady menonickie były przeważnie samowystarczalne i uniezależnione od polskich czy rosyjskich sąsiadów.. W tych zamkniętych enklawach nadal wyrabiano meble zgodnie z tradycją wywodzącą się z Żuław Wiślanych.
Migracja do Nowego Świata
Europejski nacjonalizm i militaryzm połowy XIX wieku stał się znów ciężarem dla menonitów.Ponowny wymóg służby wojskowej i brak ziemi spowodowały, że pruscy, polscy i rosyjscy menonici zaczęli rozważać emigrację za ocean. Obietnica niedrogiej i żyznej ziemi sprawiła, że w latach 1873 – 1884 około 18000 menonitów opuściło Europę, żeby osiedlić się na Wielkich Równinach Ameryki Północnej.
www.bethelks.edu/kauffman/MennoniteFurniture
2008-03-31 15:02
"Wyznanie menonickie powstało w XVI wieku w Holandii jako jeden z odłamów anabaptyzmu. Nazwę wywodzi od swego założyciela Menno Simonsa. Główne zasady menonityzmu to przede wszystkim: chrzest dorosłych, możliwość wykluczenia z gminy menonickiej grzeszników, możliwość wyboru pasterzy przez wiernych, całkowity zakaz noszenia i używania broni, zakaz przysięgania na cokolwiek i zakaz sprawowania wysokich urzędów.
Na Żuławach oraz w Dolinie Dolnej Wisły menonici osiedlili się w 1540 r. Swoje społeczności organizowali też w Elblągu, Gdańsku i Malborku. Byli bardzo pracowici, zbudowali wały przeciwpowodziowe, wykopali rowy i zmeliorowali ziemię, przygotowując ją do nowoczesnej uprawy. Menonici holenderscy zostali bardzo dobrze przyjęci w Polsce. W późniejszych latach królowie polscy potwierdzali prawa przyznane osadnikom. Holenderscy osadnicy przyczynili się w dużym stopniu do zagospodarowania Żuław, przemienili bagienne tereny Żuław w rolniczo wykorzystany obszar. Po włączeniu Żuław do Prus, restrykcje rządu pruskiego zmusiły część menonitów do emigracji, pozostali powoli tracili swą odrębność kulturową.
Pozostawili po sobie ciekawą kulturę materialną, zadbane wioski, schludne i czyste chałupy, a może przede wszystkim liczne cmentarze z fantazyjnymi nagrobkami"...
I to jest właśnie dobry przykład, jak mieszkańcy i gospodarka pod dobrymi rządami rozkwita, a pod zaborem upada.
2010-05-17 21:31
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
