Kiedy zaczyna się wiosna? Na pierwszy dzień wiosny czekamy niecierpliwie już od początku marca. Wiosenne kwiaty, coraz wyższe temperatury i promienie słońca zachęcają do wyjścia na spacer albo pierwszych prac w ogrodzie. Kiedy zaczyna się wiosna - kalendarzowa, astronomiczna i meteorologiczna?
Pierwszy dzień wiosny w Polsce obchodzimy więcej niż raz.
Najpopularniejsze rodzaje rozpoczęcia wiosny są trzy:- kalendarzowa wiosna
- astronomiczna wiosna
- meteorologiczna wiosna
Daty początku wiosny wahają się pomiędzy 1 a 21 marca. Warto wiedzieć, od czego zależą oraz kiedy jest pierwszy dzień wiosny, a kiedy równonoc wiosenna 2022.
Kiedy jest pierwszy dzień wiosny 2022?
Pierwszy dzień kalendarzowej wiosny wypada
21 marca - to najpopularniejsza data świętowania początku wiosny w Polsce.
Kiedy jest pierwszy dzień wiosny według kalendarza meteorologicznego?
Wiosna meteorologiczna
zaczyna się 1 marca, a kończy 31 maja. Zgodnie z informacją Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej wiosna meteorologiczna została wprowadzona przez meteorologów dla usystematyzowania pomiarów. Specjaliści mogą sporządzać roczne raporty w oparciu o ten sam okres.
Zmiana czasu na letni 2022. Kiedy przestawiamy zegarki?
Astronomiczna wiosna - równonoc wiosenna 2022
Pierwszy dzień astronomicznej wiosny ma różne terminy. Wypada między 19 a 21 marca i wiąże się z równonocą wiosenną występującą na półkuli północnej. Po równonocy Słońce zaczyna mocniej oświetlać część Ziemi przez następne 6 miesięcy.
Astronomiczna wiosna 2022 zaczyna się 20 marca o godz. 16:33. W pierwszy dzień astronomicznej wiosny obchodzi się również Międzynarodowy Dzień Szczęścia.
Wiosenne hity na pierwszy dzień astronomicznej wiosny
Pierwszy dzień wiosny - tradycje i zwyczaje
Zgodnie z tradycją na powitanie wiosny dzieci topią Marzannę. Zwyczaj istnieje od XVI wieku, a Marzanna przypomina słowiańską boginię odpowiadającą za życie i śmierć.
Topienie Marzanny ma zapewnić ochronę, obfite plony i przegonić zimę.
Kukła wypełniona słomą zostaje spalona albo utopiona pierwszego dnia kalendarzowej wiosny. Obecnie to dzieci w szkołach tworzą Marzanny ozdobione wstążkami i kolorowymi dekoracjami. Wspólnie z nauczycielami wybierają się na spacer, podczas którego odbywa się uroczyste topienie Marzanny.
Czytaj też:
Kalendarz pyleń dla alergików. Sprawdź, co i kiedy pyli
Chodzenie z gaikiem to niemal zapomniany zwyczaj związany z chodzeniem od domu do domu z roślinnym stroikiem. Zwyczaj symbolizował wpuszczanie wiosny do domów. Stroik ozdabiano dekoracjami ze wstążek albo drobnych ozdób, a także skorupek jaj. Pukaniu do drzwi sąsiadów towarzyszyły tańce i wesołe piosenki.
Marzec w ogrodzie to również czas na pierwsze ogrodnicze prace. Wiele osób traktuje początek wiosny jako okazję do rozpoczęcia
wiosennych porządków w domu.
Jak przygotować rower do wiosny? Porady krok po kroku
Dzień Wagarowicza 2022 - 1 dzień wiosny w szkołach
Obecnie jednym z najpopularniejszych zwyczajów jest Dzień Wagarowicza. Większość szkół świętuje początek wiosny organizując niestandardowe zajęcia dla dzieci - wyjścia na spacer szukając
wiosennych kwiatów, zawody sportowe czy warsztaty plastyczne.
Zgodnie z tradycją
Dzień Wagarowicza i 1 dzień wiosny to okazja do wagarów.
Nauczyciele wykorzystują Dzień Wagarowicza do wspólnego spędzenia czasu i integracji uczniów poza szkolnymi ławkami. Wśród młodszych dzieci popularne są przebrania na dzień wiosny - wesołe stroje nawiązujące do owoców, warzyw, kwiatów czy postaci pani wiosny.
Dzień Wagarowicza 2022 wypada w poniedziałek.
Wierszyki o wiośnie - 5 propozycji wierszyków o wiośnie dla dzieci
Przyjście wiosny - Jan Brzechwa Naplotkowała sosna,
że już się zbliża wiosna.
Kret skrzywił się ponuro:
"Przyjedzie pewnie furą".
Jeż się najeżył srodze:
"Raczej na hulajnodze".
Wąż syknął: "Ja nie wierzę.
Przyjedzie na rowerze".
Kos gwizdnął: "Wiem coś o tym.
Przyleci samolotem".
"Skąd znowu - rzekła sroka -
Ja jej nie spuszczam z oka
I w zeszłym roku, w maju,
Widziałam ją w tramwaju".
"Nieprawda! Wiosna zwykle
Przyjeżdża motocyklem!"
"A ja wam to dowiodę,
Że właśnie samochodem".
"Nieprawda, bo w karecie!"
"W karecie? Cóż pan plecie?
Oświadczyć mogę krótko,
Przypłynie własną łódką".
A wiosna przyszło pieszo -
Już kwiaty z nią się śpieszą,
Już trawy przed nią rosną
I szumią: "Witaj wiosno!".Marzec - Leopold Staff Marzec.Wracamy z parku. Wreszcie przeszła zima.
Spod stopniałego śniegu wyjrzały murawy.
Drzewa nagie, lecz pierwsze kiełkują już trawy,
Choć na stawie zielony, cienki lód się trzyma.
Z upojonymi wioą wracamy oczyma,
Krokiem lekkim, jak podczas tanecznej zabawy,
Ulicą po słonecznej stronie idziem prawej,
Za sobą ciepło słońca czujemy plecyma.
W rozpiętych płaszczach śpieszą ochoczo przechodnia.
Jacyś świeżsi, wesoło patrzą i pogodnie;
Niańki z dziećmi wychodzą z ciemnych domów sieni.
A my, pierwszą przechadzką dumnie upojeni,
Idziem w miasto po płytach suchych już chodników.
Z grudkami pulchnej ziemii na piętach trzewików.Powitanie wiosny - Maria KonopnickaLeci pliszka
Z pod kamyszka:
- Jak się macie dzieci!
Już przybyła
Wiosna miła,
Już słoneczko świeci!
Poszły rzeki
W kraj daleki,
Płyną het do morza;
A ja śpiewam,
A ja lecę,
Gdzie ta ranna zorza! Już w powietrzu wiosnę słyszę - Julian TuwimJuż w powietrzu wiosnę słyszę...
Czy ty też?
Serce patrzy w me zacisze...
Czy ty wiesz?
Świat wiośnieje, w słońcu cały,
W świtach zórz...
Wróble się rozświergotały:
"Cóż, czy już?"
Wiosna... Kwiaty mam i słońce...
Czy ty też?
A w oczach mam łzy gorące...
Czy ty wiesz?Wiosna (Łąka) - Bolesław Leśmian Młode jeszcze gałęzie tężą się pokrótce
W zielonej, pniom dla znaku przydanej obwódce.
Kwiaty, kształt swój półsennie zgadując zawczasu,
Nikłym pąkiem wkraczają w nieznaną głąb lasu.
W dali - postrach na wróble przesadnie rękaty
Z zeszłorocznym rozpędem chyli się we światy,
Jakby chciał paść w ramiona pobliskiej cierpiałki,
Co naprzeciw cień w skrócie rzuca w piasek miałki.
W obłoku - obłok drugi napuszyście płonie.
Wróbel łeb zaprzepaszcza w swych skrzydeł osłonie,
jak gdyby nasłuchiwał, co mu dzwoni w sercuś
świat, zda się, dziś nam nastał, a na pola szczercu,
Gdzie zieleń swym wyrojem omgliła rozłogi,
Bocian, pod prostym kątem załamując nogi
I dziób dzierżąc wzdłuż piersi dogodnie, jak cybuch,
Kroczy donikąd, w słońca zapatrzony wybuch,
Co skrzy się, że go okiem zgarnąć niepodobna,
We wszystkich rosach naraz i w każdej z osobna.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
