Przygotowanie do inseminacji domacicznej: krok po kroku

Nie każda para borykająca się z niepłodnością od razu kwalifikowana jest do in vitro. Często przed podjęciem decyzji o zastosowaniu bardziej zaawansowanych i kosztownych metod leczenia, lekarze rekomendują pacjentom mniej inwazyjne rozwiązania. Inseminacja domaciczna, wbrew skomplikowanej nazwie, jest procedurą dość prostą. W tym artykule odpowiemy na pytania, na czym polega inseminacja, jakie kroki należy podjąć, aby dobrze się do niej przygotować oraz do których par jest skierowana.

Na czym polega inseminacja domaciczna?

Inseminacja domaciczna jest najprostszą i najmniej obciążającą metodą wspomagania rozrodu. Polega na umieszczeniu w macicy kobiety odpowiednio przygotowanego wcześniej nasienia partnera lub anonimowego dawcy. Najczęściej poprzedza ją stymulacja owulacji wraz z monitoringiem, choć może odbyć się również na cyklu naturalnym. Zabieg przeprowadza się w warunkach ambulatoryjnych i jest bezbolesny. A jak się do niego przygotować?

Jak przygotować się do inseminacji domacicznej?

Choć inseminacja jest zabiegiem prostym, wymaga od pary pewnych przygotowań. Przede wszystkim zarówno kobieta, jak i mężczyzna muszą wykonać komplet badań. W przypadku kobiety oprócz podstawowego badania ginekologicznego i USG narządów rodnych wykonuje się następujące badania:

• badanie AMH (badanie rezerwy jajnikowej)
• badania hormonalne (LH - hormon luteinizujący; FSH - hormon folikulotropowy; PRL - prolaktyna; T - testosteron; E - estradiol; TSH, ft3, ft4 - hormony tarczycy)
• grupa krwi
• cytologia
• stopień czystości pochwy
• HIV
• HCV
• HBc
• HBsAg,
• VDRL (kiła)
• Chlamydia trachomatis
• różyczka
• toksoplazmoza

Niezbędne może być również badanie drożności jajowodów metodą sonohisterosalpingografii, czyli sono-HSG. Badanie to bywa niezbędne, ponieważ drożne jajowody są warunkiem koniecznym do przeprowadzenia inseminacji.
W przypadku mężczyzn oprócz podstawowego badania nasienia, wykonuje się następujące badania:

• grupa krwi
• HIV
• HCV
• HBc,
• HBsAg
• VDRL (kiła)
• Chlamydia trachomatis

Mężczyzno, przygotuj się do badania nasienia! Aby parametry nasienia odzwierciedlały stan faktyczny, przed oddaniem próbki mężczyzna powinien zastosować się do kilku prostych zasad. Przede wszystkim zachować abstynencję seksualną przez ok. 2-7 dni, nie spożywać alkoholu, nie palić papierosów i unikać wysiłku fizycznego. Niewskazane jest również wykonywanie badania nasienia w trakcie antybiotykoterapii. Samo oddanie próbki nasienia nie wiąże się z żadnym dyskomfortem. Pacjent otrzymuje do dyspozycji specjalny pokój, w którym w intymnych warunkach, z zachowaniem pełnej dyskrecji, może oddać nasienie do pojemniczka.

Inseminacja domaciczna - krok po kroku

Inseminacja domaciczna jest zabiegiem składającym się z następujących kroków:

KROK 1: Stymulacja owulacji wraz z monitoringiem

Stymulacja owulacji ma doprowadzić do wzrostu i dojrzewania więcej niż jednej komórki jajowej. W tym celu pacjentka przyjmuje leki hormonalne, najczęściej w formie zastrzyków lub tabletek. Nieodłącznym elementem stymulacji owulacji są wizyty kontrolne, podczas których lekarz ocenia, jak pacjentka reaguje na zastosowany preparat hormonalny, wykonuje badanie USG, sprawdza stężenia poszczególnych hormonów - i na tej podstawie wyznacza najbardziej optymalny termin inseminacji. W trakcie całego procesu stymulacji jajeczkowania takich wizyt kontrolnych jest co najmniej kilka, najczęściej od 2 do 4.

KROK 2: Preparatyka nasienia do inseminacji

Pozyskane od partnera pacjentki lub anonimowego dawcy nasienie musi zostać odpowiednio przygotowane zanim trafi do dróg rodnych kobiety. Przede wszystkim do zabiegu wybierane są plemniki o prawidłowym ruchu oraz morfologii. Oddziela się je od płynu nasiennego, usuwa plemniki nieruchome oraz bakterie. Tak przygotowane nasienie może zostać użyte podczas zabiegu inseminacji.

KROK 3: Inseminacja domaciczna

Inseminacja domaciczna nie wymaga podania znieczulenia ani pobytu w szpitalu. Podczas zabiegu przy użyciu cienkiego cewnika (katetera) lekarz wprowadza nasienie bezpośrednio do macicy. Jeszcze tego samego dnia pacjentka wychodzi do domu, a po ok. 2 tygodniach wykonuje badanie poziomu beta-hCG celem potwierdzenia ciąży.

Jaka jest skuteczność inseminacji?

Choć inseminacja zwiększa szanse na zapłodnienie, nie jest tak skuteczna jak in vitro, zwłaszcza w przypadkach poważniejszych problemów z płodnością. Poza tym nie we wszystkich sytuacjach ta metoda leczenia ma sens, np. gdy oba jajowody są niedrożne. Skuteczność tego zabiegu ocenia się obecnie na 10-25%.

Kiedy stosuję się inseminację?

Inseminacja domaciczna jest rozwiązaniem w sytuacjach, gdy:

• para z jakiegoś powodu nie może odbyć stosunku seksualnego,
• para boryka się niepłodnością immunologiczną, w tym z obecnością tzw. "wrogiego śluzu",
• mężczyzna ma nieznacznie obniżone parametry nasienia,
• mężczyzna boryka się z zaburzeniami erekcji,
• kobieta cierpi na endometriozę I, ewentualnie II stopnia,
• para boryka się z niepłodnością idiopatyczną (niewiadomego pochodzenia).

Przygotowanie do inseminacji domacicznej - podsumowanie

Podsumowując, inseminacja domaciczna jest najprostszą i najmniej inwazyjną metodą wspomagania prokreacji. Procedura ta składa się z kilku etapów: stymulacji owulacji, przygotowania nasienia oraz podania nasienia bezpośrednio do macicy kobiety. Zabieg jest bezbolesny i odbywa się w warunkach ambulatoryjnych. Pomimo niższej skuteczności w porównaniu z in vitro, inseminacja domaciczna daje realne szanse na zapłodnienie. Kluczowe jest jednak właściwe przygotowanie się do zabiegu oraz wykonanie odpowiednich badań (zarówno u kobiety, jak i u mężczyzny).