Jak często odwiedzamy swoją rodzinę? Tylko od święta, czy regularnie? A może jeszcze rzadziej? Dlaczego jedni lubią takie spotkania, a inni wręcz nie znoszą? Co nas irytuje, a co sprawia, że czujemy się dobrze? Nim przyjdzie Wielkanoc, warto zastanowić się, po co właściwie się spotykamy? Czy faktycznie z bliskimi dobrze wychodzi się tylko na zdjęciu?
2013-03-16 15:01
Bo mieszkam na Chełmie i śmierdzi z wysypiska
2013-03-16 15:41
bo śmieci pewno przez okno wyrzucasz
2013-03-16 20:18
2013-03-16 21:07
Zaznacz smród siłę rażenia smrodu na mapie
http://www.szadolki.pl
2013-03-16 22:11
brakuje jednej fukcji - smierdzi caly czas, az do odruchu wymiotnego.
2013-03-17 18:24
2013-03-17 22:06
2013-03-16 15:03
Nie częściej jak trzeba.
2013-03-17 10:45
raz na rok aby sobie przypomnieć dlaczego nie utrzymuję z nimi kontaktów i do zdjęcia aby pamiętać kto wróg a kto zdrajca
2013-03-16 15:05
na zdjęciu!
2013-03-16 15:29
Ale, żeby zrobić zdjęcie, to też trzeba się z nimi spotkać ;)
2013-03-16 16:58
Najpierw trzeba kupić aparat
2013-03-16 18:37
Z rodzina to najlepiej wychodzi się na dworzec ;)
2013-03-17 01:08
2013-03-16 15:10
Pojęcie rodziny w różnych społeczeństwach może mieć inne znaczenie, tym niemniej każdy człowiek potrzebuje wspólnoty, każdy człowiek jest owocem wspólnoty. Ale wspólnota może być silna (zdrowa) bądź słaba (chora) - tylko w oparciu o wartości można ją zbudować jako silną. I tylko silna wspólnota zdoła pokonać te wszystkie przeciwności, które w sposób celowy tej wspólnocie zadają ci, którzy ją zwalczają; masoneria, lewica, feminizm... źli ludzie.
2013-03-16 15:36
kultura.trojmiasto.pl/Kobieta-uwiklana-w-zwiazki-rodzinne-n42979.html
2013-03-16 15:52
A to, bo nie pamiętam - sprawdzisz? DDD
Żeby przeżywać radość życia rodzinnego, trzeba żyć sprawami rodziny, a nawet rodzin. To nic, że ONI w swoich brukowcach wmawiają, że katolicy nie radzą sobie wychowawczo... no, chyba że są czytelnikami Gazety Wyborczej lub Tygodnika Powszechnego i mają "nowoczesne" spojrzenie na wiarę, na miarę XXI wieku, nie tak wsteczne jak Papież.
Oczywiście pomoc dla wielu rodzin /nie tylko/ wielodzietnych jest potrzebna w sprawach materialnych i duchowych. Mimo charakterystycznej dla socjalistów (dzisiaj w barwie różowej) "nowoczesnej" propagandy wielorakich sukcesów prawie w każdej polskiej rodzinie nie ma sielanki, prawie wszyscy rodzice borykają się z wieloma problemami. Miłość do Boga i Jego dzieci sprawia, że mimo niepewności utrzymania pracy, mimo wyzysku pracodawców, ogólnego zakłamania i arogancji władzy, mimo braku realistycznego optymizmu odnośnie niedalekiej przyszłości (tego, "co będzie jutro"), zdecydowana większość rodziców w sposób obowiązkowy podchodzi do swoich rodzicielskich obowiązków, dążąc do zapewnienia sobie i dzieciom nie tylko uśmiechu, nie tylko pożywienia, ubrań, wykształcenia, rozrywki itd., ale i do ukazania sensu naszych starań, celu życia na ziemi.
Zrozumienie celu życia na ziemi (powrót z wygnania do domu Ojca) i sensu naszych starań (wieczne zbawienie i świętych obcowanie, czyli życie w wielkiej rodzinie Chrystusowej w niepojętej dla nas szczęśliwości) sprawia, że miłość rozdająca odrzuca postawę egoistycznego myślenia tylko o sobie. Przykładów wzajemnej pomocy jest wiele. W każdym kościele propagowane jest dzieło zwane: "Chleb św. Antoniego", tzn. jałmużna dla ubogich. Nikomu się "nie przelewa", pieniędzy prawie zawsze brakuje, a mimo to w naszej parafii wiele osób wrzuca (bywa, że i "wdowi grosz") do skarbony "dla biednych". Pieniądze te trafiają do tzw. Banku Żywności. W wytypowanych miejscach codziennie wydawana jest żywność, po którą przychodzą rodzice z rodzin wielodzietnych, ale także tych ubogich, także bezdomni, bez pracy. Rodziny wzajemnie się wspierają, także modlitewnie. Wielu ludzi dobrej woli zorganizowało się przy swoich parafiach w stowarzyszenia, by wspólnie nieść pomoc innym jednocześnie pomagając sobie wzajemnie. Przykładowo, jedno z takich stowarzyszeń zorganizowało kilka lat temu kiermasz książki używanej - zebrało około pięć tysięcy książek. Rodziny przeglądały, sortowały, pakowały w kartony i potem sprzedawały za dobrowolną ofiarę. Dochód ze sprzedaży przeznaczono na zakup podręczników dla dzieci z rodzin wielodzietnych. Przed świętami rodziny organizują kiermasze, kwesty. Przed Wielkanocą same kleiły kartki, robiły stroiki i potem je sprzedawały.
2013-03-16 16:54
Bełkot... "wspólnota" jako słowo klucz powtarzane wielokrotnie jest zupełnie pozbawione sensu...
2013-03-16 17:20
Słowo "wspólnota" jest faktycznie słowem kluczem ukazującym wiele wymiarów. Przykładowo chrześcijańska moralność dana nam ludziom z natchnienia Ducha Świętego. Albo istota Narodu i Rodziny - błogosławione przez Boga ludzkie wspólnoty. Jakże ważna jest jedność w tych wszystkich wymiarach zwłaszcza w dzisiejszych czasach - daje ona nam, Polakom, siłę jednoczenia naszego Narodu tak skutecznie przez naszych nieprzyjaciół dzielonego i rozpraszanego.
2013-03-16 18:00
2013-03-16 18:43
Łk 21, 25-28.34-36: Jezus powiedział do swoich uczniów: "Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.
Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na was znienacka jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym".
Bóg to Światło i Miłość. Prawda ta staje się szczególnie wyrazista w czasie Wielkiego Postu na progu Wielkanocy. Elementem łączącym Liturgię Słowa są wszystkie teksty biblijne z pewnością o nieuchronności Bożych obietnic. Jest nim też prawda mówiąca nam, że człowiek otrzymał czas na wzrastanie w miłości, na podniesienie się z upadków, ale on kiedyś się skończy - przyjdzie moment rozliczenia.
2013-03-16 19:22
2013-03-16 19:52
J.3,19-21. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło; bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków.
Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu.
2013-03-16 18:33
i mechanizmów, które ją tworzą, a potem się wypowiadaj.
2013-03-16 18:49
Jaką oazą ?
2013-03-16 18:56
Możesz ukazać źródło mądrości - gdzie mam czytać?
A dla Ciebie oazą mądrości jest Biblia, czy nie? Przykładowo 1Kor.1,20-30: Gdzie jest mędrzec? Gdzie uczony? Gdzie badacz tego, co doczesne? Czyż nie uczynił Bóg głupstwem mądrości świata? Skoro bowiem świat przez mądrość nie poznał Boga w mądrości Bożej, spodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia słowa zbawić wierzących. (...) Przeto przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu! Niewielu tam mędrców wg oceny ludzkiej, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych. Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, by zawstydzić mędrców, wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć; i to, co nie jest szlachetnie urodzone wg świata i wzgardzone wyróżnił Bóg, (...). Przez Niego bowiem jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla was mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem, (...).
2013-03-16 19:06
chodzi ci o wspólnoty mieszkaniowe?
2013-03-17 11:30
Wspólnoty, wspólnota.... może należy zainwestować w słownik synonimów ?
2013-03-16 15:11
to zapraszałbym rodzinę często.
2013-03-16 15:34
lepiej na zdjęciu niż w rzeczywistści!!!zdrowiej...
2013-03-16 15:43
2013-03-16 15:49
2013-03-17 10:42
to zwróć siostrze uwagę, ze jej progenitura robi rozpierduchę i niech nad tym zapanuje.
2013-03-16 15:51
2013-03-16 15:57
A co, Twoja rodzina ma Cię gdzieś i to Cię boli? Nie dziwię się :)
2013-03-16 21:09
a nie mentalnie wolne Trójmiasto
2013-03-16 16:16
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
