Tłusty kaczorek, zielona jaszczurka, sympatyczne mysie trio, gdańskie lwy, bajkowe miasteczko z cyrkowym namiotem oraz parę innych kolorowych malowideł - i już smutna szpitalna sala staje się odrobinę bardziej przyjazna małym pacjentom. Ścienne malowidła w
Specjalistycznym Zespole Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem to prezent uczniów gdańskiego Liceum Renowacji Zabytków Architektury.
Malunki na ścianach Oddziału I - Gruźlicy Wieku Rozwojowego - to część programu "Motylkowe szpitale dla dzieci", fundacji Jolanty Kwaśniewskiej "Porozumienie bez barier". W szpitalnych salach zagościły gdańskie lwy oraz ślimaki, biedronki, latające stworki, kolibry i kwiaty. Mali pacjenci oglądają malowidła i kiwają główkami z uznaniem.
- Najlepsze są myszki - wyrokują zgodnie Sandra i Agnieszka.
- Takie kolorowe i wesołe.- Mnie się podoba kaczorek - dodaje Kamilka.
- A właściwie to wszystko mi się podoba.Współpraca z gdańskimi uczniami trwa od kilku lat.
- Przedtem wymalowali nam inny oddział - mówi
Wiesław Skrobot, dyrektor szpitala.
- Dzieci leczą się tu dość długo, więc chcieliśmy stworzyć im jak najlepsze warunki, a przy okazji - przeprowadzić gruntowny remont.- Przyjmujemy dzieci z całej Polski północnej - od Olsztyna, poprzez Elbląg, Bydgoszcz, aż po Koszalin - dodaje
Andrzej Maciej Pustkowski, ordynator Oddziału I.
- Wszystkie miały kontakt z gruźlicą - od niemowląt, których mamy chorowały, aż po osiemnastolatków. Ostatni remont przeprowadzano u nas w 1984 roku, więc nietrudno zgadnąć, jaki był klimat wnętrza - jednobarwne, szare ściany z lamperiami; jakiekolwiek zdobnictwo było źle widziane.Wprawdzie malowidła były częścią obowiązkowych zajęć, ale uczniowie wykazali się ponadprogramowym zaangażowaniem.
- To moje pierwsze tego rodzaju doświadczenie - mówi
Joanna Makuch, zwana przez kolegów motorem przedsięwzięcia.
- Nigdy wcześniej nie malowałam farbami tak dużej powierzchni. To była niezła okazja do sprawdzenia własnych umiejętności.- Te orły i jaszczurki to upust mojej apokaliptycznej wizji protestu antyglobalisty - mówi z powagą
Mundek Matuszewski i dodaje ze śmiechem:
- A naprawdę, to świetnie się przy tym bawiliśmy. Takie malowanie to sposób na odkrycie siebie. No i cieszymy się, że to wszystko dla tych dzieciaków.Elżbieta Matuszewska-Kowalska, opiekunka młodzieży, przyznaje, że uczniowie mieli wolną rękę i popuścili wodze fantazji.
- Nie ma tu sztampowych postaci z kreskówek - podkreśla.
- A maluchy ze szpitala podchodziły i dorysowywały własne elementy. Na początku pytały nieśmiało: "Czy mogę tu postawić kreseczkę?", a teraz przychodzą dumne i mówią: "To jest mój kwiatuszek!"Do wymalowania zostało jeszcze sporo sal na kilku oddziałach.
- Coś się wymyśli - uśmiecha się dyr. Skrobot.
- Pochodzimy, wyprosimy i na pewno jeszcze uda się zrobić tak, by wszędzie było weselej i bardziej kolorowo.
Dorota KORBUT
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
