Katarzyna Kaus
2005-03-30 09:28
to juz drugie swieta bez mamy, anjpierw Boze Narodzenie, teraz Wielkanoc. strasznie tos smutne
2005-03-30 15:49
I co święta o jedno miejsce więcej puste...
Smutno...
2005-04-09 22:00
tesknie za mama, niby zycie toczy sie dalej, ale tak naprawde to jest we mnie ogromna pustka, ktora nigdy nie bedzie zapelniona. brak mi mamy
2005-04-12 09:30
smutno
wtorek
2005-04-15 15:38
Bardzo smutno i pusto.
nic nie wypełni tej pustki i rany się nie zabliźnią.
2005-05-08 20:34
niby powinno byc prosciej
a jest coraz trudniej
i wszystko tylko przypomina,jak bardzo mi Jej brak
smutno
2005-05-11 13:46
Nie może byc łatwiej , gdy zabrakło takiego Człowieka przez duże C jak Lara. Nikt ani nic nie jest w stanie Jej zastąpić- pustka po Niej boli, boli coraz mocniej- bo coraz bardziej rozum mówi, że co się stało to się nie odstanie.
Coraz więcej sytuacji, gdzie zaznaczyła swoją obecność - i coraz gorzej myśleć o tym, że juz nigdy nie wróci to co było.
Chciałabym , aby ludzie którzy nam Ją zabrali mieli wyrzuty sumienia do końca życia- za niedbalstwo, bezmyślność - aby w końcu zostali pociągnięci do odpowiedzialności.
Ale jak dotą nie można na to liczyć.
Zostaje tylko nasz ból...
2005-05-22 20:46
niestety nie ma co liczyc, ze ktos zostanie pociagniety do odpowiedzialnosci. prokurtaure jakos nie moze dokonczyc dochodzenia w tej sprawie - a co tu dochodzic. zawalil sie mur? pytanie - czemu? bo ktos zaniedbal swoje obowiazki? pytanie - kto? wystarczy odpowiedziec na to pytanie i cale dochodzenie zakonczone. ale pol roku to wyraznie nie wystarczajacy czas. to wszytsko to farsa. wszystko oprocz okrutnej prawdy, ze ten mur odebral nam KOchana osobe. Lara pisala w wierszu, @dbrze sie stalo, zes runal@, ale ja tak nie uwazam. zle sie stalo i zle sie zyje bez Niej!!! tesknie
2005-05-26 13:07
kocham
2005-05-27 13:34
Już pół roku jesteśmy bez Ciebie Siostrzyczko. Mam nadzieję i wierzę głęboko w to,że patrzysz gdzieś z góry na nas i widzisz jak bardzo byłaś ważna dla nas wszystkich . Sczególnie jak wiele znaczyłaś dla swojego osieroconego Męża. Bo codzienność nie pozwala nam powiedzieć drugiemu człowiekowi, że jest dla nas ważny- i potem dzieje się tak,że odchodzi nie wiedząc o tym.
Brak mi Ciebie Siostrzyczko, nie mogę ciągle uwierzyć,że już Ciebie z nami nie ma.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
