Wyszła na spacer z psem, do domu wróciła po miesiącu, a o powrót do normalnego życia i pracy walczy do dziś. Panią Agnieszkę oblano na ulicy kwasem. Prawdopodobnie przez przypadek i to nie ona miała paść ofiarą zemsty.
2020-12-07 19:54
Pani Agnieszko! Jest mi bardzo przykro, że spotkała Panią tak wielka krzywda. Życzę dużo zdrowia, wiary i siły. Mam nadzieję, że szybko Pani wróci do normalnego życia, a ten kto Panią skrzywdził zostanie schwytany i surowo ukarany.
2020-12-07 20:26
Wpłacone na zbiórkę
2020-12-07 21:20
2020-12-07 21:31
Pani Agnieszce życzę dużo siły. Wielu dobrych ludzi wokół. A sprawca i tak zostanie ukarany. Pan Bóg nierychliwy, ale sprawiedliwy.
2020-12-07 21:54
To co spotkało Panią Agnieszkę, to skutek choroby psychicznej. Osoby na co dzień uważającej się za normalną. Takich osobników jest dużo. Kiedy taki mózg eksploduje, wówczas odbija się to na niewinnym człowieku. Czy gdzieś w pobliżu nie było kamer, gdzieś na prywatnej posesji ? W tak wczesnej godzinie i to jeszcze niedziela mało osób wybiera się na rower. Ktoś, gdzieś wcześniej musiał go widzieć. Może ktoś z sąsiadów kojarzy takiego rowerzystę sąsiada. Ważne jest podawanie jak najwięcej szczegółów osobnika i jego ubrań. W październiku złożyła wniosek o rentę i co ? I trzeba iść i poprosić, pokazać ?
2020-12-07 22:38
Ile smutku w tych oczach. Taka niesprawiedliwość, nie życzę nikomu takiego koszmaru.
2020-12-08 04:53
Wtedy prokuratura ruszy tyłek. Bez tego nic nie zrobią.
2020-12-08 08:11
Tak okrutną rzecz może zrobić chory psychicznie lub zazdrosna kobieta. Niech się pani zastanowi czy tu nie poszło o jakiegoś mężczyznę. Czy ktoś w pracy lub ze znajomych nie psuł pani opinii za plecami. Zwłaszcza obieta. To będzie zleceniodawca.
2020-12-08 09:40
Czy ktoś, kto żąda zemsty na sprawcy nieszczęścia pani Agnieszki, nie zachowuje się podobnie jak sprawca ?
2020-12-09 03:16
Abstrahując od meritum sprawy, chcę tylko dodać, trochę chwaląc się, że mój organizm jest dość odporny na mocne kwasy i zasady. Już w dzieciństwie bawiłem się chemią. Na studiach miałem sporo chemii. Inni studenci dostawali oparzeń a ja, spokojnie nabierałem do dłoni potaż żrący lub, podczas lania do kolby stężonego kwasu siarkowego czy azotowego, nie zważałem na to, że część płynu cieknie mi po dłoni. Owszem, czułem czasem gorąco, ale blisko były krany z wodą. Nigdy nie miałem oparzeń na rękach - tylko dziury w fartuchu. Raz, ku zgrozie koleżanek i kolegów, wypiłem zlewkę kwasu solnego, niezbyt stężonego. Zresztą, to moje studenckie towarzystwo, choć obkute na kolokwia i egzaminy, było przerażone, że piję wodę destylowaną. Młodzi a głupi - studenci...
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
