Uciekła z włoskiego piekła

Michał Stąporek

20 lipca 2006 (artykuł sprzed 18 lat)

Opinie (232)

Zagraniczne kluby, które w ofertach pracy nazywa się muzycznymi bądź eleganckimi...

...często okazują się po prostu domami publicznymi.

Wakacyjny wyjazd do pracy we Włoszech okazał się koszmarem. Ścigana przez stręczycieli, okradana przez rodaków pani Joanna z Rumi spędziła w Italii osiem dni. Wyjazd niemal przypłaciła życiem.

Kiedy pod koniec czerwca pani Joanna znalazła w internetowym serwisie ogłoszeniowym anons o pracy we Włoszech pomyślała, ze to coś dla niej. Właśnie postanowiła przerwać studia po pierwszym roku kolegium językowego na Uniwersytecie Gdańskim i zacząć się samodzielnie utrzymywać. Dwumiesięczna praca dla - jak napisano w ogłoszeniu - "dziewczyn z uśmiechem" mogła być szansą na spędzenie słonecznych wakacji i przywiezienie do domu kilkuset euro.

Skontaktowała się z nią kobieta, która - jak twierdziła - odpowiadała za rekrutację pracowników do eleganckiego klubu w miejscowości Prato, nieopodal Florencji. Wyjaśniła, że praca miałaby polegać na asystowaniu przy akcjach promocyjnych eleganckich alkoholi, prowadzonych w zamkniętym klubie. Podała nazwę klubu, oraz hotelu, w którym pracownicy z Polski mieli zamieszkać. Praca miała być w pełni legalna, umowa podpisana na tydzień - aby dać możliwość wycofania się - ale z możliwością przedłużenia do dwóch miesięcy. Płaca: 250 euro tygodniowo, plus prowizja od sprzedanych drinków. Do tego darmowe zakwaterowanie w hotelu.

- Zaprzyjaźniony Włoch sprawdził informacje przekazane przez pośrednika i potwierdził, że zarówno klub Kappa w Prato, oraz nieodległy hotel rzeczywiście istnieją. Ustalił także, że żadne z tych miejsc nie leży w kręgu zainteresowań włoskich carabinieri. To dziwne, bo teraz już wiem, że miejscowość Prato ma opinię jednego wielkiego domu publicznego - Joanna zapala pierwszego papierosa. W czasie naszej godzinnej rozmowy wypali ich jeszcze trzy.

Do Bolonii miała lecieć z Krakowa. Tam dołączyła do niej jeszcze Kinga z Warszawy. Jechała jako pierwsza z grupki koleżanek, które uznały, że dojadą do niej, gdy okaże się, że we Włoszech wszystko jest w porządku. Szybko okazało się, że nie jest.

Włoch, który 26 czerwca odebrał Polki z lotniska w Bolonii bardzo się zdenerwował, gdy okazało się, że żadna z nowoprzybyłych nie zna jego języka. - W Polsce wyraźnie podkreślano, że włoski nie jest wymagany. Zresztą byłam przekonana, że ze znajomością angielskiego, niemieckiego i francuskiego dam sobie radę. Teraz wiem, ze się myliłam. Tylko jeden ze spotkanych przez mnie Włochów znał jakiś język obcy - uśmiecha się pani Joanna.

Jednak do śmiechu nie było jej po przyjeździe do hotelu, w którym miała zamieszkać. Najpierw okazało się, że za pokój - wbrew wcześniejszym ustaleniom - musi płacić sama, ok. 100 euro tygodniowo. Chwilę później odkryła, że jej nowy dom nie jest typowym hotelem. - Dość szybko odkryłyśmy, że nie ma tu zwykłych turystów, lecz przede wszystkim prostytutki i transwestyci. Całe towarzystwo było mocno zaprzyjaźnione i od razu usiłowało nas wciągnąć do swojej grupy. Kobiety bez skrępowania przeglądały nasze bagaże, część rzeczy od razu nam zabrały. Opierałyśmy się, ale nie przychodziło to łatwo. Drzwi do poszczególnych pokoi otwierał byle przeciąg. Nie zmrużyłam oka ani na chwilę - wspomina pani Joanna.

Jadąc do Włoch pani Joanna liczyła na słońce i zarobienie kilkuset euro. Przeżyła koszmar.

O ile hotel wzbudził u naszej bohaterki obawę, o tyle miejsce, w którym miała pracować wywołało już prawdziwe przerażenie. Elegancki klub dla gości okazał się nocnym lokalem, którego głównym elementem wyposażenia była stalowa rura dla tancerek erotycznych. Promocja alkoholu miała polegać na dosiadywaniu się do klientów, przekonywaniu ich do kupienia kilku drinków, a potem asystowaniu im przez cały wieczór. Joanna i Kinga, oraz jeszcze jedna Polka - Basia - ukrywały się przez cały wieczór a potem postanowiły uciekać. - Problemem było to, że nie miałyśmy pieniędzy, a w moim telefonie nie działał jeszcze roaming, co nie pozwalało mi się skontaktować z rodziną i poprosić o pomoc.

Uciec udało się po trzech dniach. Z połową rzeczy, bo obsługa hotelu nie chciała wypuścić Polek z walizkami.

- Czy po tak negatywnych doświadczeniach nie miała pani ochoty rzucić Włoch w diabły i wrócić do Polski?
- Nie bardzo mogłam: nie miałam pieniędzy. Poza tym szkoda było mi tego, co zainwestowałam w przyjazd do Włoch. No i miałam nadzieję, że gdzie indziej znajdę wreszcie normalną pracę. Myliłam się.

Za zaliczkę od właściciela klubu, uzyskaną pod pretekstem konieczności kupna nowych ciuchów, kobiety kupiły bilet do Neapolu. Od spotkanej w hotelu Polki dowiedziały się, że tam można znaleźć pracę. Dostały konkretne namiary do rodaków, u których mogły się zatrzymać.

Obiecana praca pod Neapolem także okazała się tragedią. Zamiast pizzerii - zagrzybiony barak do szorowania. Zamiast pomocy w kuchni - dźwiganie mebli i kilkunastokilogramowych worków z cementem. - Postanowiłam wracać do Polski. Uświadomiłam sobie, że od przyjazdu do Włoch przed tygodniem nic nie jadłam. Aż dziw, że nic mi się nie stało, ponieważ choruję na cukrzycę, która wymaga przestrzegania konkretnej diety - pani Joanna nie może uwierzyć w swoje szczęście.

Rodacy w Neapolu, u których zatrzymały się obie Polki byli wściekli, że kobiety postanowiły wracać do kraju. - Zabrałyście tylko nasz czas i naraziłyście na koszta - krzyczeli. W ramach rekompensaty zabrali kobietom kosmetyki i papierosy.

Choć nie miały pieniędzy, Polkom udało się zabrać do kraju busem kursującym z Neapolu. - Jego kierowca, Pan Janek był pierwszą dobrą osobą jaką spotkałam we Włoszech w ciągu całego tygodnia. Zgodził się, żebyśmy zapłaciły mu po powrocie do Polski i karmił nas przez całą drogę. Mówił, że wiózł już wiele młodych Polek, które uciekły z Prato. Chciałabym mu bardzo podziękować.

Od opisanych wydarzeń minęły trzy tygodnie. Pani Joanna doszła już do siebie, i jak zapewnia, wspomina włoski epizod ze śmiechem. Zgodziła się opowiedzieć nam swoją historię ponieważ chciałaby przestrzec młode polskie dziewczyny przed nieprzemyślanymi wyjazdami do Włoch. - O legalną i uczciwą pracę naprawdę tam ciężko.

Nie wyklucza wytoczenia sprawy sądowej Polkom, które odpowiadają w naszym kraju za rekrutację kobiet do domów publicznych we Włoszech. Po ostatnich akcjach polskiej i włoskiej policji, które zaczęły rozbijać ten proceder zaczęła wierzyć, że piekło, przez które przeszła ominie innych.

Rozbito grupę organizującą niewolniczą pracę we Włoszech

Krakowska prokuratura wystąpiła do sądu o aresztowanie 10 osób zatrzymanych w Polsce, które uczestniczyły w wysyłaniu ludzi do niewolniczej pracy we Włoszech.

Dwoje podejrzanych o kierowanie zorganizowaną grupą przestępczą jest poszukiwanych listami gończymi - poinformował w środę zastępca Prokuratora Okręgowego w Krakowie Krzysztof Urbaniak.

Zatrzymanym w Polsce postawiono zarzuty udziału w zorganizowanej grupie przestępczej i handlu ludźmi. Prokuratura wnioskuje o areszt z obawy przed matactwem. Listami gończymi poszukiwani są 23-letnia Joanna Mroczka [tak samo miała na imię kobieta która kontaktowała się z nasza bohaterką - przyp. red.] i 27-letni Łukasz Zapał, którzy według prokuratury kierowali przestępczym procederem. Wydano europejskie nakazy ich aresztowania.

We Włoszech, w okolicach Bari i Foggi, w nocy z poniedziałku na wtorek uwolniono 113 Polaków zmuszanych do niewolniczej pracy na plantacjach. Podczas wspólnej operacji polskich policjantów i włoskich karabinierów, w obu państwach zatrzymano co najmniej 25 osób, zamieszanych w handel ludźmi. Są wśród nich m.in. Polacy, Ukraińcy i Włosi. PAP

Michał Stąporekm.staporek@trojmiasto.pl

Opinie (232) ponad 50 zablokowanych

Sortowanie
- Od najstarszych
- Od najnowszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2006-07-20 11:01

" - polscy emigranci mieszkający na Zachodzie od 15-30 lat, dobrze zintegrowani,
mający tam normalną prace, normalne życie, rodziny, obywatelstwo krajów
zamieszkania etc., i na ogół z doświadczenia dobrze wiedzący o czym piszą,
zaczęli tu pisać w jak najlepszych intencjach, próbując pomóc najnowszej
generacji wyjeżdżającej na Zachód w uniknięciu niektórych błędow, które swego
czasu popełnili sami i z konsekwencjami których zapoznali się na własnej skórze;

- emigranci czynią to w sposób raczej bezpośredni - jak ktoś sobie poradził z
osiedleniem na Zachodzie, to jest to zazwyczaj gość konkretny, bezpretensjonalny
i mocno osadzony w rzeczywistości, więc opisuje życie takie, jakie jest, a nie
takie, jakie zdaniem PT Rodaków z Kraju powinno być;

- nowa generacja wyjeżdżających z Polski to nie są jeszcze na razie emigranci; w
tej chwili, to są ciągle jeszcze gastarbeiterzy i pracownicy sezonowi, trochę tu
i trochę tam; ale wielu z nich, już niedługo, zostanie emigrantami i naszymi
przyjaciółmi, przebywszy podobną do naszej szkołę życia;

- młodzi Polacy, zwłaszcza ci wykształceni, wyjeżdżający dziś na Zachód, w
znacznej części nie wrócą do Polski, zostaną emigrantami przede wszystkim z
powodu logicznej reakcji jednostek na klasycznie polską, programową wredność
Rzeczypospolitej wobec własnych obywateli, a specjalnie wobec osób usiłujących
się wyzwolić z kurczowego uścisku państwa (podwójne opodatkowanie, trudność
załatwienia czegokolwiek w konsulatach, bezinteresowna upierdliwość polskich
urzędników, męcząca atmosfera ogólnopaństwowego bezhołowia, w której państwo nic
nie wie, ale za to wszystko może, a nikt nie zna dnia ani godziny).

- normalne, zachodnie państwo dba o to, by swemu obywatelowi bez potrzeby
d.u.p.y nie zawracać, bo jak obywatel lata po urzędach, to nie pracuje; jak nie
pracuje, to mniej zarabia i mniej podatku płaci, na czym traci skarb państwa.
Polska dba przede wszystkim o to, by żaden jej obywatel nie zapomniał w żadnym
urzędzie, czyje górą i kto tu rządzi, a straty pieprzy w długi bambus. Młodzi
Polacy nie są ślepi ani głusi, i nie zabiera im długo zorientowanie się za
granicą, jaki model państwa i stosunków państwo-obywatel wolą: - ten z
dojrzałych demokracji parlamentarnych, gdzie urzędnik państwowy to "public
servant", czyli sługa publiczny, czy ten z Dzikich Pól, gdzie maniera urzędników
wywodzi się w prostej linii od czynowników z nahajem i naganem.

(...)

- (...)dyskusja z krapolami jest o
tyle trudna, że o ile dyskusja wg modelu zachodniego służy do dojścia do
kompromisu miedzy dyskutującymi, o tyle dyskusja 'alla polacca' to monologi
wygłaszane tonem nie znoszącym sprzeciwu, mające przymusić oponenta do
bezwarunkowej kapitulacji i samokrytyki;

(...)

Zdaniem PT Rodaków z Kraju, mnie jest na emigracji tak źle, że już wytrzymać nie
mogę, i nic dziwnego, ponieważ ich zdaniem zajmuję się od 20 lat, na zmianę,
myciem żydowskich kibli i zrywaniem azbestu. Kraj mój podobno chwiejnie
balansuje nad przepaścią i nie umywa się do nadwiślańskiej oazy dobra i piękna.
Co prawda żadna statystyka tego nie potwierdza, ale to rodakom nie szkodzi, oni
wiedzą lepiej: - to jest statystyka niepolska, a zatem niedobra, fałszywa i
przekupna. Nikomu naturalnie nie przeszkadza, że mnie samemu zupełnie nic o tym
wszystkim nie wiadomo, ponieważ wszystkowiedzący PT Rodacy z Kraju-Raju na
wszystkich krajach świata naturalnie znają się daleko lepiej niż ich mieszkańcy.

(...)

Stereotyp Greenpointu i Jackowa, jako jedynej możliwej Polonii, został
wykreowany w Polsce przez frustrata-nieudacznika, który chciał zrobić w Ameryce
kasę, tylko jakoś nikt tam mu nie chciał tej kasy wpłacać (Redliński -
"Szczuropolacy"). Redliński wrócił do Ojczyzny, kiedy koledzy w USA uratowali go
w ostatniej chwili przez zapiciem się na śmierć, wsadzając go do samolotu do
Polski.

W kraju, stereotyp Polonii pióra p. Redlińskiego jest w powszechnym obiegu i
funkcjonuje jako straszak przed emigracją i emigrantami. Kochają ten stereotyp
zwłaszcza krajowi nieudacznicy, którzy nic sami dla siebie nie zrobią, natomiast
usiadłszy wygodnie czekają, aż państwo będzie im dawać. Z życiem przytłaczającej
większości Polaków na Zachodzie alkoholowe majaczenia p. Redlińskiego mają
niewiele wspólnego. Kto tyle wie o emigracji, co u Redlińskiego wyczytał, ten
sam się kompromituje, próbując o tym perorować.

Cały spór "Emigranci kontra Krapole" jest o tyle bezsensowny, że krapole ani go
nie wygrają, ani nie mają żadnej szansy na taka wygraną, bo ich punkt widzenia
opiera się na wydumanej wizji nieistniejącego świata.

(...)

Frustraci krajowi natomiast dalej będą się dusić we własnym sosie i zasuwać od
świtu do nocy za 900 złotych miesięcznie, przekonani, że choć im bieda, to za
to są szlachetniejsi, bo posiedli tajemną, mistyczną polską wiedzę o
wszechświecie, która ich czyni lepszymi i mądrzejszymi. Od wszystkich.

Ja rozumiem, że jak kogoś napompowano od przedszkola przekonaniem o własnej
wyjątkowości, - opoka, przedmurze, husaria pod Wiedniem, Szwedzi pod
Częstochową, trzech wieszczów, Chrystus Narodów, Sienkiewicz, Trylogia, zaslugi,
krzywda, zdrada aliantów etc. - to wtedy wyjątkowo przykre jest zbudzić się z
ręką zanurzoną po łokieć w nocniku, kiedy się okazuje, że całej tej wyjątkowej
wyjątkowości nie starcza na trzy posiłki dziennie w żadnym kraju świata, a
specjalnie w Polsce, zaś w świecie nikt z zapartym tchem nie czeka na zstąpienie
z nieba Polaków do jego kraju.

(...)

Una Paloma Londonera Blanca"

Czarna Żmija
18 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

" - polscy emigranci mieszkający na Zachodzie od 15-30 lat, dobrze zintegrowani, mający tam normalną prace, normalne życie, rodziny, obywatelstwo krajów zamieszkania etc., i na ogół z doświadczenia dobrze wiedzący o czym piszą, zaczęli tu pisać w jak najlepszych intencjach, próbując pomóc najnowszej generacji wyjeżdżającej na Zachód w uniknięciu niektórych błędow, które swego czasu popełnili sami i z konsekwencjami których zapoznali się na własnej skórze; - emigranci czynią to w sposób raczej bezpośredni - jak ktoś sobie poradził z osiedleniem na Zachodzie, to jest to zazwyczaj gość konkretny, bezpretensjonalny i mocno osadzony w rzeczywistości, więc opisuje życie takie, jakie jest, a nie takie, jakie zdaniem PT Rodaków z Kraju powinno być; - nowa generacja wyjeżdżających z Polski to nie są jeszcze na razie emigranci; w tej chwili, to są ciągle jeszcze gastarbeiterzy i pracownicy sezonowi, trochę tu i trochę tam; ale wielu z nich, już niedługo, zostanie emigrantami i naszymi przyjaciółmi, przebywszy podobną do naszej szkołę życia; - młodzi Polacy, zwłaszcza ci wykształceni, wyjeżdżający dziś na Zachód, w znacznej części nie wrócą do Polski, zostaną emigrantami przede wszystkim z powodu logicznej reakcji jednostek na klasycznie polską, programową wredność Rzeczypospolitej wobec własnych obywateli, a specjalnie wobec osób usiłujących się wyzwolić z kurczowego uścisku państwa (podwójne opodatkowanie, trudność załatwienia czegokolwiek w konsulatach, bezinteresowna upierdliwość polskich urzędników, męcząca atmosfera ogólnopaństwowego bezhołowia, w której państwo nic nie wie, ale za to wszystko może, a nikt nie zna dnia ani godziny). - normalne, zachodnie państwo dba o to, by swemu obywatelowi bez potrzeby d.u.p.y nie zawracać, bo jak obywatel lata po urzędach, to nie pracuje; jak nie pracuje, to mniej zarabia i mniej podatku płaci, na czym traci skarb państwa. Polska dba przede wszystkim o to, by żaden jej obywatel nie zapomniał w żadnym urzędzie, czyje górą i kto tu rządzi, a straty pieprzy w długi bambus. Młodzi Polacy nie są ślepi ani głusi, i nie zabiera im długo zorientowanie się za granicą, jaki model państwa i stosunków państwo-obywatel wolą: - ten z dojrzałych demokracji parlamentarnych, gdzie urzędnik państwowy to "public servant", czyli sługa publiczny, czy ten z Dzikich Pól, gdzie maniera urzędników wywodzi się w prostej linii od czynowników z nahajem i naganem. (...) - (...)dyskusja z krapolami jest o tyle trudna, że o ile dyskusja wg modelu zachodniego służy do dojścia do kompromisu miedzy dyskutującymi, o tyle dyskusja 'alla polacca' to monologi wygłaszane tonem nie znoszącym sprzeciwu, mające przymusić oponenta do bezwarunkowej kapitulacji i samokrytyki; (...) Zdaniem PT Rodaków z Kraju, mnie jest na emigracji tak źle, że już wytrzymać nie mogę, i nic dziwnego, ponieważ ich zdaniem zajmuję się od 20 lat, na zmianę, myciem żydowskich kibli i zrywaniem azbestu. Kraj mój podobno chwiejnie balansuje nad przepaścią i nie umywa się do nadwiślańskiej oazy dobra i piękna. Co prawda żadna statystyka tego nie potwierdza, ale to rodakom nie szkodzi, oni wiedzą lepiej: - to jest statystyka niepolska, a zatem niedobra, fałszywa i przekupna. Nikomu naturalnie nie przeszkadza, że mnie samemu zupełnie nic o tym wszystkim nie wiadomo, ponieważ wszystkowiedzący PT Rodacy z Kraju-Raju na wszystkich krajach świata naturalnie znają się daleko lepiej niż ich mieszkańcy. (...) Stereotyp Greenpointu i Jackowa, jako jedynej możliwej Polonii, został wykreowany w Polsce przez frustrata-nieudacznika, który chciał zrobić w Ameryce kasę, tylko jakoś nikt tam mu nie chciał tej kasy wpłacać (Redliński - "Szczuropolacy"). Redliński wrócił do Ojczyzny, kiedy koledzy w USA uratowali go w ostatniej chwili przez zapiciem się na śmierć, wsadzając go do samolotu do Polski. W kraju, stereotyp Polonii pióra p. Redlińskiego jest w powszechnym obiegu i funkcjonuje jako straszak przed emigracją i emigrantami. Kochają ten stereotyp zwłaszcza krajowi nieudacznicy, którzy nic sami dla siebie nie zrobią, natomiast usiadłszy wygodnie czekają, aż państwo będzie im dawać. Z życiem przytłaczającej większości Polaków na Zachodzie alkoholowe majaczenia p. Redlińskiego mają niewiele wspólnego. Kto tyle wie o emigracji, co u Redlińskiego wyczytał, ten sam się kompromituje, próbując o tym perorować. Cały spór "Emigranci kontra Krapole" jest o tyle bezsensowny, że krapole ani go nie wygrają, ani nie mają żadnej szansy na taka wygraną, bo ich punkt widzenia opiera się na wydumanej wizji nieistniejącego świata. (...) Frustraci krajowi natomiast dalej będą się dusić we własnym sosie i zasuwać od świtu do nocy za 900 złotych miesięcznie, przekonani, że choć im bieda, to za to są szlachetniejsi, bo posiedli tajemną, mistyczną polską wiedzę o wszechświecie, która ich czyni lepszymi i mądrzejszymi. Od wszystkich. Ja rozumiem, że jak kogoś napompowano od przedszkola przekonaniem o własnej wyjątkowości, - opoka, przedmurze, husaria pod Wiedniem, Szwedzi pod Częstochową, trzech wieszczów, Chrystus Narodów, Sienkiewicz, Trylogia, zaslugi, krzywda, zdrada aliantów etc. - to wtedy wyjątkowo przykre jest zbudzić się z ręką zanurzoną po łokieć w nocniku, kiedy się okazuje, że całej tej wyjątkowej wyjątkowości nie starcza na trzy posiłki dziennie w żadnym kraju świata, a specjalnie w Polsce, zaś w świecie nikt z zapartym tchem nie czeka na zstąpienie z nieba Polaków do jego kraju. (...) Una Paloma Londonera Blanca"
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2006-07-20 11:02

Szczerze współczuję wszystkim oszukanym w taki lub gorszy sposób. Ja nie wyjezdzalam za granice do pracy, nie szukałam ogłoszeń i raczej nie będę, bo dobrze mi w naszym kraju. Jednak ciężko mi sobie wyobrazić, że mogłabym zainteresować się ogłoszeniem o takiej treści. Tu faktycznie Joanna postapiła BARDZO NAIWNIE. Nawet ogłoszenia pracy na terenie Polski z taką terścią powinny dać wiele do myślenia!!!!!Nie mówiąc o wyjeździe za granice. Dobrze, że dziewczyna wyszła z tego cało i że opowiedziła o tym publicznie.

HP
18 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Szczerze współczuję wszystkim oszukanym w taki lub gorszy sposób. Ja nie wyjezdzalam za granice do pracy, nie szukałam ogłoszeń i raczej nie będę, bo dobrze mi w naszym kraju. Jednak ciężko mi sobie wyobrazić, że mogłabym zainteresować się ogłoszeniem o takiej treści. Tu faktycznie Joanna postapiła BARDZO NAIWNIE. Nawet ogłoszenia pracy na terenie Polski z taką terścią powinny dać wiele do myślenia!!!!!Nie mówiąc o wyjeździe za granice. Dobrze, że dziewczyna wyszła z tego cało i że opowiedziła o tym publicznie.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2006-07-20 11:02

wątpię
gdyby tak było żadna kobitka nie skorzystała by z okazji auto-stopu
jest takie prawo:-)
na kogo wypadnie, na tego BĘC!

g:-)
18 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

wątpię gdyby tak było żadna kobitka nie skorzystała by z okazji auto-stopu jest takie prawo:-) na kogo wypadnie, na tego BĘC!
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2006-07-20 11:04

Zalecane MYŚLENIE!!!!

Wiadomo powszechnie, że młodzi ludzie chcieliby zarobić troche kasy, że kusi większy zarobek za granicą wobec niewielkiego w kraju. Ja się nie dziwię, że wyjeżdżają "za chlebem", pewnie będąc dziś w podobnej sytuacji zrobiłabym to samo. Bardzo wielu udaje się, znam sporo takich przypadkow w gronie bliższych i dalszych znajomych. Niestety, nie wszystkim się udaje, a wiele osób (szczególnie dotyczy to dziewczyn) przez lekkomyslność lub zwykłą naiwność popada w poważne tarapaty.
Przypadek Joanny świadczy, że nawet gdy oferta nie budzi wątpliwości, może też być tzw. "lewą" i chyba należą się Joannie DUŻE DZIĘKI za nagłośnienie tygo problemu. Być może kolejne dziewczyny nie dadzą się złapać na lep.
Dziwi mnie tylko to, dlaczego placówki dyplomatyczne nie raczą udzielić pomocy w tak drastycznych sytuacjach? Przecież to powinno należeć do ich obowiązków.

baja
18 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Wiadomo powszechnie, że młodzi ludzie chcieliby zarobić troche kasy, że kusi większy zarobek za granicą wobec niewielkiego w kraju. Ja się nie dziwię, że wyjeżdżają "za chlebem", pewnie będąc dziś w podobnej sytuacji zrobiłabym to samo. Bardzo wielu udaje się, znam sporo takich przypadkow w gronie bliższych i dalszych znajomych. Niestety, nie wszystkim się udaje, a wiele osób (szczególnie dotyczy to dziewczyn) przez lekkomyslność lub zwykłą naiwność popada w poważne tarapaty. Przypadek Joanny świadczy, że nawet gdy oferta nie budzi wątpliwości, może też być tzw. "lewą" i chyba należą się Joannie DUŻE DZIĘKI za nagłośnienie tygo problemu. Być może kolejne dziewczyny nie dadzą się złapać na lep. Dziwi mnie tylko to, dlaczego placówki dyplomatyczne nie raczą udzielić pomocy w tak drastycznych sytuacjach? Przecież to powinno należeć do ich obowiązków.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2006-07-20 11:06

Weroniko

ja nikogo nie obrażam, ani siebie, ani Ciebie. Jeśli masz dobre wykształcenie, to super - ja też mam w miarę dobre. Nie uważam się jednak za lepszą czy gorszą od innych nacji - nie mam poczucia, że Amerykanie/ Anglicy/ Niemcy to głąby, a my to przy nich ho ho ho.
Nie wiem z kim się zadawałaś, kiedy byłaś za granicą, w jakim towarzystwie się obracałaś. Ja spotkałam ludzi wykształconych i obytych różnych nacji, tak samo jak i głąbów - też różnych nacji. Tak samo jak i w Polsce.

Czarna Żmija
18 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

ja nikogo nie obrażam, ani siebie, ani Ciebie. Jeśli masz dobre wykształcenie, to super - ja też mam w miarę dobre. Nie uważam się jednak za lepszą czy gorszą od innych nacji - nie mam poczucia, że Amerykanie/ Anglicy/ Niemcy to głąby, a my to przy nich ho ho ho. Nie wiem z kim się zadawałaś, kiedy byłaś za granicą, w jakim towarzystwie się obracałaś. Ja spotkałam ludzi wykształconych i obytych różnych nacji, tak samo jak i głąbów - też różnych nacji. Tak samo jak i w Polsce.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2006-07-20 11:09

Włochy nie do końca takie straszne

Pracowałam w Rzymie 2lata w rodzinie prawników jako opiekunka do dzieci i pomoc domowa.
Traktowali mnie prawie jak swoją rodzinę.
A dzieci bardziej były przywiązane do mnie niż do matki.
Nieżle wtedy zarabiałam i otrzymywałam wszystkie świadczenia-trzynastka, urlopy, mimo iż nie byłam tam legalnie zarejestrowana.Przy okazji zwiedziłam cały Rzym. Monte Cassino,Palermo na Sycyli,wakacje spedzałam z nimi na ich jachcie. Żyć nie umierać:)) Ale tęsknota za swoimi zrobiła swoje i wróciłam. Do dzisiaj utrzymuję kontakt meilowy z tamtą rodziną.
Pracowałam w latach 1997-1999.
To zależy jak ktoś dobrze trafi. ZA GRANICĄ NIE UFAJCIE ŻADNEMU POLAKOWI. POTRAFIĄ SPRZEDAĆ WSZYSTKO I KAŻDEGO.
KAŻDEMU WYJEŻDZAJĄCEMU ŻYCZE TAKIEJ PRACY I UWAŻAJCIE NA SIEBIE !!!!

Mariola
18 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Pracowałam w Rzymie 2lata w rodzinie prawników jako opiekunka do dzieci i pomoc domowa. Traktowali mnie prawie jak swoją rodzinę. A dzieci bardziej były przywiązane do mnie niż do matki. Nieżle wtedy zarabiałam i otrzymywałam wszystkie świadczenia-trzynastka, urlopy, mimo iż nie byłam tam legalnie zarejestrowana.Przy okazji zwiedziłam cały Rzym. Monte Cassino,Palermo na Sycyli,wakacje spedzałam z nimi na ich jachcie. Żyć nie umierać:)) Ale tęsknota za swoimi zrobiła swoje i wróciłam. Do dzisiaj utrzymuję kontakt meilowy z tamtą rodziną. Pracowałam w latach 1997-1999. To zależy jak ktoś dobrze trafi. ZA GRANICĄ NIE UFAJCIE ŻADNEMU POLAKOWI. POTRAFIĄ SPRZEDAĆ WSZYSTKO I KAŻDEGO. KAŻDEMU WYJEŻDZAJĄCEMU ŻYCZE TAKIEJ PRACY I UWAŻAJCIE NA SIEBIE !!!!
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2006-07-20 11:10

ok

Popieram to jakiś horror ja tam bylam 7 lat jesteśmy te gorsze nikt się z nami nie liczy tylko nas poniżają

18 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Popieram to jakiś horror ja tam bylam 7 lat jesteśmy te gorsze nikt się z nami nie liczy tylko nas poniżają
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2006-07-20 11:13

nie przypuszczam żeby polskiego doktora na kontrakcie w szwecji ktoś poniżał
to nie w tym rzecz
czy w POlsce nie ma podobnych sytuacji?
a co wiemy w jakich warunkach pracują u nas nielegalni imigranci ze wschodu
czy ktoś uważa, że jak obdziera ze skóry polskiego robotnika, to temu ze wschodu da pokoje w hotelu?
taki jest ludzie kapitalizm, pogódźcie sie z tym hi hi hi

gallux
18 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

nie przypuszczam żeby polskiego doktora na kontrakcie w szwecji ktoś poniżał to nie w tym rzecz czy w POlsce nie ma podobnych sytuacji? a co wiemy w jakich warunkach pracują u nas nielegalni imigranci ze wschodu czy ktoś uważa, że jak obdziera ze skóry polskiego robotnika, to temu ze wschodu da pokoje w hotelu? taki jest ludzie kapitalizm, pogódźcie sie z tym hi hi hi
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2006-07-20 11:25

Żmija,

ten długaśny tekścik - SUPER. Popieram, pochwalam. Jestem tego samego zdania.
A że wzbudzasz emocje...cóż, fakt.

baja
18 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

ten długaśny tekścik - SUPER. Popieram, pochwalam. Jestem tego samego zdania. A że wzbudzasz emocje...cóż, fakt.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2006-07-20 11:27

Prato club Kappa

Byc moze istnieje, ale nie ma telefonu... Wystarczy sprawdzic na stronie www.paginegialle.it Nie widac go rowniez w google'u. Moze to i zaden dowod, ale powod do braku zaufania na pewno.

ja
18 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Byc moze istnieje, ale nie ma telefonu... Wystarczy sprawdzic na stronie www.paginegialle.it Nie widac go rowniez w google'u. Moze to i zaden dowod, ale powod do braku zaufania na pewno.
Regulamin dodawania opinii