- 1 Wojtek i Agata z Life on Wheelz rozstali się (95 opinii)
- 2 Więcej dzieci trafia do opieki zastępczej i domów dziecka (100 opinii)
- 3 Opracowują test, który wykryje wiele chorób (34 opinie)
- 4 Dzieci uzależniają się od telefonów przez rodziców? (80 opinii)
- 5 Latem więcej narodzin na trójmiejskich oddziałach (85 opinii)
- 6 Gdyńskie Centrum Onkologii zostanie rozbudowane (14 opinii)
12 maja obchodzimy Międzynarodowy Dzień Pielęgniarek i Położnych
Dzieli je wiek i staż pracy. Łączy zawód. Wszystkie są pielęgniarkami/położnymi na różnych oddziałach szpitala PCK w Gdyni. I chociaż pewnie zabrzmi to nieco patetycznie, wszystkie swoją pracę traktują, jak misję. Dziś obchodzą swoje święto.
- W przypadku pielęgniarstwa mówi się o powołaniu do służenia innym, ale w dobrym tego słowa znaczeniu, nie w sensie służalczości - mówi Beata Góralska, pielęgniarka z oddziału chorób wewnętrznych, z 23-letnim stażem. - Pielęgniarstwo to oddanie siebie dla człowieka, kiedy jest bezradny, cierpiący, kiedy jest w bólu, smutku, w żałobie. Coś, co daje się z siebie i pomaga drugiemu. Naturalny odruch. Instrumentalnie można się pewnych rzeczy wyuczyć, natomiast czuć, mieć do tego serce, duszę - nie. A dzisiejsze czasy są trudne i z tej naszej misji pewnie niewiele już zostało. Wymogi ISO, akredytacje, dokumenty. Gdzieś nam umyka ten pacjent, mało jest czasu dla człowieka ,który nas potrzebuje.
- Beata trafiła w sedno - potwierdza Joanna Makurat, pielęgniarka z oddziału chorób wewnętrznych, z 5-letnim stażem. - Człowiek to istota bio-psycho-społeczna, a pielęgniarka ma zadanie, aby traktować go nie tylko jako jednostkę chorobową, ale osobę z konkretnymi problemami. Ostatnio miałam pacjentkę, której kłopotem nie było to, że ma niedokrwistość, ale fakt, że w domu zostawiła niepełnosprawnego męża. I ja musiałam z nią najpierw porozmawiać, uspokoić, żeby została w szpitalu. Dziś pielęgniarka musi posiadać umiejętność wykradania czasu, wykradania go dla pacjenta. Tak jesteśmy zawalone różnego rodzaju papierami.
Jakby się przyjrzeć z boku pracy pielęgniarek, można by czasem odnieść wrażenie, że polega ona na chodzeniu i doglądaniu. Tu przetrze rękę, tam ukłuje, a przez resztę dnia przesiedzi w dyżurce. Nic bardziej mylnego.
- Dźwigamy pacjentów, zawozimy ich na blok operacyjny - wylicza Danuta Szczepaniuk, położna z oddziału ginekologii onkologicznej, z 24 -letnim stażem. - Pacjent z bloku wraca często z drenami, sondą, do połowy wybudzony, nic sam koło siebie nie zrobi. Trzeba go przenieść na łóżko, podłączyć do aparatury, w miarę "uruchomić", zmienić bieliznę pościelową. Ludzie gabarytowo są różni, a każdego trzeba przenieść na wózek. Bardzo często mamy pacjentki starsze, niesprawne ruchowo. Stale trzeba być w pogotowiu. I my będziemy to robić mając 67 lat.
Czasem złość, nierzadko pot i łzy. Tak o pracy mówi Beata. Ale mimo wszystko pielęgniarstwo daje jej poczucie spełnienia i ogromnej satysfakcji. Joanna dopiero po wejściu do domu czuje, jak puszczają jej nerwy. Ania czasem żałuje, że nie prowadzi dziennika albo kroniki.
- Niedawno odwiedziła nas była pacjentka, która w wieku 16 lat zachorowała na nowotwór złośliwy - opowiada Anna Kownacka, położna oddziałowa z oddziału ginekologii onkologicznej, z 24 letnim stażem. - Po 15 latach przyszła do nas ze swoją 2-letnią córeczką. To są momenty, które cieszą, bo my cieszymy się z każdego wyzdrowienia. Nasza codzienność wygląda jednak tak, że ledwo opuści nas pacjentka, której stan się poprawił, a już przychodzi kolejna i zaczynamy od nowa. To trochę takie życie, jak na froncie. Praca ciężka, ale satysfakcja ogromna.
Pielęgniarstwo to wymagający zawód. Tu trzeba być nie tylko dobrym psychologiem, ale najzwyczajniej w świecie dobrym człowiekiem.
- Często jest tak, że jak pacjent trafia do szpitala, to jedyną osobą, która się go zapyta, czy ma co zjeść, co na siebie założyć, czy czegoś potrzebuje - jest właśnie pielęgniarka - mówi Krystyna Bernisz, pielęgniarka oddziałowa oddziału z chirurgii onkologicznej, z 37-letnim stażem. - Kobiety często nie mówią wszystkiego. Przychodzą do nas z konkretnym przypadkiem, otwierają się dopiero w trakcie rozmowy z pielęgniarką. Dlatego trzeba poświęcać dużo czasu na rozmowy, także z rodziną pacjenta, oni też tej pomocy potrzebują. Pacjent cieszy się z leczenia, tymczasem zostaje rodzina, często bezradna, znająca drugą stronę medalu, nie wiedząca, czy poradzi sobie z chorobą i pielęgnacją.
- Czasem zamiast rozmowy wystarcza zwykły uśmiech - dodaje Justyna Zaręba, pielęgniarka z oddziału chirurgii onkologicznej, z 3-miesięcznym stażem. - Ostatnio na oddziale radioterapii zaczepiła mnie pacjentka: - "Pamiętam, jak się pani do mnie uśmiechała, wie pani, jakie to dla nas ważne? Dzięki temu uśmiechowi mamy siłę walczyć" - powiedziała. Usiadłam z nią i porozmawiałyśmy. Staram się dużo uśmiechać, wręcz kładę nacisk na ten uśmiech, ludzie wtedy mniej się boją. Złe emocje i gorsze dni trzeba zostawiać za drzwiami domu.
Ale pielęgniarstwo to taki zawód, od którego trudno się odciąć. I o ile złe emocje można zostawić za drzwiami mieszkania, o tyle pracy za drzwiami szpitala już nie.
- 18 lat pracowałam na oddziale noworodkowym - ze śmiechem wspomina Grażyna Woźniak, zastępca naczelnej pielęgniarki szpitala, z 31 letnim stażem. - To był okres, w którym tak bardzo promowano naturalne karmienie. Jak tylko spotykałam na osiedlu panią z wózkiem, a pani miała problemy z karmieniem, zapraszałam ją do domu i edukowałam. Pewnego razu mój mąż po powrocie do domu mówi: posłuchaj, trzeba ustalić jakieś zasady. Codziennie, kiedy wracam do domu, za każdym w salonie siedzi jakaś kobieta z biustem na wierzchu. Tak nie może być!
12 maja pielęgniarki mają swoje święto. Czego sobie życzą? Oprócz lepszego sprzętu, który ułatwiłby im pracę, większej świadomości społeczeństwa na temat ich pracy.
- Uważam, że większość ludzi nie ma w ogóle pojęcia o naszym zawodzie i jest to bardzo krzywdzące - twierdzi Iwona Wojtuszko, położna z oddziału ginekologiczno-położniczego, z 3 miesięcznym stażem. - Położna zajmuje się kobietą w okresie całego jej życia, od narodzin po starość. Natomiast wszyscy myślą, że poród przyjmuje lekarz. W ustawie o zawodzie pielęgniarki i położnej istnieje zapis, że całą ciążę fizjologiczną może prowadzić położna, a jest inaczej. W czasach przedwojennych istniały izby porodowe tylko z położnymi, bez lekarzy. Uważam, że zostało to nam odebrane i nie wiem, czy kiedykolwiek wróci. Musiałybyśmy przekonać kobiety, żeby nam zaufały. Że położna to ktoś więcej, niż pomoc lekarza.
Miejsca
Opinie (109) 4 zablokowane
-
2012-05-12 14:23
hmmm (1)
żałosne... i jak tu po takich tekstach być miłym i życzliwym jak tylko roszczeniowców się spotyka... dziwne, że naprawdę chorzy ludzie umieją docenić pracę osób które się nimi zajmują.. nie życzę spotkania ze służbą zdrowia jednak z własnego doświadczenia wiem, że jeśli już człowiek się tam znajdzie to spotyka życzliwych i kompetentnych ludzi na których można polegać i którym można zaufać.. sami w sobie znajdżcie trochę życzliwości to znajdziecie ją również u innych
- 23 5
-
2012-05-12 23:04
100% racji pani Judyto
Wiele razy byłam pacjentką szpitalną i zawsze, powtarzam - zawsze - mogłam liczyć na personel pielęgniarski. To własnie w środowisku lekarskim spotyka się częściej zarozumiałe bufony i cwaniaków. Pielęgniarki są z reguły opoką dla pacjentów. Kochane panie - 100 lat w zdrowiu i proszę się nie zrażać tymi durnymi komentarzami pod tekstem. Piszą je zazwyczaj etatowi maruderzy i malkontenci.
- 6 2
-
2012-05-12 18:18
Pan Premier już docenił. Są tak nieocenione, że żeby je docenić jeszcze bardziej będą tyrać do 67.
By żyło się lepiej!!
- 15 4
-
2012-05-12 18:33
Trzeba byc człowiekiem (1)
bezmyslne baby sa w szpitalu miejskim na chirurgi mojemu ojcu na rane pooperacyjną szeroką na 14 cm nałozyły opatrunek 5 cm a reszty rany przylepiły zwykly klejacy plaster bez gazy .Myslałam ,ze zawału dostanę jak to zobaczyłam.Nie zyczliwe,opryskliwe jak przekupy z targu
- 14 11
-
2012-05-13 11:36
trzeba było je ochrzanić i złożyć skargę u ich przełożonego. a nie wypisywać na forum swoje żale.
- 1 2
-
2012-05-12 18:49
pielęgniarki ze szpitala w Redłowie
to najgorsze, najbardziej niemiłe, wredne i okropne baby z jakimi miałam w życiu do czynienia. najgorszemu wrogowi nie życzę spotkania z nimi !
- 13 10
-
2012-05-12 20:45
Brawo Iwona ;)) (2)
pozdrawiam wszystkie położne ;)
- 8 2
-
2012-05-13 11:37
po stokroć popieram!!!
- 0 1
-
2012-05-20 12:24
Wszystkiego najlepszego kochanie koleżanki.
- 0 0
-
2012-05-12 20:45
lubię siostry przełożone
wielkokrotnie
- 5 5
-
2012-05-12 21:05
za 1600zł narażać się na choroby obcych ludzi? (7)
MASOCHIZM. Ja za 10 tys bym tego nie robił. Lekarze mając świadomość żeczy zarabiają 30-100 tysi miesięcznie.
- 11 4
-
2012-05-12 21:35
chyba... (1)
Cię suty drą.
- 4 2
-
2012-05-14 20:58
fiskus już cie namierza konowale
- 1 1
-
2012-05-12 21:46
I kto to mówi?
Człowiek, który nie pracując w służbie zdrowia jest w niewiele mniejszym stopniu narażony na te wszystkie choroby tylko podczas przebywania wśród ludzi na ulicy, a to za darmo ;]
p.s. Pielęgniarki też w programie studiów mikrobiologię mają, a świadomość w tym zakresie przeważnie większą niż lekarze. Wnioskuję z praktyki- 3 2
-
2012-05-12 21:57
(2)
lekarz szczegolnie po studiach to chyba nie 30 do 100 patykow :)
- 6 0
-
2012-05-12 22:18
(1)
a od kiedy to lekarz może nie być po studiach?
- 2 0
-
2012-05-13 18:17
przetlunmacze Ci :) chodzi o okres od razu po studiach gdzie mlodym lekrzom w Polandzie nie powodzi sie az tak jak sobie spoleczenstwo mysli.
pozdro
zyx- 0 3
-
2012-05-12 22:19
Jest gorzej można złapać wszy albo świeżba!
- 1 1
-
2012-05-12 21:10
CZESC, (1)
JA WAS LUBIE,LEKARZY NIE
- 12 5
-
2012-05-12 21:58
My cie tez nie lubimy
- 2 1
-
2012-05-12 21:22
Doceńmy Pielęgniarki i położne:)
mam 3 dzieci...i bardzo miło wspominam każdy poród,...choć nie było łatwo...
ZA każdym razem położne"złote KOBIETY"- na prawdę wkładały serce w swoją pracę -BARDZO JE CENIĘ:)
Życzę godziwych zarobków i dużo, dużo zdrówka i uśmiechu:)- 13 3
-
2012-05-12 21:34
Serdecznie pozdrawiam wszystkie pielęgniarki z którymi miałam przyjemność obcować podczas ostatnich godzin przed porodem w Szpitalu PCK w Redłowie. Także Panią Iwonę Wojtuszko - przemiłą osobę i kompetentnego specjalistę. Ich praca jest bardzo wymagająca a mimo wszystko potrafią okazać pacjentkom ciepło i zrozumienie.
- 11 2
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.