Przedstawiamy artykuł z cyklu pt. Porada eksperta. Specjaliści z różnych dziedzin udzielają w nim porad na pytanie nadsyłane przez naszych czytelników.
Dzisiaj porady udziela dermatolog
Kamila Szarmach z Gabinetu Dermatologii Ogólnej i Estetycznej w Gdańsku .
Problem:"Od jakiś 3 lat pojawiają mi się białe plamy na brzuchu i plecach. Za każdym razem podczas wizyty u dermatologa dostawałem jakieś maści, które były bardzo drogie, a skuteczne tylko na pewien czas. Przeważnie owe plamy dostaję w okresie zimowym, po czym latem je opalam i jest ok, do czasu, kiedy znów przyjdzie zima. Proszę o radę jak z tym walczyć i czym to jest spowodowane. Zaznaczam, że plamki są lekko czerwone, a po kuracji z maściami - białe."
Odpowiedź:Z pana opisu wynika, że najprawdopodobniej zachorował Pan na łupież pstry.
W tej chorobie na karku, plecach, klatce piersiowej, ramionach pojawiają się plamki, najczęściej o średnicy kilku centymetrów. Czasami mogą się zlewać zajmując większe obszary skóry. Początkowo są to dobrze odgraniczone, lekko czerwone plamki, które z czasem przekształcają się w białe odbarwienia. Określenie "pstry" odnosi się właśnie do tego dwojakiego zabarwienia zmian skórnych.
Chorobę wywołuje drobnoustrój Malassezia furfur (zwany także Pityrosporum ovale), który produkuje m.in kwas azelainowy hamujący powstawanie melaniny, czyli barwnika skóry. Dlatego właśnie początkowo zmiany mają kolor czerwonawy a potem biały.
Czasami zmiany zapalne (różowoczerwone) są początkowo mało widoczne i mogą być niezauważone przez pacjenta, dopiero jak skóra się opali pojawiają się białe plamy. W takiej sytuacji rozpoznanie choroby jest trudniejsze.
Jednak także u Pana przy ustaleniu ostatecznego rozpoznania należy wziąć pod uwagę inne choroby skóry, które mogą przypominać łupież pstry, np. łupież biały, bielactwo, rogowacenie mieszkowe, podrażnienie skóry spowodowane przesuszeniem w okresie zimowym.
Jeżeli są wątpliwości diagnostyczne, wówczas wykonuje się badanie mykologiczne. W laboratorium pociera się skórę łopatką i bada pod mikroskopem tzw. zeskrobiny. W przypadku łupieżu pstrego widoczny jest drobnoustrój Malassezia.
Łupieżem pstrym można zarazić się przez kontakt z chorą osobą lub jej przedmiotami osobistego użytku (m.in. pościelą, bielizną, ręcznikami). Można także zachorować po wizycie w solarium, jeżeli skorzystaliśmy z tego samego łóżka opalającego, na którym przed nami leżał chory. Bezpieczne są solaria, w których się stoi, bo tu nie ma kontaktu skóry z plastikowymi ściankami urządzenia.
Ryzyko zachorowania zwiększa się, gdy organizm jest osłabiony, np. po chorobie, w trakcie diety odchudzającej czy po leczeniu sterydami. Przewlekaniu się zakażenia i nawrotom sprzyja nadmierne pocenie się. Nawroty bywają częste u osób podatnych.
Do leczenia łupieżu pstrego wykorzystuje się leki przeciwgrzybicze. W łagodniejszych postaciach choroby stosuje się leczenie miejscowe, w przypadkach cięższych i w nawrotach, ogólne (tabletki). Z leków, które można otrzymać bez recepty dostępne są Clotrimazol, Daktarin, Lamisilatt, Micetal, Mikonal, Mycospor, Mycodermina, Nizoral, Noell, Tenasil, Terbiderm, Undofen Max, Unguentum Undecylenicum. Preparaty te zawierają leki przeciwgrzybicze w postaci płynów na skórę, atomizerów, kremów, maści i szamponów. Wspomagająco stosuje się także substancje odkażające i złuszczające jak rezorcyna np. zawarta w preparacie Versic, czy Pigmentum Castellani, który zawiera także fenol i kwas borowy, również działające odkażająco.
Czasami leczenie łupieżu pstrego jest długotrwałe o czym pan się osobiście przekonał. Jeżeli leczenie miejscowe zawiodło, wówczas uzasadnione będzie przeprowadzenie terapii ogólnej. Jednak proponuję zwrócić się o pomoc do tego samego dermatologa, ponieważ on już wie, jakie leki są u pana nieskuteczne i będzie mógł zaproponować odpowiednie leczenie. Jeżeli jest to niemożliwe, wówczas proponuję pojawić się u nowego lekarza z kompletną listą stosowanych do tej pory specyfików. To ułatwi wybór skutecznej terapii.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy