- 1 Psychopata - kim jest i czy można go wyleczyć? (15 opinii)
- 2 Córka złamała rękę, ale do ortopedy nie da się umówić (67 opinii)
- 3 261 przypadków krztuśca w lipcu na Pomorzu (160 opinii)
- 4 Opieka wytchnieniowa w dzień. Dla kogo? (7 opinii)
- 5 Ilu psychologów brakuje w szkołach? (35 opinii)
- 6 Kombucha i syrop z czarnego bzu. Smaczne i zdrowe? (6 opinii)
Psychopata - kim jest i czy można go wyleczyć?
- Osoby z rozpoznaną osobowością psychopatyczną są w większym stopniu skłonne do okrucieństwa, interakcji z innymi opartej na władzy, mniej chaotyczni i impulsywni. Cechuje ich przemyślane działanie oraz pozbawienie uczucia wstydu - mówi Przemysław Sieracki, lekarz, specjalista psychiatrii z Wojewódzkiego Szpitala Psychiatrycznego w Gdańsku. Rozmawialiśmy o diagnozowaniu i leczeniu pacjentów z dyssocjalnymi zaburzeniami osobowości.
Dr Przemysław Sieracki: Dyssocjalne zaburzenia osobowości (obejmuje osobowość psychopatyczną) według międzynarodowej klasyfikacji chorób ICD-10 występują u ok. 3% populacji. Częściej występują u mężczyzn niż u kobiet. Osoby z cechami dyssocjalnych zaburzeń osobowości częściej niż ogół społeczeństwa wchodzą w konflikt z prawem. Często są niezdiagnozowane z uwagi na to, że nie widzą powodów do odbycia konsultacji psychiatrycznej i psychologicznej. Nie mają także motywacji do ewentualnego leczenia. Jeżeli poddadzą się leczeniu są zazwyczaj do tego przymuszone przez rodzinę, osoby bliskie lub zobligowane wyrokiem sądu.
Łatwiejsza rejestracja do psychologa dla dzieci i młodzieży
Czym przejawia się osobowość o cechach psychopatycznych?
Aby rozpoznać dyssocjalne zaburzenia osobowości lekarz psychiatra musi stwierdzić co najmniej 3 objawy spośród wymienionych: bezwzględne nieliczenie się z uczuciami innych, silną i utrwaloną postawę nieodpowiedzialności i lekceważenia społecznych norm, reguł i zobowiązań, niezdolność utrzymania trwałych związków z innymi, chociaż nie występują trudności w ich nawiązywaniu, bardzo niską tolerancję frustracji i niski próg wyzwalania agresji, w tym zachowań gwałtownych, niezdolność przeżywania poczucia winy i wykorzystywania doświadczeń, a w szczególności - doświadczanych kar, wyraźną skłonność do obwiniania innych lub wysuwania pozornie zasadnych racjonalizacji zachowań, które skutkują konfliktami z otoczeniem.
Dodatkowo osoby z rozpoznaną osobowością psychopatyczną w są większym stopniu skłonne do okrucieństwa, interakcji z innymi opartej na władzy, mniej chaotyczni i impulsywni. Cechuje ich przemyślane działanie oraz pozbawienie uczucia wstydu. Na rozwój osobowości dyssocjalnej wpływ mają czynniki genetyczne, biologiczne i środowiskowe m.in. deprywacja psychospołeczna (zaniedbanie społeczne i emocjonalne), przemoc w rodzinie i słabe umiejętności wychowawcze rodziców.
Osoba o cechach psychopatycznych może się ukrywać i próbować zatajać swoje zachowanie? W jaki sposób się diagnozuje taki stan?
W większości osoby z rozpoznaniem osobowości dyssocjalnej mają normalny lub ponadprzeciętny poziom inteligencji i mogą próbować zatajać swoje zachowanie. Aby rozpoznać to zaburzenie musi być przeprowadzone badanie psychiatryczne i diagnostyka psychologiczna.
Czy w przypadku dokonania zbrodni, osoba jest w pełni świadoma swoich czynów i konsekwencji? Czy powinna być karana na równi z innymi przestępcami?
W przypadku dokonania zbrodni osoba z rozpoznanymi zaburzeniami osobowości jest w pełni świadoma swoich czynów, zdolna do rozpoznania ich znaczenia oraz konsekwencji. Powinna być karana tak jak inni przestępcy.
Każda osoba z antyspołecznymi zaburzeniami osobowości ma tendencje do agresji?
Z uwagi na deficyty empatii, nadmierną drażliwość i lekceważenie norm, reguł i zobowiązań społecznych osoby z rozpoznaniem dyssocjalnych zaburzeń osobowości maja niski próg wyzwalania agresji. Może ona być wywołana różnymi czynnikami m.in odmową lub brakiem możliwości uzyskania zamierzonego celu.
Jakie są możliwości terapeutyczne?
Podstawową i jedyną metodą leczenia dyssocjalnych zaburzeń osobowości jest psychoterapia. Pacjenci ci jednak są najbardziej oporni na leczenie, szczególnie przy wyższym natężeniu cech psychopatycznych. Leczenie farmakologiczne jest nieskuteczne.
Miejsca
Opinie wybrane
-
1 godz.
Kazdy psychiatra po 5 latach pracy sam musi sie przebadac.
- 6 2
-
21 min
Mój mąż jest psycholem
Nie liczy się z innymi ludźmi, ma zero empatii, jest bezwzględny, kłamie, jeśli daje na rodzinę to tylko po to zeby jego ego poczuło się lepiej, nie daj Boże żona tez będzie dobrze zarabiać, od razu chory, niezdolny do pracy, ma depresje, nic nie może do tego stopnia że musze się zwolnić z pracy żeby zająć się rodzina. I oczywiście wdzystko co złe to moja wina..
- 0 1
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.