Aleksandra Rudzińska
2003-09-03 13:08
Wrócił po ciężkiej pracy zmęczony, otworzył drzwi, wszedł do środka. Na chwilę usiadł by odpocząć, pomyśleć o minionym dniu i o tym co będzie jutro. W kuchni widzi jak krząta się połowica z jakąś szmatą na głowie. Po twarzy spływa jej razem z potem niby makijaż zrobiony na prędce jeszcze rankiem. Nie dostrzega zmartwień męża, mówi tylko z dala "Wiesz co? Trzeba kupić ... bo się skończyło, a ... zespsuł się, no i do garka nie ma już co włożyć ... A wiesz? Ten mąż Haliny taki obrotny, wszystko potrafi załatwić, wszystko w domu zrobi. Dlaczego Ty taki nie możesz być?". Facet wstał, nie czekał już na obiad, zapragnął tylko chwili zrozumienia. Wyszedł z mieszkania udając się w dobrze znanym sobie kierunku. Tu mnie znają, tu mnie rozumieją, tu na chwilę można zapomnieć. Następne piwo wypija, później następne ... Po kilku latach nie ma po co wracać do domu. Domu? Czy domem są ściany zawładnięte tyranem w spódnicy? Poniżony przez pracodawcę, żonę i w końcu życie postanawia nie wracać. Teraz czuje się wolnym. Naprawdę wolnym. Nie ma szefa, nie ma gderliwej żony pałającej nienawiścią i rządzą zemsty, nie ma rachunków, zobowiązań. Robi co chce, kiedy chce i jak chce. czasami tylko chłód ogarnia ale to i tak lepsze od dobrowolnego więzienia jakim jest ten niby dom. Najbardziej brak tylko miłości córki, syna. Tak bardzo chciałby przytulić dzieci do siebie, pójść razem na spacer. Wie, że tego nie zrobi bo dzieci wstydzą się. Nie rozumieją, że po utracie pracy nie miał żadnego wsparcia moralnego, nikt nie chciał jemu pomóc a żona. Żona wycisnęła jak gąbkę, zniszczyła psychicznie aż w końcu pozbyła się. Tak. Odszedł dobrowolnie ale czy dzisiaj jeszcze cieszyłby się życiem? Mógłby skończyć w więzieniu lub na oddziale dla psychicznie chorych. Brak tylko tych dzieci i ich szczerej miłości spaczonej przez zawistną matkę.
Taki mniej więcej mógłby być drugi koniec kija.
2003-09-03 13:20
"jak se pościelesz tak się wyśpisz"
jak mówi ludowe
albo też
"widziały gały co brały"
:]
2003-09-03 13:24
bardzo słaby psychicznie ten pan, którego opisał no name
2003-09-03 13:30
hlip
prawie się wzruszyłam
jeszcze nie wspomniałeś o okazywaniu przez niego wsparcia i zrozumienia dla żony (też przecież człowiek i potrzebuje)
2003-09-03 13:37
bezdomność to sposób na beztroskie życie
zero obowiązków
opórowo przyjemności:))
2003-09-03 13:42
"Żona wycisnęła jak gąbkę, zniszczyła psychicznie aż w końcu pozbyła się"
beka :)))))
2003-09-03 13:44
A skąd ta pewnaść że on kocha dzieci i tęskni ??
Może tylko brak mu bezbronnej osoby do bicia, żeby wyładować frustracje dnia codziennego...?
A może cieszy się że bachor nie gdera mu nad głową że potrzebuje na zeszyty jak on za to ma flachę taniego wina...?
Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia ;))
2003-09-03 13:50
Ale opowiastka wzruszająca, ściskająca serce ;)
"Z życia szarego człowieka"- stłamszony przez los, okrutną żonę, pracodawcę. A przecież mógł być wielki...!
Wszystko, gdyby nie oni...
;)))
2003-09-03 13:50
siedział skulony z zimna w barze "miś" nad niedopitym kuflem piwa
nie miał już na więcej pieniędzy
dziś juz nikt nie wrzuci do puszki "śledziu w oleju" tego brzęczącego ochłapa zwanego jałmużną
nagle podmuch zimna wyrwał go ze słodkiego odurzenia
drzwi zamykaj człowieku!!
już nie człowieku - usłyszał schrypnięty głos przybysza
własnie żona mnie wycisnęła jak gąbkę, potem zniszczyła psychicznie a w końcu pozbyła...:))
więc witaj w naszym kółku "kawalerów z odzysku" usłyszał
2003-09-03 13:51
Portret psychologiczny potencjalnego seryjnego mordercy ;)
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
