2005-08-05 12:02
po chwili
jaki pan taka dupa
jaka sentencja taka kupa
2005-08-05 13:32
Ta historia z życia wzięta przypomina mi rodzinne opowiadania o pierwszym spotkaniu z sowieckimi wyzwolicielami pod koniec wojny. Byli weseli, rzucali się serdecznie na szyję i nazywali braćmi - ale po ich odjeździe niestety okazało się, że któryś z nich nasr... do czajnika!
Zawsze mi się to potem przypominało podczas szkolnej akademii z okazji Rew. Październikowej, kiedy intonowano pieśni o radzieckich żołnierzach : "Puskaj dziewczonka, prajdut dażdi. Sołdat wierniotsa, ty tolka żdi..."
2005-08-05 13:51
moja teściowa opowiadała że po przejściu ruskich znaleźli ich odchody między innymi w dziecięcym lalczynym wózeczku oraz NA szafie
więc może coś w tym jest...
2005-08-05 13:55
"Не плачь, девчёнка, пройдут дожди,
солдат вернётся, ты только жди".
Tak jest prawidlowo :)
Gdyby bukwy nie chcialy sie wyswietlac:
"Nie placz, dziewczonka, projdut dozdi..."
2005-08-05 14:14
A propos Rosjan w Gdansku...
Nie dalej jak w niedziele bedac w Gdansku zrobilem na Olowiance takie zdjecie.
http://www.chem.uw.edu.pl/people/AMyslinski/ger/01a.html
Niestety, nie da sie tu wstawiac grafiki, wiec ad hoc zrobilem strone www. Ten napis ma juz 60 lat. Musieli najpierw nadstawiac glowe, aby go wykonac, bo jakby miny byly, nie byloby juz tego "pisarza".
2005-08-05 14:16
ciag dalszy:
/people/ger/01a.html
2005-08-05 14:20
ciag dalszy:
/people/AMyslinski/ger/01a.html
Tak jest dobrze.
2005-08-05 14:51
A o takim przed chwila przeczytałem w Rz."Znany śląski profesor kardiologii Stanisław Pasyk został szefem kampani Andrju Lepera to własnie on prowadzi interesy wspólnie z gangsterami. Wystawione przez niego zwolnienia lekarskie pozwalały bandytom unikać aresztowań". Profesor dr hab. Pasyk od 1976 do 1993 r. był dyrektorem Wojewódzkiego Ośrodka Kardiologii w Zabrzu. KandysaT NA PREZYDENTA prof. Zbigniew Religa, komentując zarzuty pod adresem prof. Pasyka, napisał - Nic nie usprawiedliwia profesora (Rzeczpospolita z 26 marca) o prof. Pasyku: "Informacje o jego działalności - którą opisała gazeta, mną wstrząsnęły. To był szok, po którym nie mogę dojść do siebie". i CO WY NA TO????
2005-08-05 16:19
Jako jedno z pierwszych wspomnienie traumatyczne i wracające jak fala, które zapamiętam na całe życie było bolesne spotkanie z sąsiadami, a właściwie ich dziećmi.
Ale od początku. urodziłem sie mieszkałem na rogu reja i 20-go października, miejscu gdzie tramwaj linii 7 zawracał do oliwy, gdzie powstała petla trolejbusu linii 21 do gdyni. Ile razy tym trajtkiem zaiwaniałem na plac kaszubski, do muzeum marynarki wojennej przy skwerze, do "burzy", "batorego" daru pomorza" kto tego nie przeżył ten nigdy nie bedzie wiedział czemu gallux tak kocha gdynie. ona mi dawała okno na prawdziwy świat. PLO, PŻM, modele na 10-go lutego rozpalały wyobraźnie nielata aż do matczynej decyzji i smutnego końca w psu na bude potrzebnym mi "conradinum" gdyby mnie dała do budowlanki pewnie stawiałbym mosty dla pana starosty a tak moge se skleić kolejny modelik.
wracam na ziemie.
okolice mojej willi gdzie mieszkała dyrekcja sopockich zakładów przemysłu maszynowego znana bardziej jako PRI zamieszkawała po części ludność jak my, troche z centralnej troche ze lwowa i autochtoni wystraszeni szarzy nad wyraz uprzejmi tfu czuli pismo nosem:)
te wszystkie płotki millery flaishery szynaki dorsze kargule pamietam jak dziś
jest rok 1956 gallux ma 4 lata a siostra ma 8
jest 1 kwietnia dyngus śmigus, my niecierpliwi bo to nówka obrządek był cali na biegu ale matka nie puszcza najpierw nas musi wyszykować bo było nie było jest jakieś tam święto
dobre matczycho za punkt honoru uważała nasze wyżywienie i ubranie dobre najlepiej made in DDR bo to wtedy marka była jak dzis nike z całą resztą
z jedzenia masełko i wędlinka podczas kiedy sąsiedzi żarli pierwszą polską margaryne mleczną co przeciw ciązy jest skuteczną palme i zażerali to cukrem
ubrała nas tego dnia w nowiutkie kurtki z misia sztucznego co prawda i z czechosłowacji ale jak prawdziwy jak bonie dydy
w końcu nas wypicowała wysztafirowała i idziemy
tylko co wystawilismy z siostrą bo za rączkę a jakże mama jeszcze nas widzi z okna wiec tylko wystawilismy nosy za furtke a tu
fruuuuuuuuuuuuuuuuuuu
szambo leje sie z wiader
na nasze nówka misie
jezus maria
my w nogi do domu a w domu łomot
od matki
za misia
za nówka misia
trauma mi pozostała na całe życie i uczulenie na ludyczne obrządki
a w międzyczasie kiedy tak rwalismy do domu po drodze minelismy starą niemke i pamietam jej przerażony wyraz twarzy:) ta to musiała mieć dopiero mieszane uczucia:)
2005-08-05 16:42
Niezly kawalek prozy. Tak trzymaj.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
