Padaczka to choroba, która może ujawnić się w każdym wieku, a sam napad padaczkowy może przybrać różne formy, nie tylko tą powszechnie znaną w postaci drgawek. - Zdarzyło mi się mieć napad podczas rozmowy o pracę. Straciłam przytomność, całkowicie mnie odcięło, siedziałam i patrzyłam przed siebie - mówi pani Kasia, studentka kierunku lekarskiego, która choruje na młodzieńczą padaczkę miokloniczną.
Dzień Chorych na Padaczkę - kiedy obchodzimy?
Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że 14 lutego świętujemy nie tylko dzień zakochanych, lecz także obchodzimy Dzień Chorych na Padaczkę.
Św. Walenty jest patronem osób borykających się epilepsją, najczęstszą przewlekłą chorobą neurologiczną, która dotyka nawet 1 proc. populacji.
Padaczka - pojawia się zwykle niespodziewanie
Choroba pojawia się zwykle w sposób niespodziewany, tak jak w przypadku pani Kasi, studentki II roku kierunku lekarskiego
Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego.
- Miałam 14 lat i nie wiedziałam co się dzieje. Piłam herbatę i nagle wszystko wylewałam albo szłam i z powodu drgnięcia nogi nagle się przewracałam. Zawsze zdarzało się to po sytuacjach stresowych, po wysiłku albo po braku snu. W wieku 15 lat po raz pierwszy doznałam napadu z utratą świadomości i drgawkami. Było to na nocowaniu u koleżanek, wezwano karetkę i przewieziono mnie na SOR, a potem trafiłam na Oddział Neurologii Rozwojowej. Prawdopodobna diagnoza - młodzieńcza padaczka miokloniczna - opisuje Katarzyna Meller. Studentka medycyny rozpoczęła leczenie i przez dwa następne lata nie doświadczyła żadnych niepokojących objawów, nie pojawiały się też napady. Te wróciły dopiero przy próbie zmiany leków i obecnie zdarzają się sporadycznie, zazwyczaj w sytuacjach stresowych.
- Przykładowo napady wróciły w następstwie próbnych matur czy po egzaminach na studiach. Raz mi się zdarzyło mieć napad podczas rozmowy o pracę. Straciłam przytomność, całkowicie mnie odcięło, siedziałam i patrzyłam przed siebie - opowiada i dodaje, że napady zwykle trwają kilka minut. Pani Kasia dostała pracę i, jak sama podkreśla, wbrew obiegowej opinii, życie z padaczką to normalne życie, zwłaszcza jeśli pilnuje się higieny snu i stosowania farmakoterapii.
- Na początku ukrywałam padaczkę, bo trochę się wstydziłam. Powiedziałam wszystkim w moim otoczeniu, gdy napady wróciły. To bardzo ważne, bo zwiększa bezpieczeństwo - ludzie wiedzą co się dzieje i jak się mają zachować - dodaje pani Kasia.Osoby z padaczką żyją normalnie, mogą prowadzić samochody, korzystać z życia praktycznie bez większych ograniczeń.
Jakie są objawy padaczki?
Niestety w większości przypadków pacjenci nie są w stanie zauważyć objawów, które mogłyby zwiastować chorobę. Zwykle napad jest pierwszym symptomem padaczki, ale co bardzo istotne, jeden taki atak nie potwierdza diagnozy.
- Padaczka to choroba przewlekła, którą cechuje skłonność do powtarzających się i nawracających staków. Klasycznym objawem jest napad - duży, uogólniony, pacjent pada, sztywnieje i ma drgawki. Jest to natomiast jeden z rodzajów, ponieważ mamy napady polegające na nagłym zatrzymaniu czynności, zagapieniu się, dziwnych odczuciach, zmianach czuciowych czy elementach psychicznych. Jeśli coś się powtarza i to go niepokoi, to powinien zgłosić się do lekarza - mówi prof. dr n. med. Maria Mazurkiewicz-Bełdzińska, ordynator Kliniki Neurologii Rozwojowej Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Gdańsku. Na tę chorobą można zapaść w praktycznie każdym wieku. W 75 proc. padaczka rozpoczyna się do 18 roku życia. Część zespołów neurologicznych kończy się jeszcze w wieku młodzieńczym, ale część będzie rozwijać się dalej. Zachorować mogą zresztą też dorośli, którzy wcześniej nie borykali się z żadnymi symptomami.
- To są wyładowania elektryczne. Dochodzi do zaburzeń polaryzacji, pobudzenia komórek nerwowych i ognisko padaczkowe sieje takim wyładowaniem elektrycznym, które w kaskadzie niesie objawy neurologiczne. Padaczka jest fascynująca, ponieważ pokazuje nam jak działa układ nerwowy - jeśli mamy napady z ognisk skroniowych odpowiedzialnych za pamięć i emocję, to pacjenci opowiadają co odczuwają. My wiemy jak mózg jest zorganizowany, wiemy gdzie mieszczą się poszczególne reprezentacje doznań czy ruchu- dodaje prof. dr n. med. Maria Mazurkiewicz-Bełdzińska.Wyróżnia się wiele etiologii padaczki, w tym między innymi metaboliczne, zapalne, autoimmunologiczne czy genetyczne. Czasami jednak nie wiemy dlaczego ta padaczka się pojawiła.
Atak padaczki - jak się zachować?
Tak jak opisują to specjaliści, napady mogą przebierać różną formę. Natomiast w klasycznym napadzie występują drgawki i utrata świadomości. W większości przypadków napady są samoograniczające się bez ingerencji medycznych. Jeśli wiemy, że ktoś ma potwierdzoną padaczkę, a objawy ustępują po kilku minutach, nie ma potrzeby wzywania pomocy medycznej. Ta powinna zostać zawiadomiona przy dłuższych atakach, kiedy świadomość nie wraca, natomiast zawsze trzeba pamiętać o odpowiednim ułożeniu chorego.
- Nie należy się tego bać, to nie jest opętanie. Trzeba taką osobę ułożyć w pozycji bocznej. Jeśli jest poduszka, to podłożyć pod głowę, nie należy jej jednak podtrzymywać, ani wkładać nic między zęby - mówi Katarzyna Meller.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy