• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Spotkali się 70 lat po zdaniu matury

Magdalena Raczek
30 lipca 2024, godz. 08:00 
Opinie (50)
Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury. Od lewej stoją: Ciosańska Daniela, Licznerska Joanna, Frelich Marian, Genz Gizela, Skiba Maryla, Hejnowska Halina. Siedzą od lewej: Górecka Sabina, Małecka Urszula, Rejmus Bogumiła. Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury. Od lewej stoją: Ciosańska Daniela, Licznerska Joanna, Frelich Marian, Genz Gizela, Skiba Maryla, Hejnowska Halina. Siedzą od lewej: Górecka Sabina, Małecka Urszula, Rejmus Bogumiła.

Spotykają się co roku przy kawie i ciastku. Tym razem wypadła okrągła rocznica, a dokładnie jubileusz 70-lecia zdania ich matury. Gdynianie, absolwenci dawnego Technikum Handlu Zagranicznego - grupka ośmiu pań i jeden pan - spotkali się z tej okazji w Cukierni SowaCentrum Handlowym Batory w Gdyni, by uczcić ten jubileusz, powspominać dawne czasy, porozmawiać i pobyć w swoim gronie.



IMPREZY I WYDARZENIA Jubileusze w Trójmieście

Orkiestra Księżniczek - Największe Przeb
paź 12
Orkiestra Księżniczek - Największe Przeb
Kup bilet

Absolwenci Technikum Handlu Zagranicznego



Jak ci się podoba inicjatywa spotkań absolwentów?

Uczęszczali do Technikum Handlu Zagranicznego, które w latach 1929-1966 mieściło się w Gdyni przy ul. Morskiej 77 (dawniej Czerwonych Kosynierów)Mapka. Do klasy chodziło ok. 30 osób. W 1954 r. zdawali maturę.

Teraz ich szkoła to Zespół Szkół Administracyjno-Ekonomicznych. Na przestrzeni lat wiele razy zmieniła swoją nazwę, profil i siedzibę przez zmiany systemu oświaty czy polityczno-gospodarcze. W latach 1925-1932 Szkoła Handlowa miała siedzibę w Wejherowie, następnie przeniesiono ją do Gdyni. Do użytku szkoły przekazano część pomieszczeń budynku szkolnego w Gdyni przy ul. Morskiej 79. W 1936 r. powołano Gimnazjum Kupieckie Szkoły Handlowej przy ul. Morskiej 77. Szkoła funkcjonowała do 1939 r. Po wojnie działały tam szkoły handlowe, w tym Państwowe Liceum Handlu Zagranicznego oraz wspomniane Technikum Handlu Zagranicznego (w latach 1949-1958). Obecnie szkoła mieści się w Gdyni przy al. Zwycięstwa 194Mapka.

  • Po maturze ustnej na zewnątrz szkoły.
  • W trakcie matury.
  • Po maturze ustnej.
  • Komisja na maturze ustnej.
  • Klasa w trakcie zajęć.

Matura w 1954 r.



Absolwenci (rocznik 1935) spotykają się co roku, kto może. W ostatnim czasie to zwykle ok. osiem osób, a dokładnie siedem pań: Joanna Licznerska, Daniela Ciosańska, Sabina Górecka, Urszula Matecka, Maryla Skiba, Bogumiła Rejmus, Gizela Genz oraz jeden pan Marian Frelich. Wszyscy od lat mieszkają w Gdyni.

- Dwie klasy były z językiem niemieckim i dwie z angielskim. Ja zdawałam maturę z niemieckiego, polskiego i matematyki. Matura była pisemna oraz ustna. Nasza klasa była bardzo zgrana - wspomina pani Joanna Licznerska.

Pani Joanna Licznerska z panią Sabiną Górecką przed Hartwigiem po praktyce. Pani Joanna Licznerska z panią Sabiną Górecką przed Hartwigiem po praktyce.

Praktyki w Hartwigu



Poza nauką w szkole uczniowie technikum musieli odbyć praktyki. Panie Joanna Licznerska i Sabina Górecka praktyki miały w przedsiębiorstwie C. Hartwig Gdynia.. To jedno z najstarszych polskich przedsiębiorstw spedycyjnych z tradycjami sięgającymi 1858 r. W okresie PRL-u działało w formie przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Przedsiębiorstwo Spedycji Międzynarodowej "C. Hartwig" w Gdyni.

C. Hartwig Gdynia - zmiany właścicielskie i rozwój



  • 20-lecie matury w kasynie koło plaży w Gdyni.
  • 50-lecie matury w prywatnym domu.
  • Spotkanie z okazji 60-lecia matury.
  • W prywatnym domu u pani Gizeli Genz.
Spotkania z okazji kolejnych jubileuszów odbywały się w różnych miejscach, nie tylko w kawiarniach, ale i prywatnych domach, a nawet w gdyńskim kasynie - tam spotkanie zorganizowano w 20-lecie matury.


Wspomnienia z czasów wojny



To nie tylko okazja do rozmów, ale również do wspomnień. Wielu uczestników tego zlotu klasowego pamięta jeszcze czasy wojenne.

- Moja babcia, Joanna Licznerska, z domu Śliwińska, ma wiele ciekawych historii do opowiedzenia. Jedna z nich to historia jej dziadka Antoniego Borna, dzięki któremu ocalono najstarszy w Gdyni zabytek, czyli stojący do dziś na Oksywiu kościół pw. św. Michała Archanioła. Niemcy po zajęciu Gdyni mieli plany rozbiórki kościoła z uwagi na jego strategiczne położenie. Wzgórze, na którym stoi, było znakomitym punktem obserwacyjnym o ogromnym znaczeniu militarnym. Dowiedział się o tych planach ówczesny kościelny p. Jan Formella. Chcąc zapobiec tej decyzji, udał się do Antoniego Borna, ponieważ wiedział, że z uwagi na swój status materialny (był on skoligacony z posiadającą największe gospodarstwo rolne na Oksywiu rodziną Śliwińskich) i znakomitą znajomość języka niemieckiego, ma on szansę uratować kościół. Nie mylił się. Po wizycie Borna i Formelli u niemieckiego komendanta portu natychmiast wstrzymano prace rozbiórkowe - opowiada Wojciech Walder, wnuk pani Licznerskiej.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury. Pani Joanna Licznerska pierwsza od prawej.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
  • Spotkanie gdynian z okazji 70. rocznicy zdania matury.
- Moja siostra, Maria Śliwińska, jako 10-letnia dziewczynka jedyna ocalała 9 października 1943 r. z największego alianckiego bombardowania Gdyni, a konkretnie z bombardowanego budynku przy ul. Starowiejskiej (róg 3 maja, w miejscu dzisiejszej księgarni Róża Wiatrów)Mapka. Budynek był kompletnie zburzony, a na skutek bombardowania zginęli wszyscy znajdujący się w środku, poza moją siostrą. Uratowało ją to, że nad jej głową znajdowała się kanapa. Po 7 godzinach leżenia pod gruzami jej słabe wołanie o pomoc usłyszał mały chłopak będący częścią ekipy poszukiwawczej. Zaangażowano go do poszukiwań, ponieważ mógł wcisnąć się w wąskie szczeliny. W bombardowaniu zginęła towarzysząca siostrze gosposia, Klara Kobiela. Zaniepokojeni brakiem powrotu siostry do domu zaczęliśmy jej szukać. Znalazł ją w szpitalu mój wujek Leon Mosa, który wszedł do jej sali, ale jej nie rozpoznał. Siostra była tak zmieniona i połamana, że dopiero, gdy go zawołała, to się zorientował, że to ona - wspomina pani Licznerska, która może się poszczycić doskonałą pamięcią.

Schrony, bunkry i podziemia



- Babcia, będąc 8-letnią dziewczynką, uratowała całą rodzinę. Zwyczajowo w trakcie alarmów bombowych wszyscy chowali się w prowizorycznym bunkrze w ogrodzie. Jednak jednego razu babcia, bez żadnego jasnego powodu, stanowczo odmówiła udania się do ogrodowego bunkra i bardzo nalegała, żeby ukryć się w dużym, wojskowym bunkrze znajdującym się na Oksywiu koło kapliczki św. Rocha (stoi on tam do dziś). Po zakończonym alarmie okazało się, że do bunkra w ogrodzie wpadła duża lotnicza bomba i zupełnie go zniszczyła, rozrzucając cały rodzinny dobytek w promieniu kilkudziesięciu metrów. Gdyby nie postawa babci i jej wujka, dla którego była oczkiem w głowie, i jego decyzji, żeby posłuchać najmłodszego członka rodziny, wszyscy niechybnie ponieśliby śmierć w ogrodowym bunkrze. Rodzina po tej historii uważała, że działaniami babci kierowała jej zmarła przy porodzie matka - przytacza wspomnienia babci pan Wojciech.
Każda taka historia to w zasadzie temat na osobny artykuł.

Miejsca

Opinie (50) 4 zablokowane

Wszystkie opinie

  • (1)

    Piękna przyjaźń. No i dziewczyny bez tatuaży. Pozdrawiam.

    • 59 1

    • No i bez tych telefonów komórkowych.

      • 15 0

  • Tam się dstać, to trzeba było miec rekomendację od samego Bieruta.

    • 5 29

  • (2)

    Super,a dzisiejsza matura to jakaś komedia,wystarczy przyjść i zdane.

    • 25 9

    • Niedawno przeciez pisali jak wielu oblalo. (1)

      Ciekawe co z nimi teraz będzie? Cztery lata szkoly a na końcu klops. Nie wiem czy maja szanse na powtórne podejście.

      • 3 4

      • Można powtarzać

        można podchodzić do matury poprawkowej kilka razy, nawet jak zdało się a chce się mieć lepszy wynik, by jeszcze raz startować w rekrutacji na studia. Kiedyś też można było poprawiać maturę.
        Obecnie oblewają tylko ci, którzy wcale nie uczą się, a jest sporo takich osób, które przychodzą na maturę z marszu. Kończą szkołę i już pracują a po prostu przychodzą sobie na egzamin licząc że a nuż zdadzą.

        • 3 0

  • Cudownie, że jeszcze im się chce! Tylko pozazdrościć. Tylko podpis pod zdjęciem fatalny, najpierw nazwiska, a potem imiona. Kolejność trochę jak lista z dziennika.

    • 34 3

  • Opinia wyróżniona

    Super!

    Naprawdę gratuluję takiego towarzystwa , miło popatrzeć , siła ducha i nie tylko , dobry rocznik jednym słowem ;))

    • 70 1

  • Opinia wyróżniona

    Pięknie! (1)

    Życzę kolejnych okrągłych rocznic!

    • 145 0

    • A co to tam są niesmiertelni

      • 0 6

  • Opinia wyróżniona

    Dziękuję ...

    I poproszę o więcej takich artykułów. Żywa historia Gdyni. Proszę zorganizujmy w Gdyni festiwal reportaży z tematem czasów okupacji, póki żyją jeszcze osoby, które mogą się tą historią podzielić. Piękne życiorysy i przyjaźń. Zaczerpnijmy z tego wzorca ... Postawmy na propagowanie więzi.

    • 73 1

  • Prawde piszac to nigdy o takim technikum nie slyszalem. (5)

    Technika Budowy Okrętów (Conradinum), Mechaniczno Elektryczne, Łączności, Chłodnicze, Handlowe (chyba tak), ale o handlu zagranicznym nigdy mimo ze w Gdyni mieszkalem. Natomiast sama idea takich spotkan jest piekna.

    • 12 10

    • (3)

      W tych budynkach przy Morskiej kiedyś chyba było nawet Technikum Rybołówstwa, tam zdaje się na przestrzeni lat istniało wiele szkół które dziś już nie istnieją, zmieniały nazwy, profil, przechodziły reformy, przekształcenia.. Ja właśnie chodziłem do wspomnianego TBO Conradinum we Wrzeszczu, w l90

      • 10 0

      • Technikum Odzieżowe i Hotelarskie. (2)

        • 12 0

        • Po "odzieżówce" nie ma śladu.

          Hot. Gastronomiczne istnieje

          • 4 0

        • I Technikum Gastronomiczne! Miałem tam się uczyć, ale w ostatniej chwili zmieniłem na LO 2 w Gdyni na Wolności! Najbardziej byli wkurzeni starzy, którzy chcieli żebym pracował jako kucharz na promach! A tu zonk! Synek wybrał LO. Później WSM nawigacja i też pływałem na statkach ale jako oficer! Pozdrawiam wszystkich marynarzy z Gdyni rocznik ukończenia WSM 1975.

          • 1 0

    • Później w Technikum Ekonomicznym w Orłowie była klasa handlu zagranicznego. Spotkania odbywały się do roku 2017.

      • 8 0

  • Wspaniali Ludzie (2)

    I tak powinny wyglądac więzi międzyludzkie - spotykaja się osobiscie a nie tylko na fb czy tt. to jest swiat rzeczywisty, w którym ludzie sie przyjaźniki, szanowali, kochali. Nie było takiej obojetnosci jak dzis. Nie sądzę, aby młode pokolenia, za kilka, kilkanascie czy kilkadziesiąt lat tak sie spotykali....

    • 31 0

    • To ludzie tworzą więzi albo je niszczą.

      • 11 0

    • Bo to byli inni ludzie!!! Empatyczni , dobrze wychowani a przede wszystkim przyjacielscy! Dzisiaj nie uświadczysz takich ludzi, a jak są to , policzyć można na jednej dłoni.

      • 2 0

  • Absolwenci...

    Raczej absolwentki, bo absolwenci zapewne zasilili trójmiejskie cmentarze. Jeden absolwent na zdjęciu wiosny nie czyni... Moja matura to rok 1971 czyli 53 lata temu, zatem zostało mi 17 lat do takiej pięknej rocznicy ! Będę starał się ją świętować...

    • 14 3

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Reklama

Statystyki

Wydarzenia

ŚwiatłoSiła Festiwal Foto - Video

warsztaty, spotkanie, spacer

Pomorska Noc Naukowców

wykład, warsztaty, konferencja

Mniej światła, Więcej gwiazd 2024

spotkanie, pokaz

Sprawdź się

Sprawdź się

Wybierz poziom

Kolor kwiatów pachnącego groszku zależy od:

 

Najczęściej czytane