W środę i czwartek odbyło się przesłuchanie kolejnych siedmiu świadków, zeznających w procesie ws. nieprawidłowości w oświadczeniach majątkowych prezydenta Gdańska. Większość zeznań nie wniosła zbyt wiele do sprawy i było przeplatanych odczytywaniem zeznań złożonych uprzednio w prokuraturze. Najciekawsze wątki dotyczyły kwestii darowizn na kwotę ok. pół miliona złotych, przekazanych przez pradziadków na rzecz dwóch córek Adamowicza.
trudno powiedzieć, postępowanie może się nieoczekiwanie przedłużyć20%
nie, ten proces jest prowadzony w przewlekły sposób67%
Przypomnijmy: toczący się od końca września przed Sądem Rejonowym Gdańsk-Południe proces dotyczy nieprawidłowości w oświadczeniach majątkowych Pawła Adamowicza za lata 2010-2012. Prezydent Gdańska nie umieścił w nich informacji o dwóch mieszkaniach oraz podał zaniżoną sumę zgromadzonych oszczędności. Rozbieżności sięgały od kilkudziesięciu do ponad 300 tys. zł.
Adamowicz zapewniał śledczych, że nieprawidłowe wypełnienie dokumentów jest po prostu pokłosiem pomyłki, którą nieświadomie powielał w kolejnych oświadczeniach. Mimo tego, podczas pierwszego posiedzenia sądu w tej sprawie skorzystał z przysługującego mu prawa do odmowy składania wyjaśnień. Podobnie postąpili wszyscy członkowie jego najbliższej rodziny, którzy mieli zeznawać w połowie listopada.
W środę i czwartek, na salę rozpraw zostało wezwanych łącznie siedmiu świadków. Pierwszego dnia zeznawało dwoje pracowników I Urzędu Skarbowego w Gdańsku oraz kuzyn małżonki Adamowicza, natomiast drugiego dnia kolejna pracownica wspomnianego już urzędu skarbowego, dwie pracownice Pomorskiego Urzędu Wojewódzkiego z Zespołu ds. Ochrony Informacji Niejawnych oraz wiceprezydent Gdańsk Piotr Grzelak.
Brak wglądu do baz danych banków
Przytłaczająca większość zeznań składanych przez urzędników wniosła do sprawy niewiele nowego. Na wiele z zadanych pytań, dotyczących analizowanych przez nich oświadczeń majątkowych Adamowicza, świadkowie nie byli w stanie odpowiedzieć. Jak nietrudno domyślić się, tłumaczyli się znacznym upływem czasu od chwili, gdy przeprowadzali omawiane czynności. W związku z tym, prokurator wielokrotnie wnosił o odczytywanie wcześniej złożonych zeznań, które w każdym przypadku zostały podtrzymane.
Co ciekawe, część urzędników - czy to z urzędu skarbowego czy urzędu wojewódzkiego - nie dopatrzyła się żadnych nieprawidłowości w oświadczeniach Adamowicza i nie widziała podstaw do wszczęcia postępowania przez Urząd Kontroli Skarbowej. Jak to możliwe, że nie ujawnili nowych, istotnych składników majątkowych oraz nie zweryfikowali ich pochodzenia? Często powtarzanym tłumaczeniem był fakt, że ani urząd skarbowy, ani urząd wojewódzki, nie mają wglądu do danych gromadzonych przez banki, np. o udzielonych pożyczkach.
Szycie ubrań dla elit i walizka ze złotem
Zdecydowanie najciekawsze okazały się zeznania dotyczące kwestii darowizn na łączną kwotę ok. pół miliona złotych, jakie nieżyjący już dziadkowie Magdaleny Adamowicz przekazali jej dzieciom. W tej sprawie toczy się odrębne postępowanie karno-skarbowe. Na temat darowizn pierwszy zeznawał 38-letni kuzyn małżonki prezydenta Gdańska.
Prokurator Piotr Baczyński zadał mężczyźnie mnóstwo pytań, dotyczących statusu majątkowego darczyńców oraz ich relacji z krewnymi. Z zeznań 38-latka wyłonił się obraz ludzi skromnych, pracowitych i stosunkowo zamożnych, którzy szczodrze obdarowywali swoje dzieci i wnuki, czy to z różnego rodzaju okazji czy w razie problemów finansowych.
- Dziadkowie ciężko pracowali i byli zamożnymi ludźmi. Zajmowali się ogrodnictwem i sprzedawali warzywa, a latem prowadzili gastronomię pod Ustką. Ponadto babcia szyła ubrania, a dziadek wytwarzał meble. Mieli wysokie emerytury i dostali odszkodowania za okres II wojny światowej - babcia za pobyt w obozie, dziadek na roboty przymusowe. Byli bardzo wrażliwymi ludźmi. Pomagali finansowo wszystkim członkom rodziny - mówił kuzyn żony Adamowicza. O kwestię darowizn przekazanych przez dziadków Magdaleny Adamowicz dla jej dwóch córek została również przepytana kolejna osoba - pracownica I Urzędu Skarbowego w Gdańsku.
- W sprawie darowizn prowadziłam dodatkowe postępowania. Nie dałam wiary wyjaśnieniom Magdaleny Adamowicz w sprawie źródła darowizn. Pojawiały się m.in. tłumaczenia, że dziadkowie żyli oszczędnie, babcia szyła ubrania dla elit w Słupsku, a dziadek przywiózł po wojnie walizkę ze złotymi monetami. Magdalena Adamowicz była wielokrotnie wzywana do złożenia dokumentów dotyczących darowizn, ale nigdy tego nie zrobiła - powiedziała świadek.
Emocjonalna rozmowa z żoną o finansach
Ostatnią osobą, która zeznawała podczas dwudniowych przesłuchań, był wiceprezydent Gdańska Piotr Grzelak. Prokurator przepytał go odnośnie pewnej sytuacji, której Grzelak był świadkiem jeszcze jako asystent Adamowicza, czyli najpóźniej w 2010 roku.
- Nie pamiętam dokładnie w którym roku, ale kojarzę, że byłem świadkiem telefonicznej rozmowy, która miała miejsce w gabinecie prezydenta. Prezydent prowadził bardzo emocjonalną rozmowę telefoniczną ze swoją małżonką na tematy finansowe. Miał pretensje, że czegoś brakowało w dokumentach. Z treści rozmowy wynikało, że rozłożone na biurku prezydenta dokumenty również dotyczyły kwestii finansowych. Nie wykluczam, że były one związane z oświadczeniami majątkowymi - relacjonował Grzelak. Zarówno prokurator, jak i sędzia, wytknęli Grzelakowi, że podczas zeznań złożonych w prokuraturze w 2015 roku, mówił o "wypełnianiu oświadczenia przez prezydenta", jednak na sali sądowej nie potwierdził tego faktu. Wiceprezydent tłumaczył się, że nigdy nie rozmawiał z Adamowiczem na tematy finansowe, nie zaglądał do treści rozłożonych na biurku dokumentów, a jego domniemanie wynikało wyłącznie z treści zasłyszanej rozmowy. Prokurator zapytał więc, dlaczego Adamowicz poprosił, aby Grzelak był świadkiem w tej sprawie.
- Nie wchodziliśmy w sprawy prywatne, a za takie uważam sprawy finansowe. Domyślam się, że wynika to z faktu, iż od 10 lat pracujemy razem. Prezydent prosi, człowiek się zgadza. Naturalna sprawa. Prezydent nigdy nie sugerował mi, jakie mam złożyć zeznania - podsumował Grzelak.
Problemy i obowiązki Adamowicza w 2010 roku
Natomiast z odpowiedzi na pytania obrońcy Adamowicza, mecenasa Glanca, wyłonił się obraz Adamowicza jako osoby zapracowanej, która nie ma czasu na należyte angażowanie się w sprawy domowe. Grzelak mówił również m.in. o problemach osobistych Adamowicza (pobyt żony i ojca w szpitalu) i organizacji uroczystości żałobnych po katastrofie smoleńskiej, które bardzo absorbowały go w 2010 roku.
Ta część zeznań w pełni pokrywała się z wyjaśnieniami prezydenta, które złożył wcześniej w prokuraturze. Adamowicz mówił wówczas, że błędu w oświadczeniach dokonała nieświadomie jego żona, a on nie zweryfikował go i bezwiednie powielał. Powodem jego niefrasobliwości miał być właśnie brak czasu na obowiązki rodzinne, na który złożyły się potwierdzone przez Grzelaka czynniki.
Samozwańczy oskarżyciel nie daje za wygraną
Na koniec warto wspomnieć o incydentach, które stały się już nieodłącznym elementem kolejnych odsłon procesu Adamowicza. Podobnie jak podczas wszystkich dotychczasowych posiedzeń sądu, również w środę i czwartek na sali rozpraw pojawił się Marek Kiewłen. Zgodnie ze swoim zwyczajem, podchodził do barierki przed rozpoczęciem posiedzenia, przedstawiał się jako "oskarżyciel posiłkowy" i prosił sąd o udzielenie mu głosu.
Marek Kiewłan zostaje usunięty z sali sądowej
Na pierwszej rozprawie, mężczyzna zarzucił Adamowiczowi "bezprawne wybudowanie domu na jego nieruchomości" oraz "działanie w zorganizowanej grupie przestępczej". Za każdym razem, sędzia Karolina Kozłowska tłumaczy Kiewłenowi, że nie jest stroną w procesie, a wszelkie bezprawne działania powinien zgłosić organom ścigania. I za każdym razem, ostrzeżenia sędzi nie robią na nim żadnego wrażenia, co skutkuje wyprowadzeniem go z sali sądowej przez funkcjonariuszy policji.
Proces zakończy się najwcześniej w kwietniu
Zgodnie z terminarzem, proces ws. nieprawidłowości w oświadczeniach majątkowych prezydenta Gdańska potrwa co najmniej do kwietnia przyszłego roku. Wśród świadków, którzy wciąż oczekują na przesłuchanie na sali sądowej znajduje się m.in. Tomasz Arabski, były szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Najbliższe posiedzenie sądu zostało wyznaczone na 22 stycznia.
Warszawa może teraz opluwać Trójmiasto dzięki takiej postawie i nieprzejrzystości naszego sołtysa.
Te spaprane zeznania tak mi nie przeszkadzają jak jego członkostwo w zarządzie Saur. Gdyby tak całą swoją energię skierował w rozwiązanie problemu kompostowni z Szadółek zamiast w szemrane interesy , dziś nie byłoby podwójnego smrodu.
6 lat
203
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-12-14 22:06
Jeszcze sie okaze ze trafi za kratki przed wyborami :) (2)
6 lat
183
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-12-14 22:12
tak, tak okaze; analfabeto
6 lat
13
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-12-14 22:27
to kwestia drugorzędna - kiedy
6 lat
11
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-12-14 22:26
Jak Paweł ... Piskorski (1)
Piskorski też się podobnie tłumaczył: okazyjna sprzedaż starych rzeczy do antykwariusza (na podstawie umowy, której została tylko kserokopia),, handlowanie dziełami sztuki, wygrana w kasynie kilkaset razy z rzędu jednego wieczora.
6 lat
182
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-12-15 01:09
dokładnie to samo. Paweł Piskorski ex-Prezydent Warszawy
6 lat
12
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-12-14 22:44
Adamowicz już dawno z uśmieszkiem powiedział (2)
że mogą go pocałować. I co jemu zrobią? Gość ma taką wiedzę, że co najwyżej dostanie jakąś karę pieniężną. Jak ktoś licz na KK, to się myli. Adamowicz też o tym wie. Nie inaczej ma się sprawa z Karnowskim. Oni są nietykalni.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
