Trwa selekcja chętnych na wolontariat w krajach Afryki. Taki wyjazd to okazja do wykorzystania dotychczasowych i zdobycia nowych doświadczeń. I jak zapewniają ci, którzy w Afryce już byli, szansa by zmienić swoje życie.
Wolontariat w Afryce organizuje m.in. Polska Akcja Humanitarna.
Dorota Gadzinowska, która brała udział w misji do Tanzanii, a teraz pracuje w PAH, podkreśla, że poszukiwani są ludzie doświadczeni w wolontariacie, którzy chętnie wychodzą z inicjatywą i chcą się czegoś nauczyć.
- Nie szukamy osób, które w kilka miesięcy chcą zbawić świat. Chodzi bowiem o współpracę z lokalną społecznością. Wolontariusz powinien się od niej cały czas uczyć.Do tej pory, w programie organizowanym przez Polską Akcję Humanitarną wzięło udział 25 Polaków.
Paweł Mania jest jak dotąd jedyną osobą z Pomorza, która wyjechała do Afryki dzięki PAH.
Paweł studiował socjologię na
Uniwersytecie Gdańskim i ma za sobą doświadczenie z pracy w rodzinnym domu dziecka w Gdańsku. Ponieważ zawsze interesowały go kraje rozwijające się, gdy pojawiła się okazja, by w Ugandzie uczyć dzieci angielskiego, nie wahał się długo.
- Pierwszy miesiąc w Ugandzie był najłatwiejszy, bo wszystko było nowe. Podczas drugiego przyszedł kryzys. W zasadzie podczas takiego wyjazdu, przez cały czas towarzyszy nam poczucie bezradności i dlatego trzeba starać się zdystansować. Nie jest to łatwe, ale konieczne, by realizować swoje zadania. Myślę, ze po trzech miesiącach poznaje się już kod kulturowy. I wtedy właśnie program się kończy - opowiada Paweł, który wydłużył swój pobyt w Afryce o dwa dodatkowe miesiące. W tym czasie odwiedził RPA, Tanzanię i Malawi.
Kilkumiesięczny pobyt, na który zdecydował się w wieku 20 lat, okazał się przełomowy. Jego zdaniem udział w wolontariatach zmienia sposób postrzegania życia i świata.
- Zdajemy sobie sprawę, że tempo, w którym żyjemy w Europie, nie jest wszechobecne. Dowiadujemy się, co jest w nas indywidualne, a co uwarunkowane kulturowo. Uświadamiamy sobie, co w naszym życiu jest niezbędne, a co jest przywilejem. Mieszkając w szkole bez bieżącej wody i elektryczności, zdałem sobie sprawę, że nie jest to tak trudne, jak się spodziewałem - opowiada Paweł.
Wyjazd do Ugandy pozwolił mu rozprawić się ze stereotypami dotyczącymi Afryki. Na szkoleniach przed wyjazdem przestrzegano go przed przestępczością. Tymczasem, gdy podróżował autobusem w stolicy Ugandy, połowa pasażerów pilnowała jego bagażu. Nie chcieli, by został okradziony, bo wtedy wizerunek ich kraju ucierpiałby za granicą. Z drugiej strony odkrył, że większość jego uczniów nigdy nie widziała na wolności słonia ani żyrafy. Takie zwierzęta zamknięte są w rezerwatach, za wstęp do których trzeba słono zapłacić.
- Przekonałem się jednak, że bieda wcale nie oznacza smutku - mówi Paweł, dodając, że mieszkańcy Ugandy są niezwykle otwarci na nowe kontakty.
Po powrocie z Afryki Pawła bolało, że nie mógł się kontaktować ze swoimi uczniami. To było w 2004 roku. Od tamtej pory studiował już afrykanistykę w Kopenhadze, obronił pracę magisterską o systemie edukacyjnym w Afryce i pracował z imigrantami z Afryki w San Francisco. Dziś uczestnictwo w międzynarodowych projektach wolontariatu, to dla niego styl życia.
Teraz, po kolejnej podróży, wrócił do domu, do Sopotu. Marzy mu się jednak kolejna
praca w jakimś kraju południa. Na razie szkoli wolontariuszy, z Polski i innych krajów, przed wyjazdami na misje do Afryki.
Informacje o stażach w Afryce na stronie
Polskiej Akcji Humanitarnej.
Żeby pracować jako wolontariusz za granicą, warto mieć doświadczenie w podobnej pracy w Polsce. Komu mógłbyś pomóc? - informacje na stronie gdańskiego
Centrum Wolontariatu.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
