Dzwoni domofon. - Wyjdziesz? Dwie minuty później już jestem na dole. Najlepiej, gdy któryś z kolegów miał piłkę, ale nawet bez niej było w co się bawić.
Podwórkowe powiedzonka z młodości
2022-05-01 18:53
podsumowując - kiedyś to były czasy, teraz nie ma czasów. Albo za Kazikiem S. - najbardziej mnie dzisiaj wku***ia u młodzieży to że już więcej do niej nie należę.
2022-05-01 19:42
raczej to zabiegani za nieswoimi potrzebami sprzedaja dzieciom taki swiat.
2022-05-01 18:57
Moje dziecinstwo to lata 60 i 70.Cale dnie i wieczory na dworze, zebranie o jeszcze 15 minut zostane, a takze Mamooo rzuc chleba. Chodzilismy cala paczka na szaber na jablka, sliwki a takze do piekarni po chleb, ktory sie obgryzalo, taki byl pyszny icieply. Moj Boze, jakie to cudne wspomnienia.
2022-05-01 19:32
2022-05-01 19:43
2022-05-01 20:32
To nie na Śląsku?
2022-05-01 20:56
Zreszta sporo slazakow tu tez zjezdzalo do pracy.. np w stoczni, w browarze, w unimorze.
2022-05-02 11:27
2022-05-01 18:59
W piasek wb!jały się dość łatwo. O ile spadał w odpowiedniej pozycji. Tylko jakie były pozycje: z podrzutem z otwartej dłoni, ostrzem do siebie, ostrzem od siebie, z grzbietu dłoni, z łokcia, z okolicy nosa niektórzy próbowali (ale oparcie o skórę twarzy to "tyłem" scyzoryka). I w 'państwa' graliśmy na ubitej ziemi scyzorykami. Stojąc rzucało się w teren rywala, jeśli scyzoryk się wb!ł, można było zakreślić linią półokrąg przez miejsce wbicia, uprzednią linię podziału, "graniczną", zamazać i wkroczyć na zdobyty teren do kolejnego rzutu. Oczywiście scyzoryk musiał się wbić, jeśli nie (mógł pod spodem np. być mały kamyk), kolejka przechodziła do następnego gracza. Małolat 11-letni bez scyzoryka u nas na podwórku był nikim. Najlepsze były z jednym długim, składanym ostrzem, a nie dwoma krótszymi. Gra w kapsle, wyścigi na obrzeżu piaskownicy, tylko ono w jednym miejscu pękło, to tam trzeba było opanować przeskok nad szczeliną. Gra w kapsle u kolegi na dużym dywanie, "chorągwiami" po 11 szt. (10 i dowódca), a np. ok. 90 ponumerowanych kapsli u każdego z czterech uczestników. I pstrykanie wg kolejności numerów, uczestnik I, potem II. Ha ha, ja ołowiu trochę skombinowałem i roztapiając dodawałem na dół niektórych kapsli. Wyszło w naszym regulaminie, że można było mieć tylko 2 chorągwie 'ciężkie'. Bo się inne kapsle od nich tylko odbijały, a chodziło o to, aby kapsle rywali pozbijać z tego dywanu. Gra była dwóch na dwóch. Dzisiejszy rodzic widząc synka lat 10-11 z kapslem, kombinerki,operowanie ciekłym ołowiem w kapslu nad płomieniem kuchenki, chyba by padł na serce... My to oczywiście robiliśmy po powrocie ze szkoły, zanim rodzice wrócili z pracy.
2022-05-01 19:35
Każdy z nas czterech miał 7 czy 8 "chorągwi" (wszyscy po równo), każdy miał "koszulki" swojego koloru dla "swoich", odpowiedniej wielkości krążki papieru (kartki z zeszytu) pozaznaczane cyrklem, powycinane i pieczołowicie pokolorowane. Następnie były wpisane na te krążki numery, dla np. 7 chorągwi od I/ 1 aż do VII/11 w ostatniej. I umieszczenie koszulek w kapslach. A kolejność pstrykania wg tych numerów, a nie przypadkowa. "Chorągwie" stały na dywanie w ciasnym szyku każda 2x5, a "dowódca" na czele. Każdy gracz ze swoimi na jednym boku dywanu. Pstryknięcie innym kapslem z odl. 2 metrów wcale takiego szyku bardzo nie rozbijało. To może nas kilku tylko w jednej klasie w szkole to grało? Moje ciężkie chorągwie to były zainspirowane oczywiście husarią, skoro się było małym Polakiem. Istota gry to była, że u jednego kolegi z klasy były aż trzy pokoje, z tego jeden duży, no i ten niemały dywan. Inni byli z rodzin mieszkających w mieszkaniach dwupokojowych, czy nawet tylko 1-pokojowych. Mieliśmy po ok. 11 lat.
2022-05-01 23:28
Fenomenalna kombinacja ;)
2022-05-02 14:22
I bolały od tego pstrykania setki razy. W tym w cięższe kapsle, z ołowiem. Mieliśmy go, bo w okolicy była hala targowa zamykana na noc kratą. I ta krata była plombowana przez strażników przemysłowych. Rano przychodzili, sprawdzali czy plomby nienaruszone, po czym przecinali sznureczki, na których zaciśnięte były plomby i rzucali w kąt przed otworzeniem drzwi hali. A nasze sprytne ślepka to wypatrzyły, specjalnie po szkole chodziliśmy kilkaset metrów po ten ołów. Czasem nas inni ubiegli, czasem nie. Ja kapslom - 'chorażym' swoich dwóch ciężkich 'chorągwi' to mini-sztandary zrobiłem. Z zasobów domowych ojca wziąłem ze 2 spinacze, przyciąłem, wykonana trójkątna niewielka ale stabilna podstawa postawiona na dnie kapsla i "maszt" na flagę sterczący w górę na 4 cm. Następnie ołowiem roztopionym w innym kapslu (i trzymanym kombinerkami) zalanie tej podstawy i już był stabilny 'drzewiec' pod flagę biało-czerwoną. Przycięta z papieru, pokolorowana, zrobione w niej szpilką z jednej strony mini-otworki i nanizana na "maszt". Kapsel był jak mini-jednostka morska z flagą na maszcie. Kolegów aż skręcało z zazdrości, no ale podałem sposób wykonania, wkrótce i oni sobie to w domu zrobili. Sziś by mi na ten zestaw bojowy88 kapsli zabrakło wytrwałości w połowie roboty; mając 11 lat dotąd zawzięcie robiłem, aż wszystkie zrobiłem. A jeszcze miałem dwa mniejsze zestawy kapsli, na wyścigi na obrzeżu piaskownicy i na asfalcie na torach narysowanych kredą "Wyścig Pokoju".
2022-05-01 20:28
Tak bylo, tak bylo.
2022-05-01 21:30
Ze dwie sobie zrobiłem, z pomocą kępki włóczki wyproszonej u mamy, ale jakimś mistrzem nie byłem. Po dziesięcioleciach w Chinach byłem, nieraz młodych chłopaków i dziewczyny ok. 25 lat temu widziałem w zośkę grających ! Ale byli zdziwieni, biały - a coś w to potrafi. Bo Amerykanin, Angol, Holender to tego nie znał. Ale te dziewczyny (młode sprzedawczynie ze stoisk w Pekinie, jeszcze ruch turystyczny nie był duży) to były mistrzynie, a ja ledwo co 10 razy podbiłem, no dziesięciolecia przerwy.
2022-05-02 07:16
Pamiętam kilka nazw z tej gry. Była buła, widełki i inne. Grałem na kasę rzucając do narysowanego na ziemi loda. Kto tego nie przeżył, przegrał życie
2022-05-02 17:39
Na te kamienie na które trafiał scyzoryk to u mnie mówiło się: żyd. I denerwowało się że się trafiło w żyda.
2022-05-01 19:03
..albo Benek z jaskini obok potraktował maczugą. To były czasy.
2022-05-01 19:45
kiedy mieszkalem obok stadionu lechii i lasu
2022-05-01 19:08
I wszystkie matki w oknach XD
2022-05-01 19:45
2022-05-01 20:29
Z guma:)
2022-05-01 19:10
Sie w noża gumę klasy w sklep w dolek na zety w kapsle (: czasy oj te czasy
2022-05-01 19:14
Romowie szli i grali fajne kawałki. Rzucało się im monety w papierku
2022-05-01 20:20
Wtedy to jeszcze chyba byli cyganie
2022-05-01 20:59
Wtedy rzucili na niego klątwe, że umrze od metalowego ostrza .
On chcial przyspieszyc bo dewloper naciskal i obiecal znizki na apartamenty dla rodziny.
2022-05-02 07:57
Nie było Romów, byli cyganie.
2022-05-02 11:28
2022-05-02 09:56
Bardzo rzadko można spotkać na Przymorzu. Za dzieciaka Uwielbialam i wspominam z łezka w oku.
2022-05-01 19:17
Prawda jest taka, że gdyby te 20-30 lat temu też była taka technologia jak teraz, większość z was też by siedziało w domach i z tego korzystało.
2022-05-01 19:54
20-30 lat temu była telewizja, były komputery, były telefony. Może to raczej kwestia wychowania, rodzice nie szli na łatwiznę "masz młody tableta i nie zawracaj głowy"? Jak się dziecko oswoi od najmłodszych lat, to potem nie może bez tego żyć.
2022-05-01 22:11
20-30 lat temu nie było smartfonów i tak rozwiniętego Internetu jak teraz. Za kolejne 20 lat, kiedy już każdy będzie przesiadywał w metaverse, też będziemy wspominać jak to było kiedyś. Przemawia przez was nostalgia. Wcale kiedyś nie było lepiej.
2022-05-01 22:45
Tylko ze człowiek tak szybko się nie zmienia, potem zaczną się problemy zdrowotne, oczy, depresja, kregoslup itp. Za kilkanaście lat dowiemy się o skutkach
2022-05-01 23:50
mam porównanie - bo pamiętam to co było i to co jest teraz. Ty nie różnisz więc mocno od Twojego telefonu... no może telefon jest mądrzejszy bo od czasu do czasu gdy wyczerpie mu się bateria a Ty zapomnisz go naładować to się wyłącza.... A Ty mógłbyś non-stop z telefonem nawet w toalecie, w łóżku itd.
2022-05-02 06:50
Ale stałą jest narzekanie na obecne czasy, więc rób tak dalej.
2022-05-01 21:55
Ja wychowywałem się latach 80-tych. Niektórzy z nas mieli już pierwsze komputery. Chodziliśmy wtedy po 5-6 do takiego kolegi i graliśmy. Tak było jak była niesprzyjająca aura lub zimowymi wieczorami. Ale jak tylko robiła się znośna pogoda to zaraz szliśmy na dwór i komputery szły w kąt.
2022-05-01 22:12
No i tak samo jest obecnie, więc o czym w ogóle mowa? Przestańcie tak deprecjonować te komputery.
2022-05-01 22:40
chyba zartujesz, mam syna, boisko pod blokiem, rowery w garazu a jak idziesz do niego zapytac sie dlaczego siedzi w domu to odpowiada pytaniem a co ja mam tam robić... w piłkę woli pograć na PSie a z kolesiami pogadać na messengerze
2022-05-01 23:51
tak jest
2022-05-02 10:35
U mnie na osiedlu codziennie widze dzieciaki grajace w pilke na boisku, jest masa dzieci na placu zabaw. Wiec nie gadajcie bzdur, ze nagle wszyscy siedza w domach.
2022-05-02 10:46
Jakieś patologiczne otoczenie. Oni się tak mnożą.
2022-05-01 23:51
tak było
2022-05-01 23:47
Wtedy nie było tylu młotów. Jak teraz. Mimo, że były Zx Spectrum, Atari, Commodory... grało się wieczorem bo w dzień każdy chciał iść na dwór z kumplami. I to właśnie ci z tych, których nazywasz "z was" wymyślili to co powoduje, że siedzicie w domu. A wy wymyślicie co... nic, bo nie jesteście kreatywni. Wymyślicie patyki. I wszystko wróci do początku.
2022-05-01 19:19
?
2022-05-01 21:00
prawdziwa historia leszka balcerowicza.
2022-05-01 19:20
Wybieralo sie jednego ktory był Bolkiem.
I zadaniem reszty bylo zdemaskowac donosiciela, ktory na nas i nassze zabawy donosił nauczycielom.
2022-05-01 20:28
już dziś więcej!
2022-05-01 21:01
2022-05-01 20:30
Ale jaja. Ty to miales fajne dziecinstwo. Nazywasz Plebiak czy Ziobro?
2022-05-01 21:02
2022-05-02 07:07
2022-05-02 07:14
Dziadkowie przyjezdni? Z Kresów?
"Najbardziej rozpowszechnioną na Białorusi formą nazwiska jest ta z końcówką -icz.
W XVII wieku forma -icz pojawiła się również w Polsce właśnie pod wpływem białoruskim."
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
